Ik voel me vreemd vandaag...echt vreemd...een bitterzoete melancholie ligt al de hele dag op mijn maag en ik heb geen idee waar het vandaan komt. We zijn al sinds september uiteen en ik heb het gevoel dat ik de meeste gevoelens zo'n beetje een plaats heb kunnen geven. Maar soms word ik toch nog verrast door nieuwe emoties, zoals vandaag bevoorbeeld. Ik smacht niet meer naar hem, en zoals ik het in m'n vorige blog vertelde (waarin ik m'n woede op de juiste plaats probeerde te zetten), het gaat relatief goed met me. Ik heb mezelf een aantal maanden de tijd gegund om zwaar onderuit te gaan (jaja, paniekaanvallen, werkloos, dagen aan een stuk op de bank huilen, op het randje van depressie) en alles te verwerken, en sinds december had ik mezelf beloofd om m'n leven terug op te bouwen. Waarom heb ik dan al de hele avond het gevoel dat ik even met hem wil babbelen? Kzou niet weten wat ik moet zeggen. Ik zou niet weer onze relatie willen analyseren of vragen stellen over het verleden of me kwaad maken om het feit dat hij samen is met HAAR (zoals ik eerder al zei, ik WEET dat ik geen antw op die vragen zal krijgen). Eigenlijk zou ik gewoon graag even in z'n buurt zijn, alle recente pijn en verdriet vergeten en gewoon lullen tegen elkaar over onbelangrijke dingen...en misschien ook zeggen dat het goed gaat met me om een eind te maken aan zijn medelijden.
Hij is momenteel aan het werk in de bar...het zou zo gemakkelijk zijn om gewoon even binnen te wandelen en hallo te zeggen...of ik weet dat ik hem gewoon kan bellen en een babbeltje slaan.
Het is raar, nu is het niet meer zo dat ik mezelf met alle kracht moet tegenhouden om contact te vermijden...het is een stuk gemakkelijker geworden dan vroeger, maar soms heb ik weer de nood om even te babbelen tegen hem, al is het over het weer.
Ha, grappig toch, als je m'n vorig blog leest zou ik hem praktisch het ongeluk gunnen, en nu....
Lang leve de moodswings! Ze zijn niet meer zo intens als vroeger...beetje afgevlakt en neutraler, maar blijkbaar zal ik ze toch nog even moeten ondergaan.