Kom net uit vakantie. Heeft me echt deugd gedaan. Familie en vrienden weer gezien, eens met kameraden een biertje gaan pakken, kortweg dingen gedaan die ik een tijdje miste omwille van mn baan.
Ook nog veel nagedacht over het feit of ik al dan niet met haar nog eens zou weggaan. Had haar een maand geleden een tekstje verstuurd of ze me met mij nog iets wou gaan drinken, en als zij dit niet zag zitten, dat ik dat sowieso zou respecteren. En jah, zij zag dat zitten, tot mijn verbazing eigenlijk. Dus lag eigenlijk de bal in mijn kamp. Daarna heb ik niets meer laten horen om mezelf rust te gunnen, maar zij ook niet. Totaal radiostilte tss ons. Bij mezelf om me rust te gunnen, bij haar om dat het haar wss geen moer scheelt hoe het met me gaat.
Heb daarna veel nagedacht ook omwille wat anderen mij op deze website hebben gezegd. Bv dat ik mss wel die gentleman zou kunnen blijven die luistert zonder verwachtingen of bijdoelingen te hebben. Mss dat ik idd teveel mijn gedachten op haar wil projecteren. Waarom dat ik met haar nog iets wilde gaan drinken?? : omwille van vragen die ik had en beantwoord wilde zien. In begin van onze dates was ze geinteresseerd en gonsde mn mobiel heel de dag door van berichten die ik van haar kreeg. Behalve na onze laatste date: ze was heeeeeel koud en ik bestond precies niet meer. Heb ook advies gekregen van iemand om met haar leuke dingen te gaan doen, gewoon voor fun.
Maar dan denk ik: foert meid, jij vond mij die lieve toffe kerel, die gentleman enz, maar waarom zou ik eigenlijk mn tijd met jou nog verdoen?? Ik heb ook mn waardigheid. Iemand zei me onlangs: "daden zeggen meer dan woorden". En zo is het, zij laat niets meer van zich horen!!!. Dat zegt genoeg. En dan mag zij idd tot een aziatische cultuur behoren, dat maakt geen barst verschil uit. Het is geen excuus. En nee, ik wil geen vriendschap met haar, desondanks zij dat aanbood bij de afwijzing. Waarom zou ik daarop ingaan aangezien zij ook niets meer laat horen???
Ik voel me veel beter dan pakweg 6 weken geleden. Tijdens mn vakantie toevallig aan de praat geraakt met een (mooie) vrouw. Op zich niets speciaals maar het innerlijk besef groeide wel dat ik eigenlijk gewoon stomweg verliefd was, en verliefdheid perfect is te vervangen. Om 1 of andere reden zorgde dit besef, dat die vrouw die mij had afgewezen, perfect te vervangen was, alleen besefte ik dat eerst niet en was te blind.
Dus nee, dat drankje kan me gestolen worden, die vriendschap zal zij niet krijgen, die gentleman waarover zij het had zegt nu gewoon: jij kan de hoogste boom in, ik voel me nu goed en heb weer zin om te leven!!!! Jij laat niets meer van je horen, fijn, ik herleid je tot het niets! Er zijn andere meer interessantere mensen. Ik ben verantwoordelijk voor mijn leven, alleen ik.
komt tijd, komt raad
Als ik dit stukje tekst lees dan voel ik de frustratie ervan schieten. Iets roepen wil nog niet zeggen dat het inwendig ook zo ervaren wordt. Je gevoel geeft aan dat je nog niet klaar bent met die vrouw. Hoe graag je jezelf ook wil overtuigen...
Wat ik hier lees geeft je frustratie aan over je afwijzing. "Dus nee, dat drankje kan me gestolen worden, die vriendschap zal zij niet krijgen.... Jij kan de hoogste boom in"...
Je bent erg boos op haar, omdat ze je niet gegeven heeft wat jij graag wilde. Is dat haar schuld? Nee, dat is je eigen tekortkoming die je nu op haar aan het afreageren bent. Sorry, maar je bent verantwoordelijk voor je eigen leven, neem die verantwoordelijkheid en ga de ander niet afzeiken als die iets anders wil dan jij.
