Vrijdag...

afbeelding van Mike74

Hallo allemaal,

even weer een update... bijzonder weinig te melden, afgezien van dat ik nog steeds druk bezig ben mijn nieuwe plannen op de rails te krijgen... Geen contact meer gehad met M... Laatste keer was het mailtje wat ik maandagnacht van haar kreeg... daar heb ik op gereplied (luchtig, doch lief) en daarna heb ik vervolgens niets meer gehoord... Zo lijkt het altijd te gaan... zij mailt, ik mail terug... en niets... ze kan het nu gewoon niet...

ik heb haar in dat mailtje wel voorgesteld om volgende week samen naar Willy Wonka te gaan (een film waar we allebei al heel lang naar uitkeken), en ik neem aan dat dat nog wel gaat gebeuren volgende week... ik ben benieuwd...

Ik vind het allemaal maar raar, maar ik heb er vrede mee... ik ben niet boos, of teleurgesteld... maar toch is iets in mij... ehm... hoe omschrijf je dat het beste... iets in mij is... vermoeid van de situatie... ik heb heel, heel, heeeeeel veel moeite gedaan het laatste half jaar, en al zeker deze laatste 2 maanden... om haar precies te geven wat ik dacht dat ze nodig had, en waar ze ook om vroeg... het is klaarblijkelijk allemaal niet genoeg... wat ik heel jammer vind is dat op dit moment mijn herinneringen aan die 2,5 jaar minder kostbaar aanvoelen... alsof ze ook voor mezelf nu hun glans aan het verliezen zijn... ik hoop dat dat iets tijdelijks is... het is zo niets voor mij om verbitterd te zijn... hoe dit ook afloopt, die herinneringen wil ik speciaal houden...

Fijn weekend allemaal!

Mike

afbeelding van Ninabella

Rustiger

Het klinkt alsof je wel dichterbij een vorm van acceptatie zit lieve Mike. En dat is in mijn ogen het begin van betere tijden. Zolang je nog vecht wordt het niets beter. Dat vind ik het moeilijkste op dit moment, accepteren wat de feiten zijn. Je klinkt rustiger en ik vind het heel erg knap dat je je best doet om niet verbitterd te zijn. Jij ook fijn weekend Mike,

Liefs Ninabella

afbeelding van geraldine

alles uit de kast gehaald

Lieve Mike,

Ik denk niet dat jij verbitterd bent, maar meer een beetje "moe gestreden" .. Je hebt als een gek gevochten de laatste tijd.
Misschien zegt je onderbewuste ook wel: je hebt alles al geprobeerd, je hebt alles al uit de kast gehaald. Begrip, haar ruimte gegund, geprobeerd jezelf wat los te maken, naar haar geluisterd.. je ingeleefd in haar.. (en hoe! dat doe je echt met heel je hart en ziel!)

Is niet eens zo gek hoor, zorgt voor wat rust. En misschien wel BErusting. Zo klinkt jouw post ook een beetje.
En goh, van maandag tot vrijdag geen contact, de afstand is nu toch wel wat aan het komen, he, als ik dat zo ontnuchterend mag constateren.. Lijkt me ook niet gemakkelijk voor jou, maar zo te lezen is het niet eens zo heel erg zwaar voor je geweest, die contactloze dagen..? Geeft je zeker ook wat rust?
Misschien is het tijd voor alleen JIJzelf nu. Jij bent nu helemaal aan de beurt.
En je nieuwe plannen natuurlijk..
Hou vol,
liefs,
Geraldine.

afbeelding van Chica

Speciaal

Hey Mike,
Je lijkt me zeker niet verbitterd. Begrijp het goed dat je die herinneringen speciaal wil houden, dat zal ook vast lukken. Ik denk vaak nog met een glimlach terug aan prachtige momenten, die ik met (een) ex-vriend(en) heb gehad, zelfs als het een ex-vriend is geweest die mij rot heeft behandeld. Soms komen die herinneringen op hele vreemde momenten opzetten, terwijl ik dacht dat ik ze vergeten was. Denk dus dat het jou ook zal lukken om die herinneringen te bewaren...

Fijn weekend