Vreemdgaan, vergeven en vergeten?

Ik zou in eerste instantie zo gekwetst zijn dat ik het denk ik uit zou maken. Maar als de kwaadheid en het verdriet gezakt is, en we goede gesprekken erover kunnen hebben, zou ik het opnieuw een kans geven. Maar dan heb ik het wel over een scheve schaats in een langdurige relatie h?É¬©. Niet een half jaar samen en dan al naar een ander kijken. Dan zit het fundament al niet goed denk ik...

Ma, 03/04/2006 - 14:59 — Speler

Liefde is een gevoel

Zelf zit ik ook in deze situatie, wat de redenen ook mogen zijn, het vertrouwen is verloren en de goede tijden komen nooit meer weer. Vergeten en vergeven zijn mooi maar dat is voor iedereen persoonlijk hoever de grens gaat. Bij mij is dat de uiterste en er valt niets te redden, wat er ook mag zijn.

Speler

Life is what you make of it...or not!

Ma, 03/04/2006 - 16:13 — asarpuk

idd speler,

Idd speler, je hebt gelijk. Een keer bedrogen weg voor het leven...tenminste zo denk ik er over. Want hoe slecht je relatie wel of niet was, je doet elkaar het niet aan. Het vertrouwen wordt geschaad en ook al zou je vergeven Vergeten doe je het niet.

Stel je hebt een relatie en een van de partners gaat vreemd. Je bent tot op je botten geraakt en je vertrouwen is weg. Het gaat uit en toch blijkt dat de aantrekkingskracht groot is en jullie kunnen niet zonder elkaar. Het komt allemaal goed en de verkering is weer hevig. Wat doet het met jou? Ben je zo vergevingsgezind dat je het voor de makkelijkheid maar wegdringt of als hij weg is ga je bijna paranoia denken met wie is hij wat doet hij...het vertrouwen komt niet meer terug voor die persoon. Of je moet een rotsvast geloof erin hebben want anders red je het heus niet.
Nee mijn optie is.....opnieuw beginnen met iemand anders die jouw vertrouwen wel waard is en dat ook laat zien.

Ik wens natuurlijk de meiden heel veel succes met de herhaalde kans van hun eerdere relatie...xxxxx want anders lijk ik zo;n zwart kijker..
maar voor mij hoeft het echt niet...

Liefs Asar.

Ma, 03/04/2006 - 13:32 — Liselot

die liefde

als iemand vreemd gaat, ja wat doe je dan... heel vaak houdt een van de partners h?É¬©?É¬©l v?É¬©?É¬©l van die ander... kan je hem/haar dan zomaar zeggen: trap het af
velen zeggen het
bedriegen = af trappen
maar zo eenvoudig is het echt niet
ik denk dat ik de jongen mss nog een kans ga geven... tenslotte hou je van elkaar en oprechte spijt bestaat (ik heb ?É¬©?É¬©nmaal een fout gemaakt, NOOOOOOIT meer)
vergeven moet dan, vergeten lukt niet zo best
je babbelt er dan best over en praat het uit
en je haalt het zeker niet om de haverklap weer naar boven

zo denk ik

Groetjes, meisje

Don, 23/03/2006 - 19:12 — dree

Ik heb gekozen voor "ligt

Ik heb gekozen voor "ligt aan de mate waarin vreemdgegaan werd"
Als iemand vreemd is gegaan op een avondje uit en heeft toen iemand gezoend (nooit per ongeluk en drank is zeker geen excuus!) dan is dat zeer pijnlijk. Maar als iemand daarna zo veel spijt toont en niet alleen door sorry te zeggen, maar ook daadwerkelijke spijt toont, door er veel over te praten en te vragen hoe de ander zich er bij voelt dan zou de relatie evt. stand kunnen houden. Dit is natuurlijk bij iedereen anders. Diegene moet de rest van de relatie het vertrouwen terug winnen en behouden.

