Het is nu =/- een half jaar geleden dat me vriendin het uitmaakte.Zit hier nog iedere dag mee.De manier waarop het ging was niet eerlijk.Ongeloof van mijn kant.we woonde 2 jaar samen,er waren tuurlijk wat mindere dingen maar over het algemeen was het super,het was ook me beste maatje,tot dat ik een avond besloot om eens te gaan stappen met wat vrienden,dat was inmiddeles ook zo lang geleden,ze stemde mee in.zij zou dan thuis blijven.goed.dag er na reed ik naar ons huisje en belde haar op.'Ow kom je nu al naar huis,ik stap net in de bus en ga even met een collega iets drinken zij ze" vond het al een beetje vreemd.Maar vertrouwde haar.veder niets aan de hand een week later zei ze dat ze rust moes hebben.Ik gevraagd of dat het iets met die collega te maken had."nee en ben je mal.na een paar dagen bij me ouders zitten werdt ik er gewoon helemaal gek van.moest het gewoon weten wat er aan de hand was en wat ze nou wilde.dus belde op en zonder pardon zei 'ja dan is het uit.
toen ik me spullen ging halen zei ze nog "het is gewoon dat ik tijd voor me eigen moet hebben,het is allemaal zo vlug gegaan.
had het er heel erg moeilijk mee omdat we zo close waren.
na die dag heeft ze nooit meer contact uit haar eigen geven.
ik zocht het kontakt op maar dat was fout na een paar keer belen zei ze Ik heb al een ander en het is je eigen schuld!!! eikel
dat is heel vreemd om dat te horen van de persoon waarmee je eigenlijk zou gaan trouwen.