Ben ik weer... Man, wat voelt dat klote: elke dag sleept zich voorbij alsof het een week duurt... En echt, zit niet alleen maar op de bank te kniezen, ik zoek afleiding... Maar dan nog! Sinds mijn vriendin me afgelopen weekeinde aan de kant zette, heb ik ook mensen uit 'haar' omgeving gesproken (familie) en ook die twijfelen of ze wel echt zeker is van het uitmaken...
MAAR nu mijn vraag:
Zij en ik hadden afgesproken om wel nog ff contact met elkaar op te nemen... Maar niet afgesproken wanneer... Wat is nu wijsheid? Gevoelsmatig wil ik natuurlijk meteen wel bellen/smsen/mailen, omdat ik nog met vragen zit waarop ik antwoorden kan en wil krijgen.... Maar verstandiger is het - weet ik - om ff te wachten.... Maar wat vinden jullie?
We zijn niet met ruzie uit elkaar gegaan en ik weet dat zij na ons laatste gesprek over het besluit met onder meer ouders heeft gesproken (wat die gezegd hebben, weet ik niet) Zij zal hier dus de afgelopen dagen vast nog over nagedacht hebben, over haar besluit en alles wat er gezegd is.
Kan iemand me advies geven? Hoe lang moet ik dit ff laten bezinken bij haar voordat ik contact kan leggen, wat is het beste? Moet je een paar dagen wachten, of een week of nog langer voordat je wat van je laat horen??? En hoe: bellen, smsen, mailen?
PS: hoe verstandig het ook is om ff te wachten: de omschakeling is groot. Van elke dag contact naar ineens een tijd helemaal geen contact... dat voelt echt raar. Maar goed, hoe nu verder? Ik hoop op een advies...
wachten!
Hee Scribent, daar ben ik weer. Ik zoek ook heil op deze site, het werkt inderdaad verslavend! Maar goed, even jou situatie; ik zou echt even geen contact opzoeken, ook al moet je op je tong bijten of je vingers van je hand rukken Sorry flauw, maar je snapt mij wel.
ik heb zojuist een reactie gegeven op Wim314 zijn blog. Wellicht kun je daar even kijken, het komt zo overeen (de link die als reactie op staat) op jou situatie!
Let me know oke?
Maar hoe lang
Hey MrDown,
Heb de link gezien, mooi stukje en daar kun je wel wat mee.... En wachten idd, dat is het verstandigst... Dat besef ik.... Maar ja, hoe lang dat is nou juist zo moeilijk? Wat is lang genoeg? Een paar dagen wachten voelt al als een eeuwigheid nu... Komend weekeinde eens contact zoeken op wat voor manier dan ook, is dat wat, denk ik dan al snel...? Maar ja, misschien is dat ook wel te snel.... Bah, weet het ook allemaal niet meer
IJzer smeden als het heet is
Hier zijn niet echt algemene regels voor te geven, denk ik, maar het is me opgevallen dat het ijzer zich beter laat smeden als het nog heet is. Dan is de verwarring er nog, gevoelens zijn sterk en je hebt niet die flinke gevoelsbarriere die je nog wel eens tegenover je krijgt als je langer wacht. Het is nobel van je om haar alle tijd te willen gunnen om afstand van je te kunnen nemen, maar het staat ergens ook wat nonchalant en laconiek. Zij weet evenmin wat er in jou omgaat. Nu zullen haar gevoelens waarschijnlijk nog sterker zijn dan over een tijdje - en if not, dan kun je je daarna altijd nog een poosje gedeisd houden en het na een poosje weer proberen.
Het blijft speculeren, allemaal. Ik ken haar niet en daar zit de crux. Jij kent haar wel. Maar dit is even een tegenwicht tegen de post hieronder. Ze zouden allebei evengoed het beste advies kunnen bevatten.
Misschien via moeder of een vriendin?
Hey Unre,
bedankt... zit ook wat in. Al denk je dan weer aan het gevaar dat ze het gevoel krijgt dat ik me opdring... Daar ben ik natuurlijk niet bij gebaat...
Voor iedereen die dit leest, nog een vraag: ik weet natuurlijk idd niet wat er nu in haar omgaat... Zou het ook een goed idee zijn om via bijv haar moeder of een vriendin daar achter te komen (zonder dat ik eerst met haar heb gesproken) ???
Of zou dat wel eens heel verkeerd kunnen vallen?