Maar als iemand drie maanden lang stiekem kan sms-en, bellen (telefoonrekeningen van 400 euro verstoppen!!), msn-en en uiteindelijk afspreken en gezellig wandelen door het park en dan ook nog eens met die ander zoenen, dan zijn er andere dingen bijgekomen zoals diepgaande gesprekken en bepaalde gevoelens. Zoals mijn ex dat bij mij heeft geflikt. En dit alles met de vriendin van zijn beste vriend! Mijn ex heeft dit met zijn volle verstand gedaan (ook al beweerr hij nu dat hij tegen een boom aangelopen was en dat hij niet nadacht wat hij deed) Toen ik erachter kwam, doordat iemand anders het tegen mij gezegd heeft heb ik direct de relatie verbroken. 2 weken later is ook nog maar eens met haar naar bed geweest.
Kijk dan zeg ik dit kan nooit meer goed komen.
Als we het weer zouden proberen dan doet hij even zijn best en snel daarna zitten we weer in ons "oude leventje" en dan leeft hij gezellig verder en ik ben doodongelukkig, want ik zou me steeds afvragen "waar is hij en met wie?" NOU DAN HEB IK GEEN LEVEN MEER. Dit is de grootste reden dat ik het niet meer wil proberen. Hoe erg ik hem ook mis. Daarnaast heeft nog steeds geen echte spijt getoont en zeker niet de eerste weken. Hij heeft wel gezegd dat hij het heel erg vond dat hij mij verdriet en pijn heeft aangedaan. Het is geen prater dus oop zijn manier heeft hij zijn excuus aangeboden. Ondertussen gooit hij me dood met sms-jes en belt hij me dagelijks op met ik mis je en ik wil je terug.. ja zeggen is makkelijker dan daadwerkelijk echte spijt te tonen!!!
Ik mis hem heel erg en het doet me zo veel pijn dat ik "verplicht" niet meer bij hem kan zijn, omdat hij zoiets geflikt heeft.

Maar dus de mate waarin iemand vreemd is gegaan en de ECHTE spijt betuiging die daarna komt is belangrijk voor de keuze die je maakt om wel of niet verder te kunnen gaan met iemand die je bedrogen heeft!

Alsjeblieft mensen, denk goed na over de keuze die je maakt hoe erg je iemand ook mist, denk na wat het met JOU doet als je weer bij diegene teruggaat! Gebruik je verstand en laat je niet alleen leiden door je gevoelens...

Liefs dree!

Don, 23/03/2006 - 10:24 — Freespirit (of verwijderd)

Hoi Delfi

Beste Delfi,
(en de rest)

De vraag die je nu stelt is DE vraag..h?É¬©t grootste hangijzer in ldvd-land...
Diegene die dit land net betreden, vragen deze vraag nog..
Diegene die hier al een tijdje zitten, weten dat deze vraag niet meer aan de orde is..
Het draait niet meer om 'die' vraag...is niet meer relevant...
Waar het uiteindelijk om draait is je 'verlies' accepteren en lering uit de ervaring trekken...Als je dat heb gedaan, betrek je die vraag alleen nog maar op jezelf..zonder de eerste stelling 'vreemdgaan' dan..

Vreemdgaan..?
Je weet dat als de liefde oprecht is en uit het hart komt, dit niet voorkomt..
Vergeven..?
Vergeef jezelf dat je die 'fout' heb gemaakt,welke fout dan ook....
Vergeten..?
Onthou alleen de goede dingen die deze ervaring je bracht, en laten de slechte je beschermen..

Je kan nog zoveel van iemand houden...als je partner jullie 'intimiteit' met een ander heeft gedeeld, het heiligste van het heiligste wat partners kunnen delen met elkaar,te grabbel heeft gegooid... dan is DAT het grootste teken aan de wand wat je maar in je leven kan krijgen, dat 'het onvoorwaardelijke' noooooooit meer het levenslicht zal zien bij die partner....

Vreemdgaan..de ULTIEME doodsteek voor/in je relatie..
Je kan vergeven,ok..je moet wel om verder te kunnen..
NOOIT, NOOIT EN TE NIMMER ZAL JE HET VERGETEN....

De 'gever' die vergeeft zal nooit vrij zijn van 'wantrouwen' ...
Het zal altijd als een 'stil verdriet' gedragen worden..zolang je bij die partner blijft...
Nooit zal die kink in de kabel verdwijnen, de barst in die vaas...
De toewijding en het vertrouwen in de geschade partner zou dan moeten groeien naar 200% wil er 'normaal' gedaan worden...wil de nieuwe kans leven ingeblazen worden...
Meestal is de geschade partner diegene die dat voor een korte tijd wel kan opbrengen mits de partner zich volledig en onzelfzuchtig kan gedragen en heel goed beseft wat er nodig is om alles aan de gang te houden, en de inzet moet 1000% zijn.. Maar een nemer kan zich simpelweg niet aan gemaakte afspraken houden, zich wegcijferen of opofferen..Dat waren al een van de ingredienten waarom het in eerste instantie al niet ging...Hij of zij moet nu gaan geven...met bakken, maar dat zit er niet in..ja misschien voor h?É¬©?É¬©l even...
Maar het oude patroon zal weer de kop opsteken omdat er gewoonweg niet genoeg liefde zit voor de ander om dat 'op te brengen'. Als het al gezien of gevoeld wordt als 'opbrengen' dan is het al geen liefde...

