ja hoe zal ik eens beginnen; in oktober waren mijn vriend en ik 11 jaar samen. In deze 11 jaar hebben we samen enorm veel opgebouwd samen. In 2002 hebben we ons eerste huis gekocht. Ik was net aan het werk en hij was aan het afstuderen voor de studie notarieel recht. Niet veel later studeerde hij af. Alles ging super. Hij vonden baan als kandiaat notaris (via mijn vader) en kon vol aan de slag. In 2005 namen we de stap om ons huis te verkopen (in 3 dagen) en kochten een nieuwbouwhuis. Omdat dit nog gebouwd moest worden hebben mijn ouders besloten om ons in huis te nemen. Na 16 maanden konden we ons nieuwe stulpje betrekken. Helemaal gelukkig. Alles ging ons altijd voor de wind. In 2009 vonden er wat veranderingen plaats op zijn werk. Hij kon zich niet vinden in de visie op onderneming en we hebben heel dapper besloten om de uitdaging aan te gaan om een eigen kantoor te beginnen. Ik hen hem onvoorwaardelijk gesteund. Ons huis werd gebruikt al onderpand en na goedkeuring van het ministerie is hij beginnen op 1 januari 2009. Een solitaire vestiging. Jeetje wat waren we trots op ons! Zo ook alle mensen om ons heen. We hebben er keihard aan gewerkt. Ik werkte fulltime en poetste, deed de administratie en het huishouden. Ik was de drijvende kracht achter het succes. Het werd een succes. Echt super.

In 2010 besloten we om te proberen om zwanger te worden. We hebben vaak tegen elkaar gezegd. Alles gaat zo goed er moet een keerpunt komen. Nou dat kwam ook. Ik kreeg na 9 weken zwangerschap (telde direct aan na het stoppen met de pil) een miskraam. Ik had veel verdriet maar stopte dat weg. Gevolg dat onze communicatie wat stroef ging en ieder op zijn eigen manier met zin verdriet om ging. Ondertussen bleek hij veelvuldig contact te hebben via sms met mijn beste vriendin. Ik kwam hier achter en we hebben dit opgelost. Hij is een paar dagen weg geweest om te bedenken wat hji wilde. Hij kwam terug en was vastbesloten met me verder te willen. We hebben immers zoveel samen bereikt en de liefde zat er echt nog. We hebben gevochten en gelukvterug gevonden. Niet veel later bleek ik zwanger te zijn. Deze keer ging het wel allemaal goed. Onze relatie was inmiddels weer prima en we waren erg gelukkig samen. In november 2010 is onze zoon geboren. Super een gezonde jongen. Je keven veranderd natuurlijk met de komst van een kind en als je zelf ondernemer bent zul je door moeten. Geen probleem. Ik nam de zorg voor het huishouden voor mijn rekening en de zorg voor onze zoon. Hij had het zo druk dat ik vond dat als hij thuis kwam het prettig was als er een stabiele thuisbasis was. We deden leuke dingen met zijn drieën en alles ging prima. Ik werk overigens ook 3 dagen per week. We hebben een druk sociaal leven en natuurlijk regelsmatig diners, benefiet avonden etc. Niets was ons te gek.

Op een dag waren we bij mijn schoonouders (woonden in belgië). Ze gaven aan om terug te willen naar ned. Het idee werd geboren om samen een groot huis te kopen. Wij de hoofdwoning en zij het bijgebouw. Een nieuwe uitdaging was geboren. Alle partijen dol enthousiast en we gingen op jacht naar een geschikte woning. Niet veel later in september 2011 liepen we tegen ons droomhuis aan. Na flink onderhandelen tekende we in oktober het voorlopig koopcontract. Iedereen gelukkig en helemaal in de ban van onze nieuwe toekomst. Ondertussen waren er ook zakelijke ontwikkelingen. Hij ging over tot een fusie met zijn oude werkgever. Je kunt de grondsn je buurman maar 1 maal kopen en het zou naar verloop van tijd ook meer rust geven en dan konden we meer tijd met elkaar doorbrengen. Top! Alweer een goede ontwikkeling. Het kantoor van hem bestond uit 2 notarissen en 1 kandidaat en 1 notarieel medewerkerster. Je kunt begrijpen dat december een drukke maand was. De fusie voor de deur, een nieuw huis en ik zat even minder lekker op mijn plek op mijn werk door een aantal wijzigingen in het beleid. Het was even wat minder gezellig dan normaal maar iedere relatie kent zijn mindere momenten. Ik heb een aantal maal aanghaald dat we wat meer tijd voor elkaar vrij moesten maken. Hij gaf aan dat lukt nu even niet. Als dadelijk alles voorbij is krijgen we meer tijd en halen we het dubbel en dwars in. Het is even niet anders. Ik begreep dit natuurlijk het was immers ook veel alles bij elkaar. per 1 januari was de fusie een feit en op 3 januari kregen we de sleutel van ons nieuwe huis. Heerlijk. Mijn schoonouders hadden hun woning al verkocht in belgië en wij hebben het nog te koop staan. Mijn schoonouders gingen dus zsm in het huis wonen en gingen hen gedropte verbouwen. Ik had 2 weken vakantie en ben drukbaan het helpen geweest. Op een gegeven moment was ik thuis en een vreemd gevoel overviel me. Het leek wel of mijn partner wat aan het verbergen was. Ik dacht ik zie spoken maar was op mijn hoeden. H moest wel erg vaak naar het toilet met zijn telefoon op zak. Als hij zijn tel. Pakte hield hij hem weg van mij? Op donderdag kreeg ik grotere vermoedens en ontdekte dat hij telkens aan het whats appen was met een medewerkster van hem. Ik heb toen vrijdag de 13e toen hij was douchen zijn telefoon geopend en zag daarin een bericht wat ik liever niet gezien had. Dit was niet normaal.
Totaal in de war ben ik naar onze nieuwe huis gegaan en heb ik samen met mijn schoonmoeder gepoetst. Ik wist werkelijk niet hoe ik de dag door moest komen.

