Wanneer stopt dit gevoel...
Best een redelijk leuk weekend gehad, voldoende afleiding maar toch op de achtergrond constant aanwezig het gemis van ex-lief.
Gister verjaardag van mijn vader erg gezellig, confronterend om een aantal mensen tegen te komen die in hetzelfde dorp als ex-lief wonen (waar we samenwoonde in zijn huis), jank jank (
Wel fijn om de steun van mensen te ervaren die de hele " veel omvattende situatie " erg verdrietig voor me vinden, maar ook mensen die van die goed bedoelde opmerkingen maken....
En toch sta je daar weer alleen, zonder ex-lief aan me zijde, gatver!!
Ben dus maar ff gevlucht, naar buiten als excuus maar gezegd dat ik de hond ging uitlaten.

Vandaag ff lekker langs het strand wandelen, lekker bakkie gedronken en daarna wijntje, maar ook daar constant aanwezig het gemis van ex-lief. Dit zonder jankpartij of gesprekken erover maar het constante rare gevoel.
Slaap slechts en ben al dagen nerveus en zo onrustig, om compleet gek van te worden pfffffff wanneer stopt dit!
Nare kriebels in me buik enz.....
Heb de Neiging om ex-lief te bellen of te mailen, maar ja en dan??

Kortom; Gatver, ik wil gewoon kunnen leven zonder deze zenuwen en onrust, dacht dat ik al verder was in het process en dat ik de situatie langzaam begon te accepteren
begrijp inmiddels niets meer van deze achtbaan en had gehoopt dat de meeste loopings in deze achtbaan -ride achter de rug waren, of zit ik in een achtbaan die niet kan stoppen?
Dit is dus zondagavond, zo leuk!! pfff