Waar ligt het aan 2 jaar na dato

afbeelding van Jantje uit de emotionele achtbaan

Hey All,

2 jaar na dato (bijna) en ik kom niet terug bij mijn oude ik...Tuurlijk gaat het veel beter dan 1 of 1,5 jaar geleden. Maar ik kom niet meer los, gisteravond weer meegemaakt ik kan niet volop vrij zijn omdat zij nog in mijn hoofd zit.

Vroeger kon ik goed mijn gedachtes een andere richting geven, waardoor mijn leven weer een doel kreeg, nu lukt dat niet meer, ik ben zoekende naar een doel een richting, zodat ik wer kan genieten van de momenten. Ik wil weer loskomen en genieten maar ergens zit ik nog vast.

Herkenbaar voor iemand??? Oplossing iemand???

THNX!!!
Jantje

afbeelding van mrbean

mrbean @jantje

Hoi Jantje, is het niet zo dat men zich altijd zijn/haar laatste relatie herinnert? Misschien wordt het tijd om die herinneringen te laten overschrijven door nog mooiere herinneringen? Je bent zoekende naar een doel/richting, misschien moet je eerst uitzoeken wat je daadwerkelijk wilt met je leven. Misschien moet je juist niet erin vastbijten om persé een doel te willen hebben, maar juist jouw intuïtie volgen, en wordt het vanzelf duidelijk wat je echt wilt? Zou je graag jouw leven anders willen inrichten misschien? Het is juist erg moeilijk om van jezelf echt te weten wat je daadwerkelijk wilt, mijn ervaring is juist dat het vanzelf gaat als je meer luistert naar je hart, meer tijd en rust neemt zodat je meer contact krijgt met jezelf.

Succes en sterkte verder.

Mr Bean

afbeelding van Jantje uit de emotionele achtbaan

Zou dat het zijn

Zou dat het zijn..meer rust..ipv meer denken?
Klinkt als een goed advies, eigenlijk weet ik het ook wel, maar lukken doet het nog niet echt...

Thnx!!

afbeelding van mrbean

mrbean @jantje troebel water

Ja, meer rust, dat heeft bij mij goed gewerkt:

Als je troebel water met rust laat,. wordt het vanzelf helder. (Lao Tse)

Door die rust kom je tot inzichten, tot jezelf. Het is heel simpel, neem wat rustmomenten op in jouw dag, waarbij je helemaal niets moet, maar gewoon rustig je eigen gangetje gaat, doen waar je zin in hebt, op je gemak.

Mr Bean

afbeelding van yingyang

jezelf terugvinden

Mijn relatie is nu anderhalf jaar voorbij. Ik heb een hele tijd gedacht dat ik weer de persoon wou zijn die ik vóór die relatie was. Ik was toen in mijn ogen gelukkig. Echter door m'n voorbije relatie ben ik veranderd, veel veranderd.

Mij ex heeft mij veel dingen over mezelf geleerd, dat ik daadwerkelijk intens van iemand kan houden, dat ik heel veel energie en tijd in iemand kan steken. Ik heb plaatsen ontdekt, dingen gedaan die ik zonder hem nooit zou gedaan hebben. Dit heeft ervoor gezorgd dat ik nu een heel iemand anders ben.

Ik moest al eerst aanvaarden dat ik niet meer de persoon kan zijn van 6 jaar geleden, er is teveel gebeurd. Ik heb nu eigenlijk aanvaard dat ik die persoon nooit meer zal zijn en probeer mijn nieuwe ik nu te ontdekken. Ik zoek alle dagen uit wie ik nu juist ben en ga er echt op vooruit.

Ik weet ook dat niemand ooit mijn ex zal kennen zoals ik hem gekend heb, onze relatie onze breuk zal ook hem veranderd hebben, hij zal ook nooit meer dezelfde persoon van 6 jar geleden zijn.

Daar hou ik me aan vast dat we elkaar gekend hebben op die hele speciale manier, dat we elk invloed gehad hebben op de mensen die we vandaag zijn. Het ligt aan elk van ons beiden om te aanvaarden we we nu zijn.

Sinds ik dit nu besef vervagen mijn herinneringen van voor en tijdens m'n relatie nu in een snel tempo en dat vind ik niet eens erg, want we moeten leven in het nu en wat zal komen, aan het verleden kunnen we toch niets meer veranderen.

afbeelding van mrbean

mrbean @yinyang verrijking

Je hebt gelijk, niets is zo veranderlijk als de mens, je leert van de ervaringen die je meemaakt. Als men mij nu vraag of ik de tijd zou willen terugdraaien, dan zeg ik nee, ik accepteer de dingen die ik heb meegemaakt, zowel de leuke als de pijnlijke ervaringen, en ik heb ervan geleerd als mens, ik zie het nu meer als een verrijking. Ik blijf in de kern mijzelf, luister meer naar mijn hart, maar ondertussen zal ik nooit meer dezelfde persoon zijn als destijds, maar dat is niet erg, misschien is dat één van de doelen van de mens, leren van het leven, blijven groeien als persoon?

