Start › Blogs › jaspera's blog

Voetbal is emotie

afbeelding van jaspera
Zon, 22/06/2008 - 00:17 — jaspera

Oranje uitgeschakeld, wat een sof! Een enorme deceptie voor velen en ook voor mij. Eigenlijk is dat raar, want wat is nou het belang van voetbal? Wanneer je het rationeel bekijkt is het belang van een voetbalwedstrijd vrijwel nihil. Er zijn belangrijkere dingen in het leven, zoals de voetballers van het Nederlands elftal deze week zelf hebben ondervonden. Tevens is het zo dat je over 100 jaar niet meer op deze planeet rondloopt en dat men over 200 jaar misschien niet eens meer weet wat voetbal is. Geleverde prestaties zullen verdwijnen in de geschiedenis, dus wat is de waarde er dan van? Wanneer je doorgaat met de dingen rationeel te bekijken is zelfs het leven zelf in feite zinloos. Dat gegeven is niet iets om vrolijk van te worden. Dat maakt het voetbal echter ook weer zo mooi. Het voetbal zorgt er (even) voor dat je het idee hebt dat het leven daadwerkelijk zin heeft. De emoties die het oproept laat je even vergeten hoe nutteloos het leven is. Het laat je even vergeten hoe dramatisch je eigen leven is. Wanneer die uitlaatklep wegvalt, zoals nu het geval is, voel je je eenzaam, naakt, kwetsbaar. De beschermende deken ben je kwijt, je bent weer alleen.

Voetbal is emotie. Wat dat betreft is voetbal te vergelijken met het hele leven. Emotie is het belangrijkste in het leven. Het leven is zinloos, maar emoties maken het draaglijk. De liefde kan het leven draaglijk maken. Wanneer die afwezig is ben je genoodzaakt je tot andere zaken te wenden. Daarom ben ik blij dat er zoiets als sport bestaat. Hulde aan het voetbal, hulde aan het Nederlands elftal voor enkele fantastische weken!

Zon, 22/06/2008 - 09:41 — nico_nico
afbeelding van nico_nico

A raison to live

Hallo Jaspera,

Wat ik uit uw blog haal, is het gevoel dat het allemaal niet veel zin heeft. Dat leven nutteloos is. Dat is jammer, maar die gedachte moet weg!!
Dit gevoel is iets typisch dat opkomt voor mensen met LDVD.
Ze zien plotseling "alles" uit hun leven verdwijnen. Ze worden moedeloos, futloos,...
Mensen hebben "A raison to live" nodig. Ik vrees dat dit een zware klap krijgt bij LDVD, en hoe ouder de persoon hoe zwaarder die klap, denk ik.
Ik ben 29 jaar en ik heb nu ook dat gevoel. Ik stel mij soms de vraag: waarom zou ik nog al die moeite doen. Ik ben mijn reden kwijt: mijn ex. Nog iemand nieuw vinden op mijn leeftijd zal niet gemakkelijk zijn. En wat wil je dan in het leven? Wat kan iemand gelukkig maken?
A raison to live.

Maar sommige mensen zullen zeggen: je moet het voor u zelf doen. Denk aan u zelf. Tja, niet altijd gemakkelijk natuurlijk. Je moet het allemaal zelf doen, terwijl nu dat net het probleem is: je hebt er geen moed voor of zin in.

Maar er moet hoop zijn. Vele mensen zijn ons voor gegaan. Van diep ongelukkig naar super gelukkig.
Gisteren nog een gesprek gehad met een meisje: na een relatie van 2 jaar, stopt de relatie. De vriend ziet het niet meer zitten, maar blijft terug komen met de woorden: ik zie je graag. Ze zit hierdoor vier maand zwaar in de put, niet meer buiten komen, nergens zin in. Ze blijft twijfelen tussen haar ex en een nieuwe relatie. Zelf de knoop door gehakt. Nu is ze gelukkig sinds 5 jaar met een nieuwe partner.

Ieder van ons zal hier wel zo een verhaal kunnen neerschrijven. Daar moeten we ons toch aan optrekken. Zoals hier vaak wordt gezegd: het komt wel goed, je moet er zelf ingeloven. En je zal er zelf aan moeten werken, willen, doen!

Sterkte!

Groeten,
Nico

Ma, 23/06/2008 - 03:43 — italygirl
afbeelding van italygirl

Emoties verzachten de zinloosheid inderdaad.

Hey Jaspera,

Mooi geformuleerd je blog, ik heb hierover gister op MSN met je gesproken en ben het dus helemaal met je eens. Voetbal is een sociale uitlaatklep, net zoals emoties een persoonlijke uitlaatklep zijn, die ons weer echt doen voelen waarom we hier zijn. Waarom we er hier op deze wereld ook het mooiste van moeten maken!!!

