ik heb een driedubbele kater, een van de alcohol (omdat ik nauwelijks eet slaat alles er driedubbel in), een van mijn gesprek met mijn vorige ex. Hij heeft me dood gewenst en wil me nooit meer zien en als laatste ik heb E. gebeld. Ik heb bijna twee uur aan de telefoon gezeten en al veranderde zijn stem van boos naar mild hij bleef standvastig en wil niet meer dat het aan gaat. Het gaat echt om kibbellen, het feit dat hij me niet naar huis mocht brengen, het feit dat ik geen broodje wilde smeren en ga zo maar door. Kleine futiele dingen die voor hem maken dat we niet bij elkaar passen. Hij vergeet in mijn ogen daarmee dat wij elkaar nog aan het ontdekken waren en dat hij het hierover had moeten hebben met me. Het is nog te lastig voor mij om het los te laten omdat ik op het punt was dat ik helemaal voor hem ging. Hij zat daar net voor vertelde hij en daarom heeft hij zonder pardon ervoor gekozen om dit te doen. Het lag niet aan het houden van gevoel maar wel aan het toekomst gevoel. Waarom komt die boodschap niet door in mijn hoofd, waarom kan ik alleen maar blijven steken in als we dit hadden gedaan dan was het nu leuk geweest, en als we hier mee aan de slag waren gegaan dan waren we er sterker uitgekomen. Ik heb weer even een enorme terugval merk ik wat een narigheid allemaal.