hallo allemaal

het is weer zover..mijn laatste berichten komen van december zie ik wel.
nou er is weer een hele hoop gebeurd in de tussentijd. ik ben met oud en nieuw om 5 voor 12 weer alleen gelaten door mijn vriend..na een heleboel gedoe weer bij elkaar en het ging weer 6 weken goed. totdat hij op een vrijdagavond bedacht om te gaan drinken en me dus weer liet zitten. we hadden afgesproken om samen naar huis te gaan . ik was bij een vriendin op bezoek en hij bij een vriend. vlak voordat de laatste bus naar huis ging vroeg ik hoe laat hij wilde afspreken en hoorde niets meer. ik ben bij mijn vriendin blijven slapen en s ochtends naar huis gebracht door mijn zusje. ik heb hem toen overal geblokt want ik was er echt klaar mee. ik heb dat een week volgehouden totdat hij via zn moeder bij begon te berichten. in die berichten stonden de mooiste dingen en uiteindelijk heb ik hem een laatste kans gegeven.ik vertel het nu allemaal een btje beknopt.

de afgelopen weken ging het goed. totdat hij (en dat heb ik volgens mij in eerdere berichten verteld) zich maar weer is bedacht om een anabolen kuur te nemen. hij heeft dit nu het afgelopen jaar continu gedaan en als hij er mee stopt voeltr hij zich slecht en dat wil hij niet waardoor hij weer wat anders gaan injecteren. nu merk ik sinds een week dat hij weer heel dromerig is en alleen maar druk is met zichzelf hij knuffelt niet meer. de hele intimiteit verdwijnt compleet. dus ik heb hem er zaterdag weer op aangesproken. ook al meerdere dagen daarvoor gevraagt of het allemaal wel goed gaat. gaat prima zegt hij dan. zaterdag kwam hij thuis en kregen we een ruzie waarin in hem de keus heb gesteld of dat spul of ik.. nou het duurde 5 minuten en meneer was vertrokken met al zijn spullen. nu weet mijn verstand heel goed dat dit niet meer oke is..maar ik kan maar niet losraken van hem.

ik heb hem die avond nog gestuurd dat ik er helemaal niets van begreep en dat ik mijn zorgen alleen uitte.
hij ziet het als kwetsen . ik wil echt niet het idee geven dat hij alles doet maar ik kan gewoon niet bij mezlef iets vinden wat ik anders kan doen. ik schreeuw in eerste instantie niet ik huil alleen.
ik heb hem die avond nog een paarberichten gestuurd en ik kreeg niets terug. pas vanmorgen kreeg ik berichten over dat hij wilde dat ik gelukkig werd met de kids en hij moet nu eerstweer de tijd hebben om zichzelf op de rit te krijgen.hij houd superveel van mij en wou niets anders als gelukkig worden met mij.. sorry ik begrijp die vent gewoon echt niet.
ik heb al heel vaak in deze situatie gezeten met hem..precies vorig jaar rond deze tijd hetzelfde gedoe.

ik wil echt los van hem komen en weet uit gekkigheid niet meer wat ik moet doen. ik stuur hem uit mijzelf geen berichten meer maar zit wel steeds in de wachtmodus of hij wat stuurt. wat moet ik nu toch!!
groetjes sanne