Er zijn momenteel 0 gebruikers en 15 gasten online.
waarom??? radeloos
lieve lezers,
zondag 17 dec heeft mijn vriend onze relatie verbroken.
de reden hiervan is mij totaal niet duidelijk.
hij is sinds kort zijn eigen bedrijf begonnen, wat hij altijd al wilde en werkt hier keihard voor.
hij doet dit me zoveel plezier en passie, dat het ook al erg goed loopt.
ik steunde en motiveerde hem hier enorm in, en liet hem weten hoe trots ik op hem ben.
maar omdat hij hier veel tijd in besteedt, heeft hij het gevoel dat hij mij niet de aandacht meer kan geven die hij graag wil en zoals hij zelf zegt, de aandacht die ik verdien. ikzelf heb hier helemaal geen problemen mee, en het voelt voor mij ook totaal niet zo dat ik iets tekort kom, juist niet! omdat ik weet dat dit zijn ding is.
hij wil zich volledig focussen op zijn bedrijf, en is bang zolang ik er ben, het er onder zal leiden.
terwijl we elkaar maar 2 dagen in de week zien, en soms zelf 2 dagen in de 2 weken.
waar ik ook nooit iets over heb gezegd of om heb gezeur, omdat ik weet hoe belangrijk dit voor hem is
hij vind dat we elkaar te weinig zien en daardoor niet echt iets kunnen opbouwen. en omdat hij nu al bijna geen tijd over heeft, was dit zijn besluit.
als we samen waren hadden we de dikste lol, zoveel plezier! nooit gezeik of gezeur op elkaar, het was gewoon goed.
hij was dan wel mijn vriend, maar hij is ook echt en maatje van me geworden.
2 weken geleden heeft hij mij nog een prachtig cadeau gegeven voor mijn verjaardag, en het gevoel gegeven dat er niks aan de hand is. het gevoel is er ook zeker, dat zegt hij zelf ook.
we zijn gek op elkaar, en passen ook perfect als koppel.
ik snap en begrijp deze keuze/beslissing gewoon niet.
als hij zo gek op mij is zoals hij beweerd, dan maakt het toch niet uit. we kunnen hier naar eigen zeggen alleen maar sterker uitkomen. ik ben machteloos, en kan niks doen.
als hij nu had gezegd van : de klik is er niet of je bent niet mijn type, zou ik hier mee kunnen dealen.
maar niks van dit alles is waar. we waren echt twee handen op 1 buik!
wat moet ik doen, en wat kan ik doen?
tot nu toe, heb ik niks van me laten horen, geen appje of belletje helemaal niks.
ook omdat ik het niet durf, wat moet ik zeggen? ik ben radeloos!
- Eina's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
- No. 22 San Diego Place rallies very last Boise Country 27-16
- #Woof: Huskies Decide on Up Michigan LB Go
- How considerably does it selling price towards seize a rookie out of the portal?
- Activity THREAD: Miami Hurricanes at Temple Owls
- K-Nation Slate: 7. 3. 12
- Even more and further more, Dabo seems
- Spring Freshman Emphasize: ASU Soccer QB Jaden Rashada
- Nooit gedacht dat dit nu mijn leven zou zijn
- 2023 NFL Mock Draft: What would certainly a brewing Lamar Jackson move indicate for Round 1?
- Afgewezen door vrouw na maandenlang versierd te zijn geweest
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (25)
- Juli 2003 (12)
- Augustus 2003 (24)
Bel hem
Bel of app hem.
In dit geval krijg ik het gevoel dat hij het gevoel heeft niet goed genoeg te zijn.
Voor mannen is er bijna niets erger dan het gevoel niet goed genoeg te zijn.
Ik zeg niet dat dit jouw schuld is, maar nu in combinatie met jou weinig zien gaf je hem misschien het gevoel
dat jij hem niet nodig hebt. Vertel hem hoe hard je hem nodig hebt en dat je van hem houdt.