Het gevoel dat je je aan
Het gevoel dat je je aan haar opdringt... Tja, kweeniehoor, maar als dat niet de reden is geweest dat het is uitgegaan, maakt dat denk ik niet zoveel uit. Opdringen is een meer rationeel iets, aan haar laten merken dat ze je aan het hart gaat iets gevoelsmatigs. Als het uit is omdat haar gevoel het laat afweten, kun je het sowieso schudden (hard maar waar). Als het uit is omdat haar verstand dat zegt, moet je dat verstand niet teveel tijd gunnen om alles op een rijtje te krijgen en vervolgens 'hopen dat haar gevoel de doorslag gaat geven'. Jij kent haar beter dan ik en jij weet beter wat bij haar sterker vertegenwoordigd is, ratio of gevoel.
Kijk, als ze het nou had uitgemaakt omdat jij haar claimde of omdat ze vond dat je geen respect had voor haar wensen en verlangens, dan is het misschien risky om er te snel achteraan te gaan, omdat je dan precies dat doet waardoor het uitgegaan is. Maar als het om andere redenen is uitgegaan, wat is er dan mis mee om te laten zien wat je wilt?
Hallo, "Het ijzer smeden als
Hallo,
"Het ijzer smeden als het nog heet is."
Maar wat doe je dan als de partner bij iemand anders is?
Dan kan je toch niet blijven aan modderen?
De ex heeft dan meestal een beslissing genomen. Stoppen met u, en verder gaan met die nieuwe.
Je kan dan 2 dingen doen, volgens mij.
Je kan als een braaf hondje zitten wachten, tot de relatie met die andere ten einde loopt.
OF
Je kan gewoon doorgaan met uw leven. Wetend dat ze niet de ware is. Want waarom zou de ex dan bij iemand anders gaan?
Wil je dan nog als 2de keus aangenomen worden, als haar huidige relatie afspringt?
Zullen de woorden: "sorry, ik was verkeerd. Nu pas heb ik beseft hoeveel ik je wel mis en hoe graag ik je zie", voldoende zijn om de relatie vol vertrouwen terug aan te gaan?
Het ijzer smeden kan je doen, de eerste periode. Maar uiteindelijk is de ex die de beslissing genomen heeft om de relatie te stoppen. En dus is zij de persoon die moet beslissen of het al dan niet terug goed kan komen.
Zal het helpen als je elke dag een bloemetje brengt, en uw liefdesliederen haar oren strelen?
Ik hoop het voor u. Maar weinigen zijn je voor gegaan.
Loslaten is het woord dat je de vorige keer hier op LDVD ook wel zal gehoord hebben.
Hopelijk lukt het voor u. En misschien zijn mijn woorden nog een paar dagen te vroeg.
Maar ik wil je dus zeker sterkte en geluk wensen, misschien dat je daar wel iets aan hebt.
Groeten,
Nico
Afhaken kan altijd nog. Het
Afhaken kan altijd nog. Het is moeilijk loslaten als je het gevoel hebt dat je ook niks hebt gedaan om de situatie te redden. Pas als die niet meer te redden blijkt, kun je altijd nog terugvallen op het loslaatplan. Voor zover loslaten duidt op iets wat je 'doet' in plaats dat het een 'status' aangeeft dan.
@misschien niet goed van toepassing van hier
Hallo,
Nog vlug effen de blog gelezen en in feite is mijn tekst niet echt van toepassing op deze blog.
IK heb blijkbaar al te veel verhalen gelezen van verschillende mensen hier. En ik sla blijkbaar alles door elkaar...
Ik zou het graag laten staan. Maar als ik het moet verwijderen dan geef je maar een seintje...
Excuses!
Sterkte!
Groeten,
Nico
off topic
Nico,
Dat gevoel heb ik dus ook, lees zoveel laatste tijd. Dan tik ik wat, denk ik ga de mensen helpen en dan denk ik weghalen die zooi want zit zelf in de shit
iig herkenbaar
Sterkte allen
Goed excuus?
er is nog wel een praktisch iets: we hebben beide nog een sleutel van elkaars huis... die moeten we ook nog teruggeven aan elkaar... op de post doen ofzo vind ik maar niets.... dus dit zou dan toch een goed 'excuus' zijn om haar eens te contacten, denk ik dan.... Misschien dat ik dan op 'onschuldige' wijze een beetje erachter kom hoe zij zich nu voelt... of moet ik hier ook maar gewoon mee wachten, dat sleutel gedoe...?
Of toch wat ik ook vroeg: via haar moeder of een vriendin van d'r (zonder dat ze het weet) ff peilen of ik contact kan opnemen? Of is dat heel fout
hete kolen
Scribent, als je een goed contact hebt met die moeder kun je daar een schouder vinden. Maar ik denk echt dat je op hete kolen zit, tuurlijk het is emotie. Ben je in het dagelijks leven ook ongeduldig? Ik wel, vandaar dat ik het mogelijk herken
Iig zeg je: PS: hoe verstandig het ook is om ff te wachten: de omschakeling is groot. Van elke dag contact naar ineens een tijd helemaal geen contact... dat voelt echt raar. Maar goed, hoe nu verder? Ik hoop op een advies...