Een voorbeeld: Ik voelde onlangs veel liefde voor iemand (letterlijk liefde voelen in mijn hart), ik heb haar gevraagd of zij dat gevoel daadwerkelijk stuurde. Natuurlijk antwoorde ze dat het onzin is. Toch zie ik in haar gedraag naar mij toe een heel ander beeld. Ik heb haar antwoord geaccepteerd zoals het is en weer verder gegaan waar ik gebleven was. Zij hoeft die liefde niet te delen als ze dat niet wil, de liefde die ik voel geeft mij al genoeg boost om met een smile te blijven rondlopen. Niemand die mij verbied van haar te houden, dat zij geen relatie wil, das haar goedrecht. Maar ik hoef er niet boos of gefrustreerd om te zijn. Het gevoel van liefde is al zo heerlijk.
Beste JamorAlvast voor je
Beste Jamor
Alvast voor je reactie.
Ik denk dat je het hier wel even verkeerd hebt geinterpreteerd.
Ik ben helemaal niet kwaad op haar, ik ben er nu mij van bewust geworden dat een relatie tussen haar en mij nooit iets had kunnen worden, ook al om te meer dat mijn verliefde gevoelens over zijn en nog tal van andere reden. Ik breek zeker haar helemaal niet af. Maar ik ben ik weer meer bewust geworden van mijn eigen "zijn". Ik heb haar niet nodig om mijn verdere leven te bepalen, om mij goed te voelen en andere zaken. Het zijn dingen die ik zelf bepaal. Dus jah, ik neem wel mn verantwoordelijkheid hier op. Wat ik aan jouw verhaal dan weer niet begrijp: waarom zou je blijven omgaan met de persoon waar je op verliefd bent en die jou heeft afgewezen. Zelfkastijding noem ik dat. Ik maak een keuze: de keuze om niet te blijven treuren, mezelf een schop onder de kont te geven en tegen mezelf te zeggen: "genees nu even, laat haar gewoon vallen en focus je op andere zaken en mensen, ik wil gewoon verder!!!!.". Na de verliefdheid komt weer de nuchterheid. En jah, ik voel mij echt beter, en jah, gewoon door haar niet meer te zien of horen. Mag het? Ik weet dat ik wel iemand anders zal tegenkomen. Het verleden heeft dat al meermaals bewezen.
Jij en ik verschillen wat dat betreft: jij blijft omgaan met de mensen die jou hebben afgewezen. Ik niet. Vind persoonlijk dat niets bij brengt en je loopt constant op een valse roze wolk rond. ( die glimlach waarover je het hebt). Soms moet je durven zeggen: "hup, next". Kwestie van niet blijven stil te staan. Zoals ik eerder zei: het verleden heeft altijd aangetoond dat er iemand in de plaats zal komen waar je een boontje voor gaat krijgen.
Als ik echt gefrustreerd was geweest dan had ik haar wel getekst of opgebeld en haar de volle laag gegeven. Maar wat brengt dat nu bij?? Niets! Ik laat het gewoon allemaal hangen en doodbloeden.
blijf groeien zou ik zo zeggen
Het verschil tussen jou en mij is dat ik de afwijzing niet zie als een persoonlijke afwijzing. Welke valse wolk,... Als ik die liefde in mij zou ontkennen dan zou ik op een valse wolk lopen. Tenslotte erken ik mijn eigen gevoel en een ander hoeft dat niet te delen, maar diegene hoeft het mij ook niet af te nemen.
Jij geeft al aan dat het je niet om de liefde gaat maar om de persoon! Als je zegt soms moet je durven zeggen hup next... Geeft dat aan dat de liefde die jij voelt voor iemand er dus niet mag zijn en je op zoek moet naar iemand anders. Dat is niet je eigen gevoel accepteren, maar negeren!
Dat kun je zelfkastijding vinden, maar zelfkastijding is het alleen wanneer het pijn doet in jou!!! De liefde die ik voel voor diegene doet totaal geen pijn, nee anders was het geen gevoel van liefde. Ik gaf al aan, dat gevoel geeft mij alleen maar een boost!! Waarom zou ik dat moeten negeren?
Jij laat iets hangen en doodbloeden, oftewel je probeert je eigen gevoelens te negeren en hopende dat het gevoel verdwijnt of er een ander gevoel voor in de plaats zal komen. Sorry, maar dit blijft weglopen voor je eigen gevoelens. En daarmee hou je de pijn in jezelf aanwezig.
