waarom nu niet meer

afbeelding van zorro

mijn vrouw weet niet meer wat ze wil
ze heeft de tijd nodig om naar te denken zecht ze
ik heb twee kinderen en ben bang dat ze wil schieden van me en ik ben ban dat ik niet zonder haar kan en ook niet zonder mijn kinderen
ik heb vandaag naar de dokter gebeld voor hulp

want ik weet echt niet meer wat ik moet doen

we hebben ale eens eerder op dit punt gestaan dat we bij elkaar weg zouden gaan
en toen heb ik mijn pols door gesneden
en ben band dat ik weer iets stom ga doen maar dat wil ik niet want ik heb ook nog mijn meiden en daar wil ik voor zijn

maar ik snap mijn vrouw niet
ik ben gisteren zelf weggegaan voor de rust in de hoop dat ze tot rust zal komen en goed kon naar denken
maar het was mijn bedoelijng voor een paardagen
maar nu heeft ze gezecht dat het meschien voor een paar weken moet zijn
dus ik ben bang dat ze er nu echt een punt er achter wil zetten en dat ze niet wil of kan zien dat ik ben veranderd
ik weet niet meer wat ik moet doen

en roep heel hard voor hulp
desnoots bij het riag want ik ben bang dat ik stoms ga doen

sorrie voor dit verarend verhaal
maar weet niet zo goed hoe ik het moet schrijfen en hoe ik er mee om moet gaan

we hebben het vakker geproobeerd om bij elkaar blijfen en dan ging dan weer goed en dan weer niet
maar nu weet ik het niet meer
ik wil haar niet kwijt en ik kan niet zonder mijn meiden
ik hoop dat ze mijn nog een kans kan en wil geven zo dat ik haar kan laten zien dat ik veranderdben en dat ik er voor hun wil zijn
ik mis hun en ik wil ze vast houden en een arm om mijn heen voelen

ik weet niet of dit te lezen was en of er iemand wat van snapt maar ik heb het nu wel van me af geschrefen en dat helpt wel een beetje

groetje

afbeelding van Alexandra

was te lezen..

hallo zorro
ja hoor was te lezen
het enige wat ik me nu afvraag is...waarom vraag je jezelf steeds af of ze ziet dat je veranderd bent??
heb je iets verkeerds gedaan dan?
ik denk dat er hier sowieso te veel mensen zijn die meteen zeggen dat ze zelf fout zijn geweest
je moet in ieder geval de moed niet verliezen, en je best doen om je ook zonder haar en je kinderen beter in je vel te voelen
want eerst van jezelf houden zorgt ervoor dat je veel beter ook van een ander kunt houden
is het geen idee voor jullie om eventueel samen naar een therapeut te gaan?? om te kijken wat er voor jullie samen veranderd zou moeten worden om weer fijn samen te leven
het gaat tenslotte in dit geval niet alleen om jullie twee maar ook om jullie kinderen
ik hoop dat je hier iets aan hebt, en hoop echt dat het weer beter zal gaan
heel veel sterkte ermee
XXX Alexandra

afbeelding van zorro

be dankt voor je antwoord m

be dankt voor je antwoord
maar een therapeut dat vind ze niets
ze zecht dat ze moe is van het probeeren maar telkens gaat het weer mis
en zo als vanavond ook weer ze is er achter gekommen dat ik hulp aan het zoekken ben en dat ik vanavond nog naar het ziekenhuis ben geweest hulp en daar was ze dus ook boos over
dat had ik haar moeten vertelen.
maar ik mocht geen contact met haar zoekken want ze wilde rust en wat ik nu heb gedaan was niet voor haar maar voor mijn zelf want ik wil zo ook verder kunnen zonder haar
en ik wil niet weer de fout makken dat ik mijn polsen door snij want ik heb dus ook nog twee mooie meiden en die wil ik dat niet aan doe vandaar dat ik hulp ben gaan zoekken

afbeelding van Alexandra

heel goed

dat moet je ook zeker doen...
je moet zelf hulp zoeken, als je voelt dat dat nodig is
heb zelf ook hulp, misschien iets minder hard nodig omdat ik niet de neiging heb die jij hebt, maar voel me ook niet geweldig
ik hoop echt dat zij iets minder egoistisch doet zoals ze nu op me overkomt, en jou ook je dingen gunt, maar je komt er wel
heel veel sterkte

afbeelding van zorro

badank

BEDANKT VOOR JE STUEN
en dar je er op regeer
alexandera
p.s mijn naam is alexander :]

afbeelding van zorro

hoe nu verder

gister avond toen ik bij de crieseshulp was geweest voelde ik mijn weer goed en heb ook redelijk geslapen
maar toen ik wakkere werd kwammen de jongens van mijn zus naar beneden en toen kreeg ik weer een klap ik mis mijn meiden heel erg
ik hou van ze met heel mijn hard en mis ze echt en ik voel me nu zo leeg zonder hun en ik mis een arm om mijn heen van iemand die om mijn geef voel me zo leeg ik weet niet meer wat ik moet doen
ben bang dat ik niet zonder ze kan
en als we uit elkaar gaan mijn vrouw en in dan weet ik dsus niet waar ik heen moet
want ik moet een kamer hebben met twee slaapkamers want anders mogen mijn meiden niet bij mijn slapen want die moeten een eige slaap plek hebben en ben dus bang dat ik dat verloopig dus niet krijg want we zijn net vorig jaar verhuist
en als we nu uit elkaar gaan kom ik weer onderaan de lijst
en dat kan dus maar zo 3 jaar deuren voor ik wat krijg en zal dus megod niet weten waar ik dan heen moet zo wel ik en als ik de meiden heb

en daar ben ik dus bang voor