Dat kunnen we natuurlijk pas beseffen als we weer al een stuk verder in de verwerking zijn, dat er nog wèl zin in het leven is.
Ik heb je gister nog gezegd dat ik als 'italygirl' zo gek ben op de Azzurri, niet omdat ze zo'n goeie spelers zijn, maar het zijn pure emo-mannetjes (en het oog wil ook wat , maar dat is een noot van deze vrouwelijke redactie Knipoog)
Voetbal is dan ook emo en daarin zijn ze zo goed en dus ook Campione del Mondo geworden...., helaas geen Europees Kampioen sinds vanavond en dat stemde mij dan ook heel triest. Dan val je inderdaad weer effe in een gat, dat veilig en fascinerend emo-deken dat je beschermde, valt weg. Maar er komen weer nieuwe uitdagingen die ons weer zullen laten voelen dat we 'leven'! En hoop doet ook 'leven'!

Wat blij ben ik trouwens toch dat ik een gevoelsmens ben en daardoor misschien veel dingen die me toch niet echt interesseren, misloop (carrière, huisje-boompje-tuintje, het dwangmatig volgen van het script dat vanuit je jeugd voor je werd uitgedokterd, het rationeel de draad dadelijk weer opnemen na een breuk en een jaartje later alweer met een ander samenwonen of trouwen) Want deze laatste rationele dingen, wilden we ooit allemaal wel en we probeerden er zo goed mogelijk aan te voldoen. tot plots in mijn geval dat moment kwam, dat alles in elkaar stortte, werk, partner, woonst, en dan ga je over jezelf nadenken en wat je echt wel......

Na het verwerken kan je eens eindelijk naar jezelf diep vanbinnen beginnen luisteren. Wil ik een frietkot openen op de Caraïben? Dan doe ik dat toch gewoon. Wil ik emigreren naar een ander land waar de levensomstandigheden zoveel armer en anders zijn dan hier bij ons, maar waar ik me gelukkig voel, altijd lach en kan genieten van de schoonheid rondom me.....wel dan zou ik daar graag voor kiezen.

Dit om maar te zeggen: ode aan de emo en aan de fijne matchen die mijn Italiaantjes hebben gespeeld! In Jasper's geval: ode aan de voetbal en de fantastische Oranje-prestaties in dit WK!
Ode aan de emotie.....mooie woorden die iemand ooit tegen me zei......aub blijf zoals je bent....en -soms wou ik veranderen en rationeler worden maar gelukkig deed en kon ik dat ook niet- ik ben daarentegen blij dat ik van zulke dingen tot in 't diepst van m'n hartje kan genieten!

Ode aan het leven.......en de liefde.......die hoeft dan heel even niet Knipoog

Ma, 23/06/2008 - 09:21 — Boa (of verwijderd)
afbeelding van Boa

Jaspera

Ha die Jasper,

Grappig, ik kom net van vakantie, van het Oerolfestival, met in mijn bagage een gedicht dat me aan deze site deed denken. Ik kom hier nooit meer, maar vandaag zie ik meteen als eerste twee oude bekenden, die, zo te lezen, ook nog steeds grijs beleven.

Voetbal he, gli azzurri, en de oranjes. Ik heb van de laatste twee wedstrijden ook genoten, hoewel ik blij ben dat de egomannetjes (t scheelt maar een letter) in het blauw uitgeschakeld zijn. Viva espana (sorry IG (-;)

Het Oerolfestival was voor mij wat voetbal voor jou was. Zo mooi, zo'n schitterend eiland, vol met mooie toneel- en muziekstukken en niet te vergeten een adembenemende natuur. Kilo's stress en liters verdriet weer van me afgedonderd.

En in zo'n stuk adembenemende natuur, hoorde ik met volle maan min het stukje van een dag, het volgende gedicht, waar je misschien ook wel iets aan hebt:

-------------------------------------------------
Voor de liefste onbekende

Wat ben ik blij dat ik je nog niet ken.
Ik dank de sterren en de maan
dat iedereen die komt en gaat
de diepste sporen achterlaat, behalve jij,
dat jij mijn deuren, dicht of open,
steeds voorbijgelopen bent.

Het is maar goed dat je me niet herkent.
Kussen onder straatlantaarns
En samen dwalen door de regen,
Wéér verliefd zijn, wéér verliezen,
Bijna sterven van verdriet
Dat hoeft nu allemaal niet.

Ik ben nog niet aan ons gehecht
Ik kijk bepaald niet naar je uit.
Neem de tijd, als je dat wilt.
Wacht een maand, een jaar,
De eeuwigheid en één seconde meer
Maar kom, voor ik mijn ogen sluit.
-------------------------------------------------

Oh en het leven rationeel benaderen, betekent ook dat het misschien niet zo erg is dat alles zinloos is, het kan ook een bevrijdend idee zijn. En ergens heb je natuurlijk ook ongelijk, want op het moment dat je wel gelukkig in een relatie zat, vond je het leven niet zinloos.. Je hebt alleen nog geen permanente(re) zingever ervoor in de plaats gevonden, maar rationeel weet je ook dat ook ongeluk van vandaag, morgen helemaal verdwenen kan zijn (net zoals het geluk ooit ineens verdwenen was).

Je hoeft rationaliteit niet naar het negatieve te manipuleren namelijk, je kan het ook inzetten voor een klein zonnestraaltje hoop.

Sterkte Jasper!