@Dirk30 & Jamor
Ik denk dat het hier de vraag gesteld kan worden "wat doe ik ermee?" . Dirk ziet in dat een liefde die maar van 1 kant komt hem uiteindelijk niets gaat opleveren en gaat verder . Hij heeft voor zichzelf een bepaald toekomstbeeld voor ogen. Dat Jamor kan genieten van een onbeantwoorde liefde en er verder ook geen verwachtingen bij heeft is voor Jamor genoeg en voelt zich daar prima bij . Knap dat Jamor dat kan , maar ik snap Dirk hierin beter om eerlijk te zijn...
begrijpelijk
De meeste mensen begrijpen anderen beter dan dat ze mij kunnen begrijpen.
Gelukkig leer je het meest van iets wat je niet begrijpt, haha!
@Dirk & Jamor
In wat het gevoel liefde betreft, ben jij al uit 'geleerd'?
nooit uitgeleerd
Je bent natuurlijk nooit uitgeleerd, anders was je hier niet op aarde! En zelfs ik leer afentoe nog wat, zelfs over liefde...
Maar wanneer je eenmaal in aanraking komt met, voor aardse begrippen, "onvoorwaardelijke" liefde, dan zul je niet veel meer te leren hebben en zal diegene terug naar huis mogen/kunnen.
Dag Hortensia
Bedankt voor je reactie,
Ik denk dat jij 1 van de meeste essentiele vragen stelt: "wat doe ik ermee?". Een vraag die voor ons allemaal heel moeilijk is.
Blijkbaar zijn de meningen serieus verschillend, maar daar dient dit forum voor. Ik geef eerlijk toe: ik voel me beter, maar anderen hebben precies problemen met de manier waarop er ik mee omga. Ben ik er trots op?? Nee helemaal niet! Ben ik mss gefrustreerd zoals anderen beweren? Mss onbewust wel want ik ben dergelijke situaties echt wel beu.
Het is al 20 jaar geleden toen ik verliefd ben geworden, met ook een afwijzing. Een vriendschap ontkennen is ook pijnlijk en nee, ik vind dat geen leuke beslissing, maar uiteindelijk moeten we ons "ik" centraal zetten. Ik wil me gewoon behoeden dat mn gevoelens dieper worden en wil de dag vermijden waarop zij zegt: "dirk jij bent een lieve vriend en ik wou je zeggen dat ik iemand heb leren kennen waar ik diepe gevoelens voor heb." Pijnlijk! Niemand doet zichzelf graag pijn. Zelfbehoud, weet je wel.
@Dirk30
Dirk , liefde proberen te geven onder voorbehoud uit angst de ander te verliezen of uit angst het kudtbericht te krijgen;
"dirk jij bent een lieve vriend en ik wou je zeggen dat ik iemand heb leren kennen waar ik diepe gevoelens voor heb."
Misschien wil je teveel en te graag? zou jij je er beter bij voelen als je de instelling zou kunnen hebben: Ik leef per dag en zie wel ....? is moeilijk hoor , ik weet het . Maar weet je er is niks wat enige garanties biedt , ook in de liefde niet . Want stel Dirk het is andersom, dat jij dat moet gaan zeggen tegen de ander .....
@Hortensia
Tuurlijk wilde ik het graag. Ik heb lang geleefd onder het motto: hier en nu. Maar nu gaat het vrij moeilijk, ben er ook geen 20 meer. Heimelijk wil ik het graag jah. Ik ben ook nooit op zoek gegaan. Alleen...als je toevallig iemand tegen komt....en er broeit iets, zelfs als je alleen maar leeft in het "nu"....en het wordt niets, dan is dit echt zuur opbreken en balen. Zeker bij mij die raar of zelden gevoel krijgt voor iemand, laat staan verliefdheid. Het lijkt wel of de toekomst al vast staat en ik op voorhand de uitkomst al ken. Het wordt nog zeer moeilijk om je open te stellen voor iemand.
Geloof me, vriendschap weigeren en haar/hem bewust niet contacteren om jezelf te beschermen....het is en blijft moeilijk en pijnlijk maar het blijft een noodzakelijk kwaad.
