goeiemorgen allemaal,

daar zit ik weer.. weer een nieuwe werkweek voor de boeg, en een kloten begin van de dag.

elke keer als ik haar of een foto van haar zie slaat er toch een gevoel van paniek door mijn hele lichaam.. een soort kippevel waarvan mijn haren recht overeind gaan staan en waardoor mijn kleine teen begint te trillen.. ik voel nog steeds de liefde voor haar die op de deur van mijn hart beukt! ik weet dat als ik die deur op een miniscuul klein kiertje zet ik me weer helemaal aan haar over kan geven! ik merk gewoon dat de liefde nog zo diep zit, maar dat ik die liefde telkens tegen moet houden! vanmorgen toch weer een foto tegengekomen van mijn ex.. en wat kan je je daar weer kloten door voelen zeg.. soms sta ik echt nog 1 muisklik verwijderd van het sturen van een geschreven mail naar haar.. maar ik weet dat het sturen van zo'n mail me niet vrolijker maakt o.i.d. want dan ga ik elke 5 minuten kijken of ik al een mailtje terug heb van haar enzo. en zo'n periode heb ik al een gehad (nadat zij het mailcontact begon) ze schreef dat ze benieuwd was hoe het met me ging en dat ze het jammer vond dat we nu 0,0 contact hebben. ik heb haar daarop een mail teruggestuurd dat het 'goed' met me ging en dat ik nog altijd veel voor haar voelde. en zoals jullie waarschijnlijk al wel verwacht hadden: GEEN reactie terug....

of ik denk dat ze ooit nog bij me terug komt? nee dat niet, heb met haar moeder gepraat afgelopen weekend en die vertelde me dat ze het ontzettend druk had met een vriendin van haar en dat ze sjans had met allemaal andere jongens. ook heeft ze tussendoor al een nieuwe relatie gehad, maar deze hield niet langer dan 2,5 maand stand. (reboundrelatie) maar nu dat uit is, is ze weer druk bezig met het sjansen met andere jongens. weet niet of ze dit doet om weg te lopen voor het verdriet over mij. en dat ze daarom toch troost vindt of zoekt in het sjansen met andere jongens en het oppervlakkige contact..

ikzelf merk dat de liefde voor haar nog groot is, zelfs als ik weet dat het toch niet meer goed komt. ben al een flink eind opgeschoten in het verwerken van de liefde voor haar, maar merk dat als ik het zou willen ik zo van het ene op het andere moment weer helemaal van haar kan houden.

ik ben nu 3,5 maand single en ik merk dat ik vaak nog het bekende 'stapje terug' ga.. vanmorgen zelfs 2 stappen terug.. oh wat heb ik van haar gehouden! echt onvoorstelbaar veel! het is toch even wennen als het zo vertrouwde en rooskleurige toekomstplaatje in duigen valt. echt pittig hoor............

-Bedumcity-