toen we in de avond thuis waren en mijn moeder (oppas) weg was en onze kleine man naar bed heb ik hem gevraagd of hij me wat moest vertellen????? Hij zei van niet. Nogmaals en nee hoor niets te vertellen.
Toen heb ik hem medegedeeld dat ik wist dat er wat speelde tussen hem en zijn medewerkster. Hij kon niet meer ontkennen en biechte op dat hij gevoelens voor haar had. Ik storte in.....hoe kan dat nou? Mij overkomt dat niet. Hij wist het niet en vertelde dat hij er niet aan toegegeven heeft. Nou het bleek wederzijds te zijn en wel uitgesproken naar elkaar. die nacht was een hel......De volgende ochtend ging meneer werken en je raad natuurlijk al wie daar ook was..ja zei. hij heeft tegen haar verteld dat ik er achtervwas gekomen. Ze is zo geschrokken dat ze dat in de avond tegen haar partner heeft verteld. Hij is vertrokken (ze hadden in oktober een huid gekocht samen). Vervolgens presteerd ze het om hierheen te bellen nadat ze het vertoef heeft aan hem. Ik ontplofte natuurlijk. Ik heb hem verteld dat hij aan zijn ouders kon vertellen wat er gaande was. Dit is hij ook gaan doen op zondagavond. Hij kwam terug om te vertellen dat ze mij ook wilde spreken. O ja hij had niets over haar verteld. Nou dat heb ik natuurlijkvwel gedaan. Ook hun wereld storte in. Dit hebben ze niet voor ogen gehad. Ze waren voor ons naar nl gekomen om met zijn 5e een mooie toekomst te hebben. Dit storte in een klape in.

nu is hij op maandag vertrokken naar " vrienden". Hij ontlooptvslles en iedereen en zitvdaar nog steeds. Het enige wat hij doet is werken en zich op haar storten. Hij doet werkelijk niets anders. Dat is een verboden liefde. Ze kunnen en op de zaak natuurlijk niet achter komen. Naar mij is hij alleen zakelijk en dat het allang op was tussen ons. Dit is onmogelijk. Hij zal zijn ouders toch niet hierheen hebben laten komen en op 3 januari getekend hebben voor een nieuw huis terwijl het al over was? Nooit iets gemerkt, nooit wat gezegd. Nee hij is helemaal stapel verliefd op haar en ze hebben elkaar de kop gek gemaakt. Doordat ik erachter ben gekomen heeft hij een besluit moeten nemen en een kat in het nauw......maakt hele rare sprongen. De gevoelden waren er pad sinds een week of 4. Ik voel me dus voor minder dan oud vuil aan de kant gezet. Hij laat 11 jaar relatie gaan voor haar. Het ergste is nog hij laat zijn kind in de steek. Naar mij is hij puur zakelijk. 2 dagen later had ik al een voorstel voor de verdeling onder mijn ogen. Je moet begrijpen ik ben een emotioneel wrak. Hij is kil en toont geen enkele emotie. Dit doet enorm veel pijn. Hij ziet niet wat hij doet! Hij maakt mij, onze zoon, zijn ouders, mijn ouders en de ex van haar helemaal kapot. En waarom voor een bevlieging van verliefdheid van 4 weken....