D
@Dirk30
Het is ook niet de vraag om je gevoel hierin te willen ontkennen , dat doorleef je en dat is prima ! je schenkt er aandacht aan en je wilt er kritisch naar kijken , helemaal goed .
Maar ergens zit je met een probleem en de vraag is hoe kan dit opgelost worden, zodanig dat jij beter zicht hebt op wat er in jou kwetsbaarheid en open willen stellen daarin een compromis gevonden kan worden. Als je spreekt van een 'noodzakelijk kwaad" zit er iets scheef wat je liever wilt zien als iets wat voor jou acceptabel is en goed voelt . Dus zal je ergens iets moeten ombuigen denk ik .....
Bekijk het eens positief , wat mooi dat je verliefd werd terwijl dat bij jou al zo moeilijk gaat ! wat een fijne ervaring om dat weer eens te mogen voelen en te beleven. Jammer dat het niks werd , MAAARRR misschien is dit de weg naar iets veel mooiers omdat je nu weer een ervaring deelt die je al een hele poos kwijt was ! Fijn ! JIj stond ervoor open , jij was puur in je beleving en je bedoeling , dat er geen relatie uit de verf kwam , dan zou ik denken het heeft om een bepaalde reden niet zo moeten zijn en in jou voordeel zo uitgepakt omdat het wacht op iets wat echt klopt van beide kanten.
Dag Hortensia Om heel eerlijk
Dag Hortensia
Om heel eerlijk te zijn: ik had haar liever niet tegengekomen en verliefd geworden. Echt waar, ik ben in zo'n dingen eigenlijk heel gevoelig. En zelfs al gaat het nu veel beter, er is altijd zo'n klein restje pijn dat blijft steken. Ik hoor het vaak van mensen, vrienden en ouders: dat het zo zijn reden heeft gehad! Ik weet heus wel dat iedereen met deze woorden mij wil opmonteren, maar om eerlijk te zijn, ik heb mn twijfels. Een reden? Ik geloof helemaal niet dat het een reden heeft gehad voor mijn eigen goed! Desondanks alles heeft deze gebeurtenis geen knauw gegeven aan mijn zelfvertrouwen, wat dat betreft sta ik sterk in mn schoenen. Ik heb een goede baan, zie er niet lelijk uit en heb veel te bieden. En Ik blijf met vrouwen praten en lachen. Ik wil voorkomen dat ik een sexist ga worden die alleen maar slecht spreekt over vrouwen. Deze afwijzing mag geen negatieve impact hebben op mn omgang met de andere sexe. Maar dat men niet voor mij kiest, het ontgaat me soms een beetje.....ik ben die afwijzingen zo beu, het is zo vermoeiend allemaal.
Grts en kus.
Re:
Zolang je niet bereid bent jezelf onder de loep te nemen zal er weinig veranderen.
Je hebt veel handvatten aangereikt gekregen, maar door je egocentrisme lijken deze maar niet door te dringen.
Bij jou gaat het voornamelijk om uiterlijkheden, alles voor de show. Een vrouw zie jij ook als een accessoire, net als een auto om mee te pronken. En alles wat er mis gaat leg je buiten jezelf.
Zeg nou zelf, wat is de rode draad in al je afwijzingen?
Partnerkeuze gaat primair om inhoud en wederzijdse interesse en die ontbreekt bij jou.
Wie ben jij om te zeggen dat
Wie ben jij om te zeggen dat ik egocentrisch ben?? Hoe kom je er in godsnaam op dat ik op show ben gesteld? Als je bedoelt op mn uitspraak dat ik wat te bieden heb, dan heb ik het NIET over materiele zaken maar wel over het feit dat ik altijd door het vuur ga voor mn vriendin. Ik ben een grote aanhanger van de spreuk:" van een mooie tafel kan je niet eten". Mn exen waren niet altijd de mooiste maar hadden net een heel mooi karakter waar ik voor viel!
En jah, zelfbehoud is idd een stuk egocentrisch zijn, maar dat gaat ook over zelfbescherming!! Niets verkeerd mee zou ik zeggen.
Re:
M'n naam staat rechtsboven.
Zie je nu hoe defensief je reageert? Geen enkele reflectie.
Jij was toch degene die zat te mekkeren dat je alles moest betalen?
