waar moet ik beginnen?

afbeelding van M.d.

Ben echt de weg kwijt. Het is nog geen twee weken geleden dat mijn jeugdliefde, die 7 jaar heeft geduurd het met me heeft uitgemaakt. Hij wil me niet spreken, niet zien etc. Ik ben zo gefrustreerd, ik wil hem zo graag terug.

Overal waar ik kom denk ik aan hem en we hebben bijna met alles een herinnering samen. Ik begrijp het niet zo goed allemaal. Ik was ondanks alles wat we hadden mee gemaakt met elkaar toch nog zo gelukkig! Tuurlijk heb je wel eens perioden dat het niet lekker gaat met elkaar, maar we bleven altijd wel praten met elkaar. Hij wil me nu niet meer! Verdrietig en bij ieder meisje denk ik, straks krijgt hij met haar...

Ik doe mezelf echt nog eens wat aan! Hij heeft het uitgemaakt wegens dat er geen klik meer is tussen ons.

Toch heb ik die duidelijk gevoeld afgelopen zondag toen ik bij hem langs ging en we de geweldigste sex ever hebben gehad. We hebben al een hele tijd samengewoond en ik zie niet in waarom het nu niet meer werkt. Tuurlijk hebben we verschillen en het opleidingsniveau verschilt ook, maar dat zegt niks! Ik heb een beetje steun nodig vandaag.

Gisteren een hele goede dag gehad maar vandaag zie ik alles even niet meer zitten.... denk steeds aan zijn woorden: ik hoef niet perse te praten maar als je wil praten mag je langs komen. Echt heel schofterig! Hij doet nu ineens ook heel moeilijk over de spullen verdeling, terwijl hij eerst nog zei: neem de auto maar mee. Hij krabbelt langzamerhand terug. Ik weet niet precies wat dat is maar het is zeer frustrerend!

Vrijdag zou ik uit het werk (ivm lange reistijd omdat ik nu weer bij mijn ouders woon, moet ik 1 1/2 uur reizen van en naar mijn werk) bij hem gaan eten en daarna verder praten en over de verdeling van de spullen hebben (ivm samenwonen).
Dit was mijn idee, en niemand anders stond erachter dus ik heb dit gisteren afgezegd.

Heb hem een heel kort, zakelijk whatsapp berichtje gestuurd: Ik kom vrijdag niet, zaterdag komen we de spullen halen. Je hoort nog hoe laat...

ik kreeg kort daarna van hem: Oké is goed. Ik hoor het wel hoe laat je komt. Slaap lekker.

(ik zit een beetje met die slaap lekker, hoezo slaap lekker?!) Flikker op!!!!!

Liefs en sorry voor het negatieve bericht! Verdrietig

afbeelding van M.d.

aanvulling

M.d. schreef:

Ben echt de weg kwijt. Het is nog geen twee weken geleden dat mijn jeugdliefde, die 7 jaar heeft geduurd het met me heeft uitgemaakt. Hij wil me niet spreken, niet zien etc. Ik ben zo gefrustreerd, ik wil hem zo graag terug. Overal waar ik kom denk ik aan hem en we hebben bijna met alles een herinnering samen. Ik begrijp het niet zo goed allemaal. Soms denk ik dat ik het leven niet meer waard ben en denk soms, was ik maar dood dan heeft niemand er meer last van. Ik was ondanks alles wat we hadden mee gemaakt met elkaar toch nog zo gelukkig! Tuurlijk heb je wel eens perioden dat het niet lekker gaat met elkaar, maar we bleven altijd wel praten met elkaar. Hij wil me nu niet meer! :'-( en bij ieder meisje denk ik, straks krijgt hij met haar... Ik doe mezelf echt nog eens wat aan! Hij heeft het uitgemaakt wegens dat er geen klik meer is tussen ons. Toch heb ik die duidelijk gevoeld afgelopen zondag toen ik bij hem langs ging en we de geweldigste sex ever hebben gehad. We hebben al een hele tijd samengewoond en ik zie niet in waarom het nu niet meer werkt. Tuurlijk hebben we verschillen en het opleidingsniveau verschilt ook, maar dat zegt niks! Ik heb een beetje steun nodig vandaag. Gisteren een hele goede dag gehad maar vandaag zie ik alles even niet meer zitten.... Liefs

Ik bedoel natuurlijk dat ik die klik heb gevoeld toen we een heel goed gesprek met elkaar hebben gehad. Ligt dus niet aan de sex. Zie mijn vorige blog. Verdrietig

afbeelding van M.d.

aanvulling

.

afbeelding van soulfist

@ md

Voor hem is dit ook niet leuk hoor. Het is niet makkelijk om zo'n lange relatie te beeindigen. Waar je moet beginnen? Ik zeg neem je spullen mee en laat even niks van je horen. Een maandje volhouden en in de tussentijd op jezelf focussen. Hij gaat je vast appen/bellen maar negeer het! Het zal je goed doen.

afbeelding van M.d.

