Als ik het over zou mogen doen, dan weet ik nu dat ik haar zou laten gaan en geen actie zou ondernemen. Dat was denk ik het beste geweest. Als zij/hij echt nog diep van binnen om je geeft dan komt zij/hij wel weer terug. En al helemaal omdat jij haar die ruimte hebt gegeven voor haar om door te gaan en na te denken. Jij bent ook doorgegaan en hebt daarmee laten weten dat je sterk benten je eigen leven kunt leiden. Dus heb ik nu voor die eerste gekozen. Een tijdje terug zou ikvoor die 2e hebben gekozen. Maar nu niet meer. Het heeft namelijk geen zin om erachter aan te gaan als zij op dat moment niet wilt. Dan drijf je haar alleen maar verder weg.

als ze echt in haar hart van je houd dat weet ze je vanzelf wel te vinden. Tenminste van die gedachte ga ik nu uit...

Als hij/zij echt om je geeft wil het nog niet zeggen dat hij/zij een relatie met je wil/kan hebben (op dat moment). Ik probeer verder te gaan met mijn leven. Als hij echt nog van me houd en iets met me wil dan hoor ik dat vanzelf. En zo niet, dan heb ik iig geen maanden verspilt met wachten op iets wat niet komt. Liefde laat zich niet dwingen. Het is haar/zijn leven en ze mogen zelf weten wat ze er mee doen en wat hen gelukkig maakt.