Bijna 2 maanden geleden maakte mijn vriendin de relatie van 6 jaar uit per email van 2 regels! Ze zei dat ze niet meer met mij verder wil en dat ze het moeilijk met zich zelf heeft, alleen wil zijn, rust nodig heeft en dat ze geen ander had. Wat er tussen ons speelde doet er nu niet toe. Het was iig niks ernstigs en ik ben altijd goed voor haar geweest. Nu blijkt dat ze al met een ander contact had minimaal 2 weken (en volgens mij nog langer) voor dat ze het uitmaakte met mij, en een dag later was ze al bij hem op visite en een week erna sliep ze er al. Mijn vraag aan jullie is nu; wat zouden jullie zeggen en vragen aan haar in zo'n situatie, zonder scheldwoorden te gebruiken. Bellen en whatsappen kan ik niet meer naar haar, wel schrijven en emaillen. Zij weet niet dat ik het weet en komt er nu lekker makkelijk vanaf en ik ben tot op het bot gekwetst en blijf met een hoop pijn achter terwijl zei denkt dat ik het niet weet wat zij doet en lekker aan een nieuw leven kan beginnen. Ze wil er gewoon makkelijk vanaf komen zonder de confrontatie aan te gaan. Ze heeft gewoon tegen me gelogen en daarom wil ik haar confronteren met wat ik weet over haar en die ander. Had ze het op een waardige manier de relatie uitgemaakt dan was het voor mij minder pijnlijk (maar zeker niet minder erg) geweest. Nu voel ik mij ingeruild en dat slaat er bij mij in als bom. Ik ben er letterlijk en figuurlijk ziek van. Kapot ben ik ervan. Ik had nog een beetje hoop want misschien had ze even een break nodig dacht ik. Voor mijn gemoedstoestand is het voor mij makkelijker af te sluiten als ik haar te vertel dat ik het weet, maar de mail en brief die ik stuur moet wel raak zijn, het moet haar een rotgevoel geven. Klinkt als wraak ja, en dat is het ook een beetje. Maar vergeleken wat zij mij nu heeft aangedaan is dat nog niks. Zij heeft mij met een hoop pijn laten zitten en is zelf lekker vrolijk verder gegaan zoals ik met mijn eigen ogen heb gezien. Zo ga je toch niet met iemand om waar je 6 jaar lief en leed mee heb gedeeld mensen.