Als je ldvd hebt zijn de ochtenden het ergst, gelijk als je wakker wordt begint het als, je denkt, nee, dit is niet echt gebeurt, je denkt aan de mooie momenten, je denkt "waarom heft hij me dit äangedaan". Dan ga je naar je werk, je hebt wel wat afleiding, maar kan er niet over praten, dus je vrolijke gezicht opzetten naar je collegaatjes, terwijl je vanbinnen zó kapot bent...
In de loop vd dag gaat het dan vaak wat beter en je wilt maar vrienden om je heen, ook wil ik elke dag even troost zoeken op deze site, je merkt dan dat je niet de enigste bent.
Verder ben ik in therapie, want ik trek het echt niet meer....
Als ik een paar weken verder ben en hij heeft nog niet de moeite genomen voor een gesprekje, dan kan ik tenminste de hoop laten varen dat hij ooit inziet hoe wreed het is om een relatie na bijna 6 jaar in 1 woedeuitval te beeindigen en dan die ander geen kans meer geven om te reageren, op wat voor manier dan ook.
Hoe gaan jullie dagen? Avonden?
Liefs xx
wakker worden
Herken het helemaal
Overdag soms goed maar vaker neerslachtig, laat het uiteraard niet merken. Hup die smile op mijn bekkie...maar inwendig ppffff
In de avond, ik zorg dat ik veel weg ben.Ieder weekend bezet....dus vluchtgedrag
Naar bed gaan.....in mijn uppie....dat valt me ook zo zwaar
Kan niet lezen of tv kijken concentratie compleet weg
welke therapie volg je?
Liefs
therapie
Ik volg Norwood therapie, ontdekte dat ik toch veel te veel over mijn grenzen liet gaan door deze man, en bleef me aanpassen en bleef verliefd, zoiets heet relatieverslaafd, ik voel mee zo ellendig zonder hem, dat ik bereid ben alles te accepteren om hem terug te krijgen en dat is niet goed, in deze therapie leer je, dat jij op de eerste plaats komt en ook af te rekenen met dingen uit je jeugd, die ervoor gezorgd hebben dat je je veel te veel vastklampt aan een man. Maar of dat bij jou zo is weet ik niet. Sterkte hoor xx
nog 8 maanden
Wel fijn dat het er is en hoop dat het werkt, je hebt je ervoor open gesteld is al een goed begin.
Herken veel van wat jij hebt meegemaakt.....is idd een verslaving ..maar waar jezelf ten onder aan gaat...en dat gaat natuurlijk niet gebeuren....
Mijn jeugd is heel rustig verlopen met lieve ouders en een leuke zus, daarna 16 jaar getrouwd was ook goed.
Maar toen werd ik verliefd op een tiran/dictator...dat is minder, die heeft me beetje bij beetje in 3 jaar tijd mijn hele leven afgepakt. Dat ik dit heb laten gebeuren.....onbegrijpelijk....maar helaas heb het wel zelf gedaan.
Ben nu 47 en kan helemaal opnieuw beginnen....maar ik kom er wel....en jij ook
als ik lees op deze site ....zitten bijna geen mensen welke het hebben over 12 maanden ldvd....
nou hoe lang moet jij nog? Ik nog 8 maanden....en dat is niets op een heel leven
pppffffff verstandig van mij he....maar inwendig gaat het nu heel even goed kan zomaar omslaan.
Weet je wat ik ook vaak tegen mezelf zeg.....het interesseert hem geen moer hoe het met mj is.....waarom dan zo krampachtig aan hem blijven hangen? Is hij niet waard
Liefs xx
Het is al 2 maanden
Het is al 2 maanden uit..terugvallen heb ik nog vaak..
Elke ochtend moet ik nog huilen..en huil mezelf in slaap..
Op je werk moet je wel opgewekt doen..anders functioneer je niet..
Het is gewoon hel...