..
ik heb hem gisteren gebeld, en heb hem uitgelegd dat ik het gewoon niet begrijp.
hij loopt hier al langere tijd mee rond (2 weken) en heeft dus de laatste keer dat we elkaar zagen onbewust al afscheid van mij genomen, terwijl ik met een goed gevoel weer naar huis ging, en met de gedachten ik zie hem snel weer.
dit doet mij erg veel pijn omdat ik enorm gek op hem ben, en hij weet dit maar al te goed.
tijdens het telefoon gesprek gaf hij ook aan dat hij mij miste en stiekem hoopte op een appje. en er ook om had gehuild. maar hij kan het niet, de reden is, hij wil tijd voor hem zelf, bang voor een burn-out, nachtmerries, slaapwandelen enz. ook al geeft hij enorm veel om mij en zit het gevoel goed. gister werd het voor mij ook duidelijk dat het echt helemaal over is, dit omdat hij dat nog niet met deze woorden had gezegd. hij wil mij niet aan het lijntje houden ect. nogmaals ik kan het niet bevatten. toen ik hem dit gisteren in tranen nogmaals vertelde, klonk zijn stem verveeld en geïrriteerd. omdat ik in herhaling viel. ik sta machteloos.
Hoe gaat het nu met je?
Hey,
Ik vroeg me af hoe het nu met je gaat ? En hebben jullie nog contact gehad?
Liefs vlindertje0906
hey vlindertje
bedankt voor je interesse, lief van je.
na ons telefoontje van 22 dec hebben we een week niks meer van elkaar gehoord.
op 29 dec 2017, voor het laatst een beetje app contact gehad.
in de berichten die heen en weer gingen ( waren niet veel) noemde hij mij de beste:/
toen ik hierna vroeg waarom hij mij dan wel de beste vond, kwam er een dom ( vast grappig bedoeld) antwoord op terug.
hier ben ik verder niet echt op in gegaan, we hebben nog een paar berichten naar elkaar verstuurd, en daar hield het mee op. naar mijn idee, wist hij niet echt een houding te geven tegenover mij.
hierna heeft hij niks meer van zich laten horen, en ik ook niet.
ik had mezelf er van overtuigt dat ik met oud en nieuw wel een appje van hem zou krijgen, maar helaas, helemaal niks.
dit heeft mij echt enorm veel verdriet gedaan, ook omdat ik mezelf gewoon enorm voor de gek heb gehouden hiermee ik had mezelf hier echt heilig van overtuigt.
ik heb hem ook niks gestuurd, puur om het feit dat het mij beter lijkt om even helemaal geen contact meer met hem te hebben. het zal mij uiteindelijk alleen maar pijn doen.
het hebben van geen contact zal hem er misschien meer toe doen zetten om mij te missen.
het is maar een idee, maar hopeloos blijven appen en bellen werkt sws tegen. en zit ook niet in mijn karakter. ik behoudt liever mijn trots en eigenwaarde, hoe moeilijk dit ook is, want het liefst bel ik hem nu gelijk op. maar ik zou niet eens weten wat ik moet zeggen.
op het moment ben ik bezig me volledig op mijn eigen leven te focussen, en heb ik mijn zinnen gezet om een nieuwe opleiding te beginnen. afleiding zoeken, en mezelf weer wat bij elkaar te rapen.
mijn spullen liggen nog bij hem thuis en zal ik 1 deze weken op moeten gaan hallen.
ik wacht hiermee tot dat ik mezelf goed genoeg voel om hem onder ogen te kunnen komen.
ik wil namelijk niet daar als een verdrietig meisje zitten huilen, maar ik wil dat hij de zelfverzekerde vrolijke vrouw ziet zoals hij mij kent. ik vind het dood eng!! als ik er nu bij nadenk word ik al zenuwachtig. omdat ik hem helemaal niet meer heb gezien naar 5 dec. ik weet niet wat ik moet verwachten en hoe of wat hij voor houding tegenover mij heeft.
Is er ondertussen al een update?
Hey hey,
Ben erg benieuwd hoe het momenteel met je gaat en de band met je ex?