Beste mensen,,,

Ik zit met een probleem. In 2010 ging ik naar een vriendin van mij, ik kwam toen een hele leuke jongen tegen die ik al vanaf de basisschool kon. Ik vond het toen die tijd echt een vreselijk jong...
Omdat ik hem zag onderweg naar haar, besloot ik om samen met haar naar buiten te gaan... &Ja hoor! hij was er nog<3<3
We liepen langs hem en zijn vrienden, hij sprak ons aan wat we gingen doen, tsjaa dat was niet zo moeilijk. Hem opzoeken<3 Het was echt liefde op het eerste gezicht.
Hij was lief, leuk, knap, gewoon echt alles!
Ik keek naar hem op. Later op de avond toen al zijn vrienden weg gingen, had ik tijd om met hem te zijn en mijn beste vriendin was er op dat moment ook nog steeds. We zaten op een bankje bij het kanaal, we hadden het over werkelijk waar alles... Ik vertrouwde hem, het voelde zo vertrouwd... We kropen steeds dichter tegen elkaar aan, en voor mij was het duidelijk dat hij mij ook zag zitten.
Zo zaten we tot laat in de nacht bij het kanaal. Hij zette ons thuis bij m'n beste vriendin af en ik liep al zonder moeite weg... maar werd terug geroepen door hem dat hij een knuffel wilde. Later liep hij weg, ik wilde hem echt achterna rennen. Want was bang hem niet meer te zien.
Later toen ik op bed lag, smste hij mij. Zo spraken we de volgende dag weer af. Het was nog steeds leuk en gezellig en het leek wel of mijn droom uit kwam. Zijn vrienden kwamen 1 voor 1 aanzetten en ik werd steeds verlegener. Ik werd stil. Het waren allemaal van die 'stoere' jongens en zo'n grote groep... En ik dan als enige meisje voelde me best ongemakkelijk.

Later in die weken ging het slechter tussen ons. Zijn vrienden vonden dat hij teveel met mij zat, geen tijd meer voor ze had. Terwijl in mijn ogen ik hem vrij liet, maar hij steeds beloftes maakte die hij niet waar kon maken vanwege het feit dat zijn vrienden zo aan hem trokken.
Dit maakte mij heel onzeker. Ik wilde hem zo graag zien, misschien wel te graag... Ik was echt dol op die jongen & helaas na bijna 6 jaar nog:( Ik kan hem niet uit mijn kop zetten!:'(

Als ik hem zie, klap ik dicht. Schaamte speelt een rol (Ik voel me nog steeds na al die tijd teveel voor hem, dit door zijn vrienden) Maar toch lijkt het altijd als ik hem zie of dat er nog die klik is... Maar van beide kanten valt het stil/is het ongemakkelijk.
Ik ben al 2 relaties verder, maar bij geen enkele andere jongen heb ik het gevoel gehad als wat ik bij hem had. Hoe rot het ook klinkt:( Ik ben wel gelukkig, maar hij had iets... wat niemand gek genoeg met me kan doen.

Afgelopen 9 maanden heb ik een ongelooflijke rot tijd achter de rug... (moeder overleden)
Ik heb veel met hem geappt, hij was er voor me, gaf me steun en het was wederom mijn vertrouwenspersoon...

Ik heb eerlijk verteld tegen hem dat ik nog steeds gevoelens voor hem had, maar deze altijd onderdrukt had i.v.m dat hij een ander had. Ook al kwam die telkens terug nadat het uit was... (lieve smsjes dat die me terug wou) het verwarde me. Nu is hij weer vrijgezel, dit vertelde hij mij ook. Waardoor ik later weer het idee had dat die er iets mee wilde zeggen, ook al zit ik zelf in een relatie.

Hij zei mij dat die er nog niet klaar voor was en het wel prima vond even zo...
Ik heb dit geprobeerd te accepteren. Helaas droom ik zo nu en dan nog over hem... en is het gevoel weer zo erg als voorheen:( Ik kan hem niet vergeten... Hij zou altijd een speciaal plekje in mijn hart hebben<3
Niet dat ik niet gelukkig ben met mijn huidige vriend... Maar wat hij met me deed, kan niemand...

Ik mis hem&vind het vooral heel moeilijk dat we niet 'normaal' met elkaar in het openbaar kunnen omgaan. &Waarom? Ik durf dit niet te vragen... Ook al zou ik nou eens gewoon willen weten waarom het zo gelopen is...

Ik mis die mafkees<3 Maar wens hem al het geluk van de wereld, gewoon omdat die dat verdiend!!!<3
&als ik daar geen deel van kan uitmaken,,, prima. Maar hoe kan ik deze jongen dan loslaten?
Alles wissen van hem werkt niet... Niets werkt voor mijn gevoel. &wil hem ook niet de grond in trappen, want dat verdiend hij niet!!!!<3