Mrpither ik begrijp niet waar
Mrpither ik begrijp niet waar je naar toe wilt. Ja ik moest alles zelf betalen. Op zich maak ik geen problemen als ik voor een vrouw betaal, ...alleen als de ander nooit eens het initiatief, zegt veel over hoe zij over mij en de situatie denkt. Het gaat mij niet over het geld an sich.
Hoedanook, deze man voelt zich veel beter. En nee, ik heb haar geen drankje meer aangeboden. No contact rule voor mij.
Re:
Op een dag zul je het begrijpen.....
Sorry ik ben ff niet mee.
Sorry ik ben ff niet mee. Maak gerust je punt en ik beloof ik zal erover nadenken.
Grts
Kip of het ei?
Je leest gewoonweg ( of bent daar niet toe instaat) niet wat er geschreven wordt.
Het gaat niet om een punt willen maken. Misschien zit daar
jehet probleem wel......Alles wat jou niet aanstaat in een reactie of niet de bevestiging geeft die je schijnbaar wil zie je als een punt willen maken van een ander en ga je meteen in de verdediging.
En nee, ik heb haar geen drankje meer aangeboden. No contact rule voor mij.
Is dat niet een beetje de kip of het ei verhaal?
Kip of het ei verhaal? Wat
Kip of het ei verhaal? Wat wil je daarmee bedoelen? Gewoon een maatregel van me om er bovenop te geraken.
laat ze lekker praten
Kip of het ei verhaal? Wat wil je daarmee bedoelen? Gewoon een maatregel van me om er bovenop te geraken.
Laat ze lekker lullen maat.
Er zijn altijd mensen die erin geloven dat je nog een vriendschap moet houden met je ex nadat het uit is.
Ik heb precies hetzelfde als jij gedaan. Als een vrouw jou niet meer wil, dan krijgt ze niks meer. Geen aandacht en al helemaal geen vriendschap. Dit is ook een deel zelfbescherming.
Dirk, jij laat alleen maar zien dat jij een man bent met waarden en zelfrespect.
Steeds meer mannen zijn wat dat betreft tegenwoordig pussy's.
behoeft geen uitleg
Het gaat hier niet om het voorbeeld van de ex. Ik heb genoeg exen die ik niet meer in mijn leven hoef te hebben. Er zijn daarentegen ook exen die nog steeds aanwezig zijn in mijn dagelijkse leven. Dus een oordeel vergen over het feit dat sommige mannen pussy's zijn slaat de plank volledig mis.
Wat een ieder hier heeft proberen te verduidelijken is dat Dirk misschien iets te veel zaken als kritiek beschouwd. En dit geeft voornamelijk aan dat er een duidelijke behoefte is vanuit Dirk dat het moet gebeuren zoals hij dat graag in zijn hoofd heeft en als dat niet gebeurt dan is de ander de oorzaak daarvan. En deze denkwijze is idd behoorlijk egocentrisch.
Een andere mening hebben is geen kritiek wanneer die andere mening tot de overige mogelijkheden behoort die tot een uitkomst leiden die Dirk niet had bedacht. Ten slotte zitten alle uitkomsten in Dirks hoofd en niet in zijn gevoel. Echter hij ziet dit als kritiek, omdat andere uitkomsten niet in hem opkomen. Tot het moment dat de andere persoon deze benoemt.
Het heeft dus voornamelijk te maken met het leren omgaan met anderen zonder verwachtingen te hebben. En het leren open staan voor andere uitkomsten dan jezelf had bedacht.
Gewoon kritiek?
Ik citeer even een stukje dat jij geschreven hebt:
Je bent erg boos op haar, omdat ze je niet gegeven heeft wat jij graag wilde. Is dat haar schuld? Nee, dat is je eigen tekortkoming die je nu op haar aan het afreageren bent.
Hoe kun je zoiets zeggen?
Misschien was zijn ex wel gewoon een bitch, of heeft ze tegen hem gelogen.
En is het raar om je klote te voelen als je zoiets overkomt? Daarnaast is boosheid een heel normaal verschijnsel van liefdesverdriet. Waarom spreek je hem dan aan op "zijn eigen tekortkomingen"? Dit kun je namelijk niet weten. Je hebt geen idee hoe de relatie precies is verlopen en wat de verhoudingen waren. Daarom kun jij niet oordelen of het terecht is dat Dirk boos is of niet. Sommige mensen houden nu eenmaal van controle en zien alles het liefst lopen zoals ze van tevoren bedacht hadden. Dit is misschien een zwakte/valkuil maar waarom reken jij hem daar op af?