Een gever is zeer zeker in staat om vreemdgaan, te vergeven en te 'vergeten'...
Het is alleen zo jammer dat een gever niet ziet, dat als hij of zij voor die keuze staat,
en ook maakt..er tien onzichtbare jaren in 'verdrietig geluk' geleefd zal worden,.. om te groeien, om daadwerkelijk met je hart en ziel achter die 'vergeving' te staan.
Er moet zich dan ook niks voordoen wat op de zwarte lijst staat, want dan worden het twintig onzichtbare jaren in 'verdrietig geluk' in je poging tot vergeving...
Als je geen vertrouwen heb in je eigen kunnen en kracht..dan zal je leven in de verdrietige afwachting, dat je gegeven zal worden waar je naar verlangd....en je blijft wachten..

Het accepteren van deze drie, 'Vreemdgaan,Vergeven en Vergeten, is vele malen moeilijker,en ook om uit je hart te krijgen. Het kost je een hoop...Dit is iets heel anders dan 'water bij de wijn' doen, en 'een leugentje om bestwil' om te behouden wat je hebt..
Vreemdgaan geeft een overduidelijke 'stand van zaken' door.
Als je werkelijk met heel je hart van iemand houd is dit ONDENKBAAR EN ONUITVOERBAAR!
Ga jezelf maar na..als je werkelijk met heel je hart houd van diegene, waarmee je n?É¬? op dit moment samen bent..misschien net of vele vele jaren, maakt niet uit...
Zou jij dan vreemd kunnen gaan..? Zou jij dan het heiligste van het heiligste schenden..?
Ok dan...Het komt niet eens in je op..ook niet als laatste...

Te accepteren dat het voor jou nu 'Hoop,Geloof en Liefde' is, is eigenlijk makkelijker...
Daarin geloven kost je niks..het levert je alleen maar op Maar je gelooft het niet...
Je denkt dat dit alles is wat je ooit zal krijgen in je leven...het maakt je niet gelukkig maar je neemt er genoegen mee. Je ziet niet in dat je ?É¬°lles kan krijgen wat je wil..je hoeft er alleen maar voor te kiezen....Het zelfvertrouwen te hebben..te geloven in jezelf...
Je bent heel goed in staat om je leven geur en kleur te geven..nog beter dan een ander dat voor je kan doen.. Jij weet en voelt welke passie en hartstocht er in je hart zit, en hoe je dit bevredigd, zodat je er 'gelukkig' van wordt...Jij als geen ander heeft het heft in handen...Jij als geen ander kan er voor zorgen dat je 'gelukkig' wordt...
Maar je hebt geen vertrouwen in jezelf..
Je denkt dat je voor je geluk afhankelijk bent van die ander, dat je geluk valt of staat zonder die ander.
Zelf z?É¬? overtuigd, dat je in staat bent om met 'Vreemdgaan, Vergeven en Vergeten'
in je hart te leven...Hoop Geloof en Liefde..tja, wat mot je er mee..?
Voor jou vast niet weggelegd....toch?

Vreemdgaan,vergeven en vergeten? Nee,nooit..einde relatie..
Dat is bewust kiezen voor pijn in mijn ogen...ik hou me vast aan wat morgen brengt..

FreeSpirit

Ik ben slechts jou in een andere vorm...

Zon, 22/04/2007 - 10:00 — Alain65

Reactie

Hoi FreeSpirit

Wat een mooie woorden zeg. Welk een dichterlijk talent. Zo mooi heb je jouw standpunt duidelijk omschreven en ja, ik ben ook "slachtoffer" en "gever" zoals jij het zo mooi schrijft.
Maar toch beklijft me een vreemd gevoel. Misplaatst absolutisme. Dit is althans het gevoel dat zeurt als ik jouw stuk proza lees.
Het is zeker waar dat ik me in een hoop dingen kan vinden. die je schrijft. Zoals dat "stil verdriet" dat plots deel uitmaakt van mijn leven. En nog veel meer zaken die hout snijden. Maar het gaat te ver als je de ene stelling na de andere opwerp: 'Maar een nemer kan zich simpelweg niet aan gemaakte afspraken houden, zich wegcijferen of opofferen" "De 'gever' die vergeeft zal nooit vrij zijn van 'wantrouwen' ... Het zal altijd als een 'stil verdriet' gedragen worden..zolang je bij die partner blijft... Nooit zal die kink in de kabel verdwijnen, de barst in die vaas... "

