Het is nu 1,5 maand geleden dat de problemen begonnen waren dat mijn vriend niet meer wist of hij nog verder met de relatie wilde. In die periode was ik er ook achter gekomen dat hij al verliefd was op een ander en daar ook al een soort verhouding mee had. Alles heeft dan een paar weken onder zeer zware druk gestaan tot de bom uiteindelijk gebarsten is en ik het huis uit ben gegaan en elders gaan wonen. Vorige week hadden we afgesproken om de financiele zaken en boedelverdeling te regelen en was dit vastgelopen op een niet akkoord. Gisteren was mijn ex vriend dan plots op msn en in een gesprek van wel 4 u trachtte hij me duidelijk te maken dat hij al langer (zelfs enkele jaren...) geen gevoelens meer had voor me en dat hij daar wel aan gewerkt had maar dat het uiteindelijk toch niet gelukt was. Als ik hem dan vroeg waarom hij in godsnaam daar nooit iets van verteld had; zei hij dat ik er toch niks kon aan doen.... Maar naar mijn mening hadden we dan erover kunnen praten en als we er echt niet meer uit geraakten samen op een propere manier afscheid kunnen nemen. Nu heeft hij onder de mantel van onze relatie afscheid van me genomen en krijg ik alles op een paar weken door mn strot geduwd terwijl er al een alternatief voor handen is voor hem... dat doet erg veel pijn. Kortom ik weet dus niet of ik met dat gesprek nu blij moet zijn of niet; hij heeft wel geprobeerd om dingen duidelijk te maken en dat apprecieer ik wel; maar uiteindelijk komt dit gesprek VEEL te LAAT. En hij wil dan ook vrienden blijven... en hoewel ik niets liever zou willen weet ik echt niet of dit voor mij wel het beste zou zijn; ik zie hem immers nog doodgraag; hou nog steeds van hem en zal dus ook nog lang naar meer blijven verlangen... wat hem betreft was hij blijkbaar al een hele tijd gewoon 'vrienden' met mij. Dus worstel ik momenteel echt met een tweestrijd van de deur achter me dicht te slaan en proberen mijn eigen leven weer op poten te zetten of toch nog 'vriendschappelijk' contact met hem te onderhouden. Weer extra voeding voor die mallemolen van gedachten en gepieker waar ik nu al een aantal weken inzit... ik hoop echt dat er niet veel meer bij komt want het zit gewoon allemaal vol....