Tuurlijk is dat raar, maar heb geduld kerel (das mijn mening!!).... Bovendien is angst de slechtste raadgever!!
laat haar contact zoeken
Hallo,
Misschien een iets nuttigere bijdrage nu...
Bestaat de mogelijkheid niet dat zij contact zal opnemen?
Je bent toch met 2 in een relatie. Als jij enkel met de gedachte zit om haar te contacteren, dan is dat ook niet echt zinvol.
Ik vermoed dat je voorbije dagen al moeite gedaan hebt om haar te contacteren? Dus ergens weet zij dus dat jij nog moeite wilt doen, en dat je haar graag ziet en mist...
Dus de raad die ik je hier zou geven: effen afwachten. Wachten en hopen dat ze een seintje geeft. Als ze binnen een paar dagen(een week) nog niks heeft laten horen, dan kan je misschien eens proberen en vragen of ze eens wil praten of dergelijke.
Anderzijds kan het ook zijn als je iets romatisch zou doen, dat ze dan toch voor deze actie zal vallen... Maar voor hoelang zal dat dan duren?
Mij lijkt het dus het best om in beide gevallen te wachten. En als zij wil, en er klaar voor is, nog eens met elkaar praten.
Groeten,
Nico
Wachten of niet
Hey Nico,
Bedankt, nuttige bijdrage ja. Ik heb haar nog niet geprobeerd te contacteren juist. Daar ben ik wel blij om. Het is altijd al een type geweest die de dingen soms eerst moet laten bezinken... dus die tijd moet ik haar ook geven. Al hoe lastig dat ook is. Wachten dus idd, zoals je ook zegt. Alleen valt dat wachten me zwaar en het is dubbel:
- wacht je te lang, dan maak je het jezelf moeilijk en kan zij denken dat ik haar niet meer 'hoef'
- doe je het te snel, dan kan het opdringerig overkomen en kun je misschien meer kapot maken dan je lief is, omdat zij dan vindt dat ik haar de tijd niet hebt gegund
Maar ja, wat is te lang en wat is te snel. Een week klinkt me aannemelijk in de oren. En zij kan idd ook contact zoeken, als ze twijfelt. Ik denk dat ik misschien maar ene brief moet schrijven en die gewoon vrijdag op de bus doe ofzo.... Ik weet het ook niet, wat wijsheid is
@Scribent1981
Hello,
Efkes een kleine reactie over een brief schrijven.
Ik vind dat altijd lastig. Als je een brief schrijft weet je niet hoe die andere dit zal interpreteren. Wat jij lief bedoelt kan zij misschien anders begrijpen...
Als er echt nog moet gepraat worden, doe dat dan verbaal.
Spreek eens af, desnoods telefonisch. Maar liefst oog in oog. De emoties zullen ook hunn zegje willen doen.
Om een brief te schrijven vind ik het een te delicaat onderwerp.
Misschien zie ik dat zo, en is er niks mis met een brief schrijven.
Maar ik wou dit maar eens zeggen.
Groeten,
Nico
Voordeel en nadeel
Hey Nico,
Bedankt voor het advies. Je hebt ook wel gelijk, had daar zelf ook aan gedacht. Je kunt bij een brief ook de reactie niet zien, nog los van de interpretatie idd... Dat is een nadeel. Voordeel is echter dat je de tijd hebt om de juiste woorden te vinden en niks te vergeten.
Maar zo heeft alles zijn voordelen en nadelen, aan elke manier zit wel iets. Aangezien ze huilend de breakup aan me 'bekendmaakte', zal ik er denk ik volgende week eerst gewoon es een telefoontje aan wagen. Gewoon hoe het er mee is, menselijke interesse dus.
Maar misschien denk ik er morgen wel weer anders over, want je word ook maar wat heen en weer geslingerd tussen emoties. Tis wat, sodeju. Je hebt verdikkeme wel wat aan al deze adviezen, da's wel echt zo. Het lucht verdomde veel op, al die meedenkende lotgenoten. Echt een goede zaak!
steun
Hello Scribent1981,
Idd, de steun die je op deze site soms kan vinden is echt groot.
Het heeft mij gedeeltelijk geholpen om door mijn hel te gaan.
Ik zou bij deze de mensen willen bedanken.
Zowel zij die met raad kwamen, als de mensen achter deze site!
Trouwens, misschien moet je die brief schrijven voor u zelf. Helpt altijd als je een (telefonisch) gesprek hebt(niet als spiekbriefje natuurlijk:-). Dan weet je goed wat je te zeggen hebt, heb je er ook al over nagedacht terwijl je hem aan het schrijven was. Alles zit dan fris in de geest.
