sinds 2 weken is mijn relatie van 3,5 jaar voorbij. het was geen stabiele relatie, als het tegen zat of dat ik naar zijn zin teveel zei heeft hij me al 3x eerder aan de kant gezet.

hij was 42 jaar, een autistische man zonder diagnose met een klassiek autistisch kind van 9 jaar waar hij ook heel moeilijk mee om kon gaan.

we zijn eind vorig jaar in mijn huis gaan samenwonen. Voor mij voelde dat fijn, maar na 2 maanden keerde hij al wat in zichzelf en na veel gevraag gaf hij toe dat hij zijn stad miste. goed over gepraat en geprobeerd dan meer naar zn stad te gaan en oplossingen te bedenken. toen vond hij mijn kinderen te druk, die alleen enthousiast waren om hun verhaal kwijt te kunnen tijdens het avondeten. ook daar kon hij niet aan wennen en gaf hij aan als reden dat hij wel eens zou kunnen stoppen. weer over gepraat en ook daarvoor weer een oplossing geprobeerd te vinden. toen zijn we een koophuis tegengekomen. hij was heel enthousiast ook al was dit bij mij op het dorp. hij haalde mij zelfs over om dit te doen, waar ik best wat dagen over nagedacht hebt. uiteindelijk na veel enthousiasme zelfs een huis gekocht. Toen kwam er een weekend waarbij zijn zoontje weer ontspoorde die een fiets in de sloot had gegooid zonder reden.

toen keerde mijn vriend weer in zichzelf...wel dat hij ineens ging twijfelen. een paar dagen later trok hij de verkoop in zonder overleg. keerde in zichzelf en besluit na een paar dagen. weer alleen terug naar zijn stad te willen. alles zonder overleg. zo gezegd zo gedaan, na een week al huizen kijken en na een paar weken een ander duurder huis geaccepteerd. hij trok de vakantie in, daar had hij nu geen geld meer voor en liet mij en de ki deren stikken.
ik trok de situatie niet en heb hem naar zijn moeder gestuurd omdat het teveel pijn en verdriet opleverde. toen wilde hij volledige rust en na 2 weken belde hij op om te zggen dat zijn gevoel weg was nadat ik hem weggestuurd had. de relatie hield voor hem op. eventueel wel vriendschap.

hij is niet meer komen praten, was laf om de spullen op te komen halen met iemand erbij zodat we niet konden praten. hij was boos op dat laatste weekeind dat ik teveel ging zeiken over de vakantie en over dat dure huis.

na een poosje gaf hij aan dat hij nog wel sex met mij wilde..maar niet om me te gebruiken. gek genoeg ben ik dat gaan doen, maar alleen met de intentie hem terug te krijgen, al weet ik dondersgoed dat hij me niet verdient. nu zegt hij graag af en toe af te spreken voor sex en af en toe nog eens wat samen te gaan eten. ik mag verder niet teveel vragen want daar wordt hij niet goed van.
hij staat op Tinder en zoekt daarbij nu een vrouw zonder kinderen en in een straal van 15 km.

hij zei altijd dat hij het zo fijn vond met mij....maar dit is het resultaat. contact met hem is fijn als heel zwaar, het maakt me iedere keer van streek. maar ik kan die man zo lastig loslaten, ik hou nog steeds zoveel van hem. wat moet ik hier nou toch mee?