Hallo allemaal,
Een aantal weken gelden is voor mij zeer plotseling mijn relatie verbroken...ik heb geknokt zo goed ik kon om haar toch te overtuigen dat wij een toekomst samen hebben...maar ze is erg overtuigd dat het beter is om beiden alleen verder te gaan. Na bijna 6 jaar vind ze het verschil in onze karakters te groot. Nu kan ik me daar wel iets bij voorstellen omdat we allebei niet echt onszelf zijn geweest de laatste maanden..de bekende sleur was er nogal ingekomen.. maar ik zou zo graag haar willen laten zien dat het wel kan.
Sinds dat het over was hebben we elkaar nog regelmatig gesproken en zitten we voorlopig nog even aan elkaar vast omdat we samen een huis hebben (ze woont nu bij familie).
Ik kan de situatie erg moeilijk van mij afzetten en er gaat bijna geen uur voorbij dat ik niet aan haar denk.. ik denk dat dit komt omdat het voor mij allemaal zo plotseling gebeurt is en omdat ik heel zeker weet dat het heel anders kan zijn tussen ons. Zij is helaas erg zeker van haar zaak..
Ik loop nu al 6 weken rond als een wrak... en het ergste is dat mijn hoofd steeds vol schiet met allerlei stomme gedachten over hoe ik haar mischien toch nog kan laten zien dat het anders is.. dat het anders kan.. terwijl ik zeker weet dat zij het niet wil..
Iemand tips voor mij om hier vanaf te komen, of er makkelijker mee om te gaan? Ik wordt echt moe van mijzelf.. en ik merk dat mijn omgeving ook niet meer weet wat ze moeten zeggen..
@lebbi
Ik ben bang dat je door alle fases heen moet, er is geen knop die je om kan zetten. Laat het verdriet er ook maar uitkomen, is ook heel normaal wat je nu moet doorgaan. Voor je omgeving is het ook moeilijk hiermee om te gaan, vooral als niemand daarvan het zelf heeft meegemaakt.
Als de een niet meer wil, is het voor de ander moeilijk te accepteren en wil je zoo graag dat het weer goedkomt... helaas komt dit maar vrij weinig voor.
Dus accepteer dat deze gevoelens erbij horen en laat ze ook toe, wordt het toch te zwaar voor je kan je altijd naar je huisarts om advies.
Ik ken het gevoel en heel veel hier op deze site, je bent niet alleen.
Sterkte!
Letje
@lebbi
ik zit precies met hetzelfde dilemma. Zij heeft het vaak gezegd tegen mij maar ik geloofde niet dat het zo was omdat ik zwaar depressief was en heel onzeker was. Ik maakte het haar heel moeilijk vooral de laatste jaren. Zij is anderhalf maand geleden op stage gegaan naar de antillen de laatste 3weken voor haar vertrek hadden we het heel leuk. Totdat ik boos werd en dacht dat zij vreemd ging ik heb het op haar afgereageerd. Ik heb vaak dezelfde fout gemaakt, door mijn onzekerheid. Ze gaf aan niet verder te willen met mij zij vindt ons te verschillend en zij kan zichzelf niet zijn bij mij. Ik heb heel lang gesmeekt en gehuild. Had ik niet moeten doen. Het ergste is dat alles via mail en skype ging. Na zes jaar op deze manier uitmaken. Ik ben heel afstandelijk gaan doen. Ik heb gezegd dat het een goede idee was om uit elkaar te gaan en ik mailde haar vaak dat het heel goed met mij gaat. Ik bleef heel cool en afstandelijk via mail enz.
Op deze manier wilde ik haar laten zien dat ik een ander mens ben geworden ben ik ook. Maar ja of het gaat helpen weet ik niet.
Wat jij moet doen en wat ik ook vaak heb gedaan. Isheel veel lezen op interenet over relatie en over hoe je je ex terug kunt krijgen. Het garandeert niks maar het geeft je tips om op een hele andere manier met de situatie om te gaan. De bedoeling is om jou te helpen als persoon, met de kans dat je je vriendin terug kunt krijgen. Ik ben daardoor sterker geworden en sta beter in mij schoenen. Op dit moment is dat de enige optie. Smeken enz. werkt gewoon niet. Dat je je vriendin na die tips krijgt is naatuurlijk niet zeker. Maar ik hoop dat het je helpt. Het is op dit moment mijn enige hoop ook.
Sterkte