afbeelding van vraagoverliefde

Jantje,

Heel herkenbaar! Tussen mij en men ex is het nu iets meer als een jaar uit. Soms zie ik online nog wel eens een foto van haar, al een paar keer met de zelfde meid ernaast. Destijds kwam ik er achter dat ze lesbisch romantische films had besteld en ze heeft mij daar nooit een antwoord op gegeven. Ik weet nu nog steeds niet hoe de vork in de steel steekt en dat kan soms best frustrerend zijn. Ik mis haar nog steeds vaak, ben al een tijdje niet meer verdrietig maar ergens sleep ik haar nog steeds mee en ik denk nog steeds elke dag aan haar.
Op dit moment kom ik vrienden te kort, althans ik heb ze wel maar willen hele andere dingen doen als ik. Ik heb vrienden nodig om eens een keer op vakantie te gaan, keertje wintersport en af en toe gezellig een borreltje te doen. Dit heb ik momenteel veels te weinig, want ik ben al 3 jaar niet meer op vakantie geweet en op stap zo af en toe.
En als ik aan vakantie denk, dan denk ik aan een zonnige vakantie met een lieve, leuke meid, mijn vriendin. Een nieuwe vriendin, alleen ik ben na mijn ex niet meer verliefd geweest en ik kom moeilijk aan een nieuwe vriendin. Ik zie er best goed uit en ik ben best gezellig. Alleen de laatste tijd voel ik me niet echt goed genoeg! Mijn ex was geen foto model maar een normale leuke meid. Ik kon haar blijkbaar niet gelukkig maken of genoeg verwennen.
het idee dat ik gefaald heb sluipt door men onderbewustzijn en hierdoor ben ik bang voor iets nieuws. Mijn hele leven vond ik meiden leuk die mij niet leuk vonden en meiden die mij leuk vonden, die vond ik niet leuk. Alleen heel zelden overkwam mij het dat we elkaar allebij heel leuk vonden. Het idee dat het nieuwe meisje om de hoek staat te wachten heb ik niet echt, ook dit kan soms frustrerend zijn.
Dus ik zet altijd mijn gedachten op een totaal ander aspect van mijn leven, carière, mijn nieuwe huisje over een paar maanden en mijn eigen bedrijf over een paar jaar. Ook wil ik er nog beter uit zien, ben men haren aan het laten groeien en wil binnenkort weer gaan fitnessen.
Alleen soms fantaseer ik, dat ik over een paar jaar succesvol ben, een mooi nieuw huisje heb en nog knapper ben. Dat P... uit het niets weer een keer belt om een kopje koffie te doen, verliefd word en spijt heeft dat ze het ooit gebroken had. Dat ze eindelijk tegen me opkijkt en alle wetten in mijn handen liggen. Achja wie weet....

Je laatste liefde blijft hangen, klopt. Mijn ex van een paar jaar daarvoor woont, tegenwoordig bij mij in de straat met haar nieuwe vriend en ik zie haar regelmatig. Het doet me helemaal niks meer, we groeten en ik vraag mezelf af waarom zij mij helemaal niks meer doet en p... wel.

Wat we er aan doen, gewoon het leven op z'n beloop laten!

Vraagoverliefde

afbeelding van HugoBos

@Jantje

Uiteraard voor mij ook herkenbaar. Aanvankelijk wilde ik ook zo terug naar die oude ik, zoals ik dat ook wilde toen ik 8 jaar geleden ziek werd. Ben inmiddels tot de berusting gekomen dat die oude ik er niet meer is. Er is een nieuwe ik voor in de plaats gekomen en die heeft nog wat richting en vorming nodig her en der.
Maar het is niet allemaal kommer en kwel vind ik, want door mijn liefde voor mijn ex, kon ik me in de recentelijke situatie veel meer open stellen voor een andere dan zeg vroeger. Ik merk dat ik meer kan geven en meer kan genieten van het krijgen, bewuster genieten is misschien beter gezegd.

Hiernaast denk ik dat sommige mensen en ervaringen je zo diep raken dat je ze meeneemt op je weg. Er zit geen goed of slecht in nog van een ander houden lang nadat t over is. Althans dat vind ik. Het maakt het bij vlagen lastig omdat je jezelf niet afsluit voor je gevoel.

Een oplossing? Ik probeer te accepteren dat ik haar nog mis en van de tijd die we hadden hou. Voor mij kan dat wel degelijk los staan van van een ander houden en nieuwe verhalen schrijven. En misschien heeft Mr.Bean gelijk met dat je door die nieuwe verhalen te schrijven, misschien mettertijd de oude overschrijft, zonder dat je daar moeite voor hoeft te doen.

Het blijft gewoon lastig en met wie ik ook was voordat ik hier 'belandde' op deze site, het voelde toen heel anders, oneindig minder heftig toen het over ging. Met de nieuwe ik beleef ik liefde intenser en dat vind ik wel zo prettig omdat je t je geliefde ook kan laten voelen. De keerzijde is dat je veel harder en dieper valt als t over is.

Rouw op jouw manier, Jantje. Laat je niets aanpraten door je omgeving, elk mens heeft zijn eigen tijd nodig om dingen te verwerken.

greetz