Ik heb het altijd een beetje moeilijk gehad met het concept vreemdgaan.
Zoals eerder al werd gezegd gebeurt dit natuurlijk niet zomaar. Je hebt je toen laten meegaan in die gevoelens en het vast naar jouw gevoel een héél goede reden. Maar zelfs buiten de reden op dat moment en of deze al dan niet gegrond was moet het vast hel zijn voor je partner. Vooral de tijdsduur, niet dat dat persé iets moet uitmaken, moet hard zijn ingeslagen bij je man. Want met wie leef je nog samen als diezelfde persoon een jaar achter je om iets met iemand anders had.
Ik ben niet zeker of je zoiets in één twee drie kan recht krijgen. Maar dat weet je vast ook. Je man heeft nu ook een boel uit te zoeken natuurlijk en je kan denk ik best ook even in zijn ritme meelopen. Therapie lijkt me zeker iets dat jullie zouden moeten overwegen. Volgens mij iets dat je gewoon moet doen als hij ervoor openstaat natuurlijk.
Mijn grote vraag naar jou toe...Hoe komt het dat je vreemdgaan meer dan een jaar heeft moeten duren voor je besefte dat het eigenlijk je man is waar je mee verder wil?

Beste Loontjuh,
Allereerst welkom op het forum.
Ik denk dat je de antwoorden bij jezelf en niemand anders kunt vinden, de vragen die je aan ons stelt, zou je eigenlijk eens heel eerlijk aan jezelf kunnen vragen.
Want wat zou je willen zeggen, tegen je man?
En hoe zie je het zelf voor je, wat er de moeite waard is, om voor je huwelijk te vechten?
Schrijf de antwoorden eens op en probeer dan zo eerlijk mogelijk het gesprek met je man aan te gaan.
Een jaar lang vreemd gaan, komt niet zomaar uit de lucht vallen. Al veroordeel ik je niet want ik ken je niet en ken je situatie niet.
Was het de spanning? Of zit er meer achter het feit dat je zolang vreemd gegaan bent?
Allemaal vragen waar alleen JIJ het antwoord op hebt.
Probeer je ook eens te verplaatsen in je man's positie, wat als .. hij één jaar lang was vreemdgegaan? Hoe had je zelf gereageerd?
Hij moet vast ontzettend veel van je houden, dat hij ondanks zijn teleurstelling en verdriet en vooral zijn boosheid toch nog bij je is.
Ik denk dat dit al een heleboel zegt over zijn persoon.
Ik denk dat je kunt beginnen hem dat te vertellen, hoe ontzettend dankbaar je hem bent.
Maar dat is uiteraard geheel aan jou, sterkte!
Layla