Elke dag voel ik het nog zelfs al heb ik mezelf ervan overtuigd los te laten...

Ik woon nu een maand alleen na 9 jaar relatie, ben niet depressief wel eenzaam en verdrietig.
In mijn hoofd laat ik alles los en weet dat het niet meer kan terug komen maar waarom blijf ik me dan zo ellendig voelen? Ok ik hield/hou enorm veel van haar zelfs al weet ik nu nog maar hoe diep het ging. Maar ik leg me bij haar beslissing neer en wil haar zo weinig mogelijk zien/horen (die enigszins moeilijk is want we hebben 2 kindjes samen) Maar zodra ik haar hoor gaat mijn hart tekeer als een dolgedraaide hond voor zijn speeltje...

sommigen onder jullie hoor ik nu al aankomen... nog maar een maand? dan is het normaal dat die gevoelens er toch zijn... Maar ik heb de klik gemaakt dat het beter is zo en maak nieuwe doelstellingen in mijn leven. Ik heb afgelopen weekend zelfs uitgegaan en ik kon mij ertoe brengen om te praten tegen nieuwe mensen en meisjes die ik wel zag zitten... Dus voel ik ook dat ik wil en kan verder gaan maar toch is er een onzichtbare kracht die mij tegenhoud...

Mijn ex kan verder gaan zonder mij dus waarom zou ik dan niet kunnen? Ik voel dat ik terug in mijn kracht sta! Ja natuurlijk is mijn zelfvertrouwen in de diepte geschoten maar ik beklim momenteel de ladder... En toch...

Zijn er hier mensen aanwezig die iets gelijkaardigs voelen/voelden na hun relatie breuk?