Ik ben geloof ik weer terug bij af, damn was net zo sterk aan het worden.
Of zijn het momenten ik weet het niet meer, waarom hou ik zoveel van haar pfff, wat haat ik dit leven, zo trek ik het ook niet meer.
Ik weet nu gewoon niet meer wat ik moet doen kutzooi dit voelt zo fucking klote.
Klote feestdagen, ik wil liefde voelen gelukkig zijn.
Ik zit thuis maar wil hier niet zijn what the fuck is dit gevoel. PLZ god helpme.
Ik zie alles als een film voorbij gaan.
Vandaag moesten we samen met een psycholoog praten heb alles gezegd hoe ik er over denk.
Ik ben helemaal in de war aan het raken.
Niemand kan me helpen ik weet dat ik dit zelf moet doen en iedereen moet het zelf doen maar soms help het als je hier een beetje van je af kan schrijven of effe met iemand er over kant praten hier, anderen die nu gelukkig zijn zeggen maar genoeg vrouwen enz maar dat zeggen ze omdat ze niet weten hoe het voelt.
Hoe moet dit nou aflopen heb zo een zin om alles in tienen teslaan thuis en ver weg tegaan en nooit meer terug tekomen rust rust, me hoofd blijf maar denken pfff, ik mis gewoon de warmte en liefde denk ik.
Ik weet eigenlijk niet meer wat ik moet denken.
Begin me zelf gewoon te hate, ik weet dat ik oook dingen fout heb gedaan maar daar voor zijn we mensen die maken ook fouten mijn zij heeft mijn best heeel veeel pijn gedaan, ben nooit slecht voor dr geweest ze mocht alles doen wat ze wilde lekker naar concert gaan lekker opstap met of zonder mijn we hadden alles samen we waren met kids bezig pfff.
En nu wat moet ik nu.
Alles is ineens zo somber wanneeer lach ik weer eens echt en lach in niet omdat iedereen lacht.
Voelen we ons allemaal zo?
Gaat het ooit weg waarom.
I need real love real pll who know what i feel
met je te doen
ik heb erg met je te doen. In alles klinkt je verdriet en wanhoop door. Natuurlijk ben je boos, woest zelfs, maar dat mag ook! Wordt vooral maar boos en zeg haar recht voor zijn raap wat je voelt en hoe je over haar denkt. Het is echt goed voor je verwerking. Ik heb dat niet gedaan en heb daar nog steeds lastvan omdat ik met onverwerkte woede zit. Het enige dat ik kan zeggen is dat die hele scherpe randjes van de pijn af zullen gaan en er zelfs dagen komen dat je jezelf betrapt dat je er al een hele tijd niet aan hebt gedacht. Maar het heeft veel tijd nodig en je hebt nog een lang zware weg te gaan, maar je komt er wel! Omring je met mensen die het goed met je voor hebben en van je houden en vertel het verhaal 100 of 1000 keer, net zoveel als nodig is. Zorg dat je niet in een depressie terechtkomt en schakel je huisarts in, misschien kan medicatie je een steuntje in de rug geven. Aarzel niet om hulp te zoeken, wat voor hulp dan ook. Ik kan dat uit ervaring zeggen.
Sterkte,
Liefs AM.
Ik begrijp ieder woord dat je
Ik begrijp ieder woord dat je zegt. Sterker nog, ik voel elk woord.
@Remco
Ik denk dat we allemaal hier dingen fout hebben gedaan of in ieder geval dingen anders hadden willen doen. Waar twee vechten hebben er vaak toch twee schuld...
Misschien helpt het om je woede er een flink uit te gooien? Pak een kussen en sla die net zo lang tot de vulling eruit komt...ga op een sport waar je jezelf flink kan uitleven. Ik heb twee kickbokslessen gehad, ik ga met lood in mijn schoenen en heb ik echt geen puf...maar ik voel achteraf sterk en rustig. Dat helpt echt om het denken even te stoppen en je boosheid kwijt te raken!
Verder lijkt het of iedereen er door de kerst ook meer last van krijg, ben ook nog eens een week vrij en jarig...bleegghhh! Het kan maar beter snel 2011 zijn, dan kunnen we daar een mooi jaar van proberen te maken...
Succes, you're not alone!