Praten, praten, praten. Je hebt 9 jaar samen, met ups en downs, en een jong kind. Als er echt nog wat inzit tussen jullie, vecht er dan voor!

Ook al heb je die grote bek wat jezelf zegt, maak hem wat kleiner. Luister ook naar haar, vergeef haar. Als je dit kan, laat je gelijk zien dat je een groot hart hebt. En niet dat van een luis zoals jezelf zegt, geloof ik ook niet, dan was je hier namelijk niet belandt!

Als je ervoor wilt vechten is er een weg man! Vind die weg, desnoods met hulp! Ga maar eens naar je huisarts, leg het verhaal voor. Als je echt weer een gezinnetje wilt vormen, dan kan je dit. Maar dan moet je wel stappen zetten en niet stil blijven staan. Waar een wil is, is een weg!

Sterkte man!

Hey

Lastige situatie. Ik denk dat zij wel degelijk gevoelens voor je heeft en nog steeds van je houdt. Je bent tenslotte de vader van haar kind! Ik snap ook dat je niet opnieuw gekwetst wil worden en niet weet waar je aan toe bent. Wat wil ze nou van me? Vraag je jezelf waarschijnlijk af. Als jij dolgraag met haar verder wil en wil proberen een gezinnetje te vormen; ga er dan voor. Maar niet met vol gas. Houd in je achterhoofd dat dit weer moet groeien en jullie jezelf aan elkaar moeten bewijzen. Geef elkaar de komende periode lekker de ruimte om weer aan elkaar te wennen en elkaars goede kanten weer op te merken. Wat betreft Koninginnendag; ga ervoor! Je kan altijd in de avond nog iets met je zusje gaan doen toch? Ik denk dat zij ook wel begrijpt dat dit voor jou een speciale dag kan worden samen met je kindje! Ik weet niet wat je denkt of voelt; maar volg in ieder geval in deze situatie je hart en niet je verstand. Je zou er namelijk later wel eens spijt van kunnen krijgen...sterkte met de situatie en geniet van de kleine.