Het is voor ons natuurlijk heel moeilijk om je met concrete stappen daarin te helpen. Elke situatie is anders, elke persoon is anders, en om dan vanachter een computerscherm je "even" te vertellen hoe je de boel zou kunnen aanpakken, dat is bijna het onmogelijke vragen. Wel kunnen we je hier wat aanwijzingen geven die het je misschien iets makkelijker maken om zo'n gesprek in te gaan.
Ten eerste zou ik beginnen met voor jezelf helder te krijgen wat je weet. Geen aannames doen, maar je strikt bij feiten houden. Alles van jouw kant van het verhaal weet je; je was er immers zelf bij. Van zijn kant van het verhaal ken je alleen de gedeeltes wat hij je vertelt heeft. Het is aan jou om in te schatten of je dat geloofd of niet uiteraard. Als ik het zo lees heb je er je twijfels over. Zijn die twijfels ergens op gegrond? Heb je redenen om aan te nemen dat het niet klopt wat hij vertelt? En ook daar geldt dan natuurlijk weer dat je je op feiten moet richten en niet op gevoelens, of wat je van anderen hoort. Dit klinkt misschien vrij bot, maar bedenk dat emoties meespelen, en dat de wens die je hebt je blik kan vertroebelen. Je ziet in zulke gevallen erg snel wat je graag wilt zien, en daarmee kan je een heel vertekend beeld van de werkelijkheid krijgen waarna je vervolgens behoorlijk de deksel op je neus kan krijgen. Om jezelf te beschermen moet je je dan dus uitsluitend op feiten baseren.
Ten tweede zou ik, hoe moeilijk dat ook is, proberen om zoveel mogelijk de rust te bewaren. Zowel voor jezelf als voor hem. Een gesprek dat eindigt in verwijten over en weer heeft niemand iets aan, en maakt het absoluut niet beter. Het is heel moeilijk om je emoties in zulke gevallen in bedwang te houden. Wat erg kan schelen is als je vooraf even afspraken met elkaar maakt hierover. Als bij een van de twee de emoties even te hoog op gaan spelen, loop dan even weg. Ga desnoods een blokje om, even een frisse neus halen en je gedachten weer op orde brengen, en ga daarna weer terug aan tafel zitten. Verwijt elkaar dat op zo'n moment dan ook niet dat de ander weg loopt, want het is niets raars dat zoiets emotioneel verloopt.
Bereid jezelf voor, maar ga niet de boel instuderen. Je kan 20.000 scenario's vooraf bedenken over hoe het zal gaan, maar uiteindelijk verloopt het altijd weer anders dan dat je zelf had bedacht. Je kan je daar behoorlijk gek mee maken vooraf, en uiteindelijk schiet je er niets mee op. Bedenk dus vooraf wel goed wat je van hem te weten wil komen; wat je wil vragen, zodat je daar niet zit en vervolgens geen idee hebt wat je eigenlijk van hem wilt weten, maar sla er ook niet in door.
Tot slot, en dat is misschien wel het belangrijkste, is dat je vooral heel goed luistert, en hem ook respecteert. Het is zijn verhaal, zijn beleving en zijn motivaties, dus wat het ook is, luister ernaar, vraag door als je iets niet snapt of kan volgen en benader elkaar met respect voor elkaars standpunten.

Het is helaas niet veel wat ik je er verder over mee zou kunnen geven, maar heel veel succes er in ieder geval bij.