En zo ga je maar door met het poneren van stellingen. En nergens beargumenteer je ze echt. En ik vind dat als je iets beweert je dit moet onderbouwen. En hier wringt de schoen. Wat erg jammer is is dat je er aan voorbij gaat dat zaken wel eens anders kunnen zijn dan dat je zelf aangeeft en daarmee de kern van je betoog wordt ondergraven. Maar wat ik nog veel belangrijker vind: je praat over "gever" en "nemer". Maar zou het niet kunnen zijn dat je beiden kunt zijn? Zou het als "gever", als "slachtoffer" ook niet een goede e kans zijn om ook het eigen aandeel onder ogen te zien? Kennelijk zijn er dingen in de relatie vreselijk scheef gegaan waardoor de "dader" tot zijn verkeerde keuze is gekomen. En ondanks dat het maken van DE verkeerde keuze, vreemgaan, niet goed te praten is kan het zeer verhelderend zijn om er n?É¬? achter te komen wat nog bindt, wat er fundamenteel fout ligt in de relatie, wat het eigen aandeel is in het verhaal, wat men er voor over heeft om de relatie een kans te geven en hoe men daar samen een weg in gaat vinden. In mijn optiek ligt het niet zo simpel om alleen in teremen van "gever" en "nemer, in termen van "dader" en "slachtoffer" te praten. N?É¬? moet ook sterk worden gekeken naar het eigen aandeel om te leren van het verleden en er sterker uit te komen.

Dit alles vereist kracht. Vertrouwen. Je schrijft: "Maar je hebt geen vertrouwen in jezelf.. Je denkt dat je voor je geluk afhankelijk bent van die ander, dat je geluk valt of staat zonder die ander"Dit is jammer dat je dit (alweer) zo stelt. Ik heb ervareb dat het vertrouwen in de ander veel te maken heeft men het vertrouwen dat ik mezelf heb om te kiezen voor degene die ik liefheb. Degene die me het diepst heeft getroffen in mij hart. Maar ook degene die het meest nabij staat in mijn hart. En waarvan ik me realiseer dat zij mijn kracht en zelfvertrouwen ook nodig heeft om haar eigen verloren kracht, waar zij zich nu zo bewust van is, weer te hervinden.

Houden van is een werkwoord. Zo proberen wij dit vorm te geven, hoe moeilijk dit ook is. Maar hoe pijnlijk ook, nog nooit heb ik het gevoel zo dichtbij elkaar te staan, te schuilen in elkaars hart en te vechten voor ons geluk. Dit is de manier waarop wij "houden van" vormgeven.

Ik sluit me aan bij je woorden: "(vergeven) Het draait niet meer om 'die' vraag...is niet meer relevant... Waar het uiteindelijk om draait is je 'verlies' accepteren en lering uit de ervaring trekken...Als je dat heb gedaan, betrek je die vraag alleen nog maar op jezelf..zonder de eerste stelling 'vreemdgaan' dan.."

Mijn mening: Vergeef de ander, vergeet nooit en koester de lessen die je van elkaar hebt geleerd uit een zulk intense en moeilijke ervaring

Woe, 22/03/2006 - 17:15 — heartbreak

Wel vergeven, niet vergeten...

Allereerst ligt het eraan hoe veel spijt degene er van heeft....

Mijn exvriendin is ook vreemdgegaan, voorlopig 0 tekenen van spijt.... Het lijkt wel asof ze blij is dat ze me kwijt is en weer bij haar ex is... Terwijl we het super hebben gehad, en nee niet alleen ik dacht er zo over... Ze deed alles voor me en op 1 dag is dat verpest althans zo lijkt het...

Ik zou haar kunnen vergeven als zij enorm veel spijt zou hebben en er alles voor over heeft mij terug te nemen.... Het vertrouwen moet weer terug gewonnen worden en dat kost tijd veel tijd....

Ik ben me ervan bewust dat als zij terug komt, wat ik denk en natuurlijk hoop, ik het heel moeilijk ga krijgen, maar praten biedt dan uitkomst lijkt me, je relatie moet er dan wel opener van worden en dat moet ze dan ook heel goed beseffen.... Kortom je moet er allebei voor willen gaan.... Het gevoel moet net zo zijn als ervoor maar dat moet groeien... en heeft tijd nodig....

Ik zou er nog steeds voor willen gaan, dat weet ze ook..... Het lijkt me ook dat mensen die vreemd zijn gegaan in een goede relatie zonder problemen er op een gegeven moment spijt van krijgen en een soort schuldgevoel als de roze wolk waar ze op zitten voorbij is...