@soulfist

Nee, dat weet ik ook wel. Hij vind het moeilijker voor mij dan voor hemzelf. Maar hij gedraagt zich echt als een kl**tzak terwijl ik dat niet van hem gewend ben. Moeilijk doen over mijn spullen en zeggen dat ik dan ook maar de hypotheek moet betalen (het huis is van hem, maar heb hem wel geholpen met klussen en al mijn geld zit er ook in), me hard vinden en dan vervolgens zeggen niet te willen praten. Pffff.

Ik probeer inderdaad de draad weer op te pakken.. ga naar het concert van Justin Timberlake bijvoorbeeld. Maar dat is nog ver weg helaas.

Denk je echt dat hij me gaat bellen of whatsappen? Hij wil nog steeds met me afspreken en vrienden worden. Nou sorry hoor, wat moet ik daar nu mee?

Ik dacht dat ik duidelijk was over het niet vrienden kunnen zijn. sorry het is een beetje een k. dag vandaag. Verdrietig

afbeelding van soulfist

@ MD

Ja, hij gaat zeker op een gegeven moment contact zoeken met jou. Maar negeer het.

Ik vind het btw echt stom dat hij vindt dat jij de hypotheek moet betalen! Als jullie uitelkaar gaan moet je dat vooral NIET doen. Jezus, wat een kind.

Vrienden kan, maar niet nu. Vooral niet in de friend zone gaan zitten nu. In de toekomst kan, ik zou het jammer vinden om een relatie van 7 jaar niet meer te spreken persoonlijk.

Succes.

afbeelding van M.d.

@soulfist

hmmm, ik laat hem lekker in zijn sop gaar koken. Heb ik gisteren al gedaan door niet te reageren op zijn whatsapp berichtje.

Maar dank je voor je reactie, ik hoop niet dat hij dan een nieuwe vriendin heeft ofzo. Ik zou het echt niet aan kunnen! Sowieso kan ik geen vrienden blijven, ik ben in die 7 jaar ook nooit "gewoon" een vriendin geweest, maar zijn vriendin! Ik ben nogal een jaloers type en hij is degene die het uit heeft gemaakt, dus is al een stuk verder dan ik in zijn verwerkingsproces.. Dus zal me niks verbazen dat hij over een half jaar al weer een relatie heeft, als dat al niet eerder is. De gedachte maakt me al gek!!!

Ik ga dat natuurlijk ook niet doen he. Hij blijft daar wonen, ik ben bij mijn ouders ingetrokken. Wat een rot reistijd trouwens. Hij heeft zelf gezegd dat ik de auto mag mee nemen, en hij komt daar nu ineens ook op terug.

We zouden dit jaar zelfs nog een samenlevingscontract afsluiten (na 5 jaar), en toen heeft hij tegen mijn moeder gezegd dat ik dan ook alle kosten moet mee betalen, terwijl ik nu de boodschappen en dat soort dingen betaalde, uit eten samen, biosje samen, alles eigenlijk wat daar los van stond. Dus ik had dan en de hypotheek voor de helft moeten betalen + de boodschappen. BAH wat een z*k hooi.

Weetje wat helpt, ik heb net een lijstje gemaakt met alles wat ik NIET leuk vond aan hem.... Dan denk ik pfff, gelukkig zie ik dat nu ook nog in!

afbeelding van soulfist

@ MD

Dat er een nieuwe partner komt gaat sowieso gebeuren. Mss overkomt het jou?

Ik heb het ook uitgemaakt na lang nadenken met mijn ex en hij dacht ook dat het nooit meer goed zal komen met hem want hij miste mij te erg. En 3-4 maanden later heeft hij alweer een nieuwe partner. Of hij echt gelukkig is met zn nieuwe vlam? Dat blijft de vraag. Ik vind het niet leuk nee maar heb het geaccepteerd. Ik merk wel dat hij mij nog wel mist..

Maar bereid je maar vast op voor, dat valt de schade mee.

Kus