Maar je ziet wel, jij voelt dat het beste aan.
Succes!
Groeten,
Nico
ongeduldig
klopt, ben in het echte leven wel ongeduldig. En angst is idd slechte raadgever, ik weet het. Maar zit idd op hete kolen, dat komt gewoon omdat je denkt: het moet niet zo eindigen. Dat klopt niet. En misschien is peilen bij haar moeder een goed idee, al besef dat zij er dan ook achterkomt. Denk ik.
emoties en geduld
Hoi Scribent,
Als je geemotioneerd bent en degene bent die gedumpt is, zit je vol verdriet en vragen. Elk excuus om iemand te benaderen lijkt dan het juiste, of juist weer niet, want god wat twijfel je aan jezelf, aan je relatie en aan het feit dat je het niet zag aankomen. Twijfel en twijfel. Persoonlijk: ik zou eigenlijk wel willen dat mijn ex-vriendje gelijk contact opnam omdat hij er dan duidelijk voor knokt of wil knokken en niet zomaar zonder slag of stoot opgeeft. Is jouw vriendin zo'n type? is er überhaupt hoop dat de relatie doorgaat, of is het definitief over omdat er bv. een ander in het spel is?
Mijn advies (voor wat het waard is) is eigenlijk het tegenovergestelde, laat het even bezinken.
(tenzij er hoop is natuurlijk.......)
Je zou haar kunnen bellen om haar aan de afspraak te herinneren, maar tegen haar kunnen zeggen dat je er stuk van bent, haar erg mist en het gesprek even wilt uitstellen tot zeg eind volgende week. Niet al te lang wachten, want je moet tenslotte ook door met je verwerking van je verdriet en het op touw zetten van de tijd die je nu over hebt. Door haar op deze wijze te bellen kun je ook even peilen hoe de stand van zaken aan haar kant is. Voor hetzelfde geld mist zij jou net zo erg..........
www.langsdedijk.nl
www.momentandmore.nl
Vergeet het archief niet in te kijken! I hit the bottom, and crawled back up............
Dit zijn de vragen die ik bedoel voor mijn ex
Het zit zo, de kans dat het goedkomt is er misschien wel, misschien ook niet. Daar wil ik achterkomen. Maar als ik het af moet sluiten, als het over is, kan ik dat alleen als ik antwoorden heb op mijn vragen. En dan gaat het niet over of er een ander in het spel is etc.
Maar het gaat om vragen die met haar persoonlijk te maken hebben. Ze zat niet lekker in haar vel, ze kampte met veel vermoeidheid door nieuwe baan, met lusteloosheid, met het gevoel er niet meer bij te horen bij haar vriendinnen (die hebben nu allemaal kinderen en de laatste die dat nog niet had is nu zwanger)..... ik vraag me af of dat soort negatieve zaken opgeteld bij een minder gevoel voor mij, misschien hebben meegeholpen (onbewust) om de relatie te beeindigen.... Dat waar je bij twijfel misschien normaal gesproken wil vechten, maar nu door die andere dingen daar misschien al dan niet bewust geen energie meer voo rhebt.... Dat zou ik haar wel willen voorleggen, daar een antwoord op willen hebben.
Kan ook zijn dat ik mezelf dit wijsmaak, maar dat zou ik dan toch maar uit haar mond moeten horen? Dan kun je het echt afsluiten. Maar nu zou ik wel graag willen weten of dit heeft meegespeeld en dat was wat ik bedoelde met vragen waar ik een antwoord op zou willen krijgen (en daarom dus misschien juist wél contact met haar moet zoeken..?)
gewoon doen
Oké, als ik dit zo lees zou ik zeggen: gewoon doen!
Wat heb je te verliezen?
Volgens mij heb je er alleen maar bij te winnen en dat is duidelijkheid en rust voor jezelf. En daar gaat het nu om toch? Zoals je zelf al schrijft.
Hou me op de hoogte!
En succes, zal ik duimen??
Groet,
JC
www.langsdedijk.nl
www.momentandmore.nl
Vergeet het archief niet in te kijken! I hit the bottom, and crawled back up............
uiteindelijk kan het zijn
uiteindelijk kan het zijn als je afwacht, dat de verwerking uiteindelijk ook langer gaat duren.. dat weet ik van mezelf.. heel lang hoop hebben, en uit eindelijk alsnog de deksel op de neus.. dus geef een maximum aan en daarna het proberen los te laten.. maar los laten is moeilijk.. maar soms heb je geen keus..(ik heb ook nog niet losgelaten terwijl ik het eigenlijk wel geaccepteerd heb)
weet niet of het op jouw verhaal slaat maar in iedergeval veel succes en sterkte
gr alf