Ik denk dat als 2 mensen iets willen bereiken dat dan ook mogelijk is...

Kortom ik hoop nog elke dag...... hoeveel pijn ik ook heb....

Woe, 22/03/2006 - 16:25 — huubje2

kan vergeven mar niet vergeten.

mijn vriend is vreemdgegaan. of nou ja, hij had afgesproken met zn beste vriendin om n filmpje te kijken. en toen zoende zij hem ineens. hij zegt dat hij waarschijnlijk wel even heeft terug gezoend maar daarna haar heeft weggeduwd en is weggelopen.
ik kwam er achter toen ik n smsje in zn telefoon las met de tekst: Heey lieverd gisteren was heel fij n maar mag nooit meer gebeuren. ik vroeg hem erna en hij zei dat er niks gebeurd was, naderhand vroeg ik hem mij in de ogen t ekijken en zeggen dat er egt niks was gebeurd, toen stortte hij in, en vertelde het evrhaal. ik had t heel moeilijk en ben weggelopen. ik werd ineen overladen met smsjes en brieven en gedichten enz overal stond in heveel spijt hij had. k heb hem vergeven maar bleef hem wantrouwen, want miss hield ie wel meer voor me achter. vanaf toen zijn onze problemen begonnen, ik werd heel onzeker en super bang om hem kwijt te raken uiteindelijk gebeurde dit dus ook en dumpte hij me. vreemdgaan blijft altijd tussen partners instaan, ookal word er vergeven.

Woe, 22/03/2006 - 16:15 — JuJuBe

ligt aan de mate

Mijn vriend heeft me vooral emotioneel bedonderd. Ook heeft hij gezoend op de mond. Er was geen sprake van seks. Maar ik vind het persoonlijk veel erger dat hij persoonlijke dingen over mij besprak met haar en het over onze relatie had met haar dan dat hij eventueel seks met haar had gehad.

Woe, 22/03/2006 - 15:05 — tweety23

Tja......

Eigenlijk wel een beetje al het bovenstaande. Denk niet dat ik zou kunnen vergeten. Heel ms na verloop van tijd wel kunnen vergeven maar dan ligt het er ook weer aan in hoeverre er vreemd is gegaan. Het is makkelijker te vergeven als hij alleen met iemand gezoend heeft dan dat hij b.v. echt een one-night stand heeft gehad met een ander of echt een geheime relatie. Maar ik denk dat op welke manier er ook vreemd is gegaan het altijd heel erg moeilijk is om die persoon weer volledig te kunnen vertrouwen. Hoe hard die persoon zijn best ook doet, het blijft volgens mij altijd knagen in je achterhoofd.... Ze zeggen ook: Eens een bedrieger, altijd een bedrieger..... Of dit ook waar is?? Geen idee, in sommige gevallen wel denk ik, in andere weer niet.

Zon, 20/02/2011 - 01:52 — fokt.op.shit

iemand tips?

nou ik zal het uitleggen, het ging gewoon zn gangetje.. ik hield van haar en ik dacht echt dat ik haar kon vertrouwen. 12-02-2011 ben ik uitgeweest, zei was er ook, en ze meende gezien te hebben dat ik met iemand anders gezoend zou hebben. DAT HEB IK NIET GEDAAN. maarja zei dacht dat, dus zei helemaal boos.. dus ik uitgelegd dat ik zo niet ben dus het was weer een soort van oke. de maandag daarna (valentijn) (2 maanden verkering) zoent ze met iemand anders.
echt ze verdient het niet maar ik wil haar echt gewoon niet kwijt, ik wil haar vergeven en verder met haar gaan. maar nou is het probleem, zei wil dat niet. en ik snap dat niet, zij heeft een fout gemaakt en ik wil haar vergeven en doen alsof er niks is gebeurd. maar zei wil dat niet. het is trouwens niet een standaard meisje, ze is echt speciaal, en tegelijk ook echt heel anders op een minder leuke manier.. ze heeft een slecht verleden qua ouders scheidingen en traumatische ervaringen. maar dat is dat. dus ik wil het graag weer goed hebben en verder met haar gaan, al weet ik zelf niet waarom, ik snap mezelf niet. ze verdient het echt niet maar ik kan echt niet zonder haar. dus iemand een idee hoe ik dit aan moet pakken? ik ben echt ten einde raad..
plz reageer hierop,
alvast bedankt

Wie is online

Enquête

Delfi's Buddies