En hoezo omgaan met mensen zonder verwachtingen te hebben? Ik vind het heel normaal dat ik verwachtingen heb van mijn omgeving. Als ze deze niet waarmaken mag ik ze daar zeker op aanspreken of kunnen ze verdwijnen. En ik heb geen klein sociaal netwerk hoor.
Natuurlijk mag jij je mening geven, maar voorbarige conclusies trekken over iemands relatie terwijl je geen enkel idee hebt hoe de relatie in elkaar zat en dan vervolgens oordelen over Dirk, lijkt mij ook niet de juiste weg.
ik oordeel niet..
Ik oordeel helemaal nergens over. Als ik dat zou doen, zou ik moeten reageren op wat Dirk en jij met verbazing en verwondering en jullie ongelijk geven. Maar dat zul je nergens kunnen terugvinden in mijn teksten.
Hoe ik zoiets kan zeggen? heel simpel, door mijn vingers op het toetsenbord te drukken...
Heb ik ergens gezegd dat Dirk niet boos mag zijn? Vlg mij niet. Ook jij interpreteert woorden op jouw wijze en die beperken je om de tekst goed te lezen en begrijpen. Dat iemand boosheid ervaart geeft slechts aan dat diegene behoorlijk geraakt wordt door hetgene wat heeft plaatsgevonden (dat zegt niets over of het terecht is of niet).
Ik geef slechts aan hoe je dit kan voorkomen. Dat is geen oordeel, dat is een les die iemand op kan pikken of niet.
Ik heb ook niets over zijn relatie gezegd? Waar haal je dat vandaan? Tenslotte is dat ook niet mogelijk, want die heeft hij nooit gehad. En hoezo reken ik Dirk af? Mag Dirk van mij niet bestaan, omdat hij denkt hoe hij denkt. Sorry, ook dat staat nergens in mijn teksten. Ik wens hem zelfs succes!!
De enige die oordeelt op dit moment dat ben jijzelf.
- ik kan nl. iets niet weten,
- hoe kan ik zoiets zeggen,
.... Zijn vlg mij oordelen en geen meningen.
Welke Ex? Welke relatie?
Misschien was zijn ex wel gewoon een bitch, of heeft ze tegen hem gelogen.
Je hebt geen idee hoe de relatie precies is verlopen en wat de verhoudingen waren.
Ex? Welke ex?
Relatie? Welke relatie?
Als je tijdens een dating/leren kennen fase iemand tegenkomt die zich na een afwijzing zo gefrustreerd en verbitterd gedraagt mag je dolblij zijn als je het op tijd afgekapt hebt.
Run and never look back!!!
Goedemorgen Jamor Uiteraard
Goedemorgen Jamor
Uiteraard neem ik die afwijzing persoonlijk, en ja ik was behoorlijk gekwetst. En ik geef grif toe dat het nog wat nazindert maar ik voel nu veel beter en sterker. Maar ik voel ook dat de bal nu de bal in mijn kamp ligt. En dat geeft mij kracht en macht. Ze laat het toch uitschijnen na die allerlaatse bericht van 5 weken geleden. Ofwel ga ik, zoals jij zou doen veronderstel ik, met haar toch nog iets gaan drinken, ofwel laat ik het allemaal in het midden. Geen contact zoeken dus. Ok, ik zal dus nooit de antwoorden krijgen die ik zocht, maar what the hell??
Dus jij hebt geen problemen om met je afgewezen liefde om te gaan? Jij kan er mee blijven omgaan alsof er niets gebeurd is? Jij gaat dus voor 100% NIET op valse hoop leven? Als zij blijkt iemand anders te hebben, jij kan oprecht zeggen: "ik ben blij voor jou".??? Komaan man, waar is je zelfrespect, je waardigheid?? Ja je hebt gelijk, zelfkastijding doet pijn, maar het is onnodig om die pijn te verlengen. Ik weet dat ik me pijn doe met haar te blijven omgaan.
Laat ik het hangen en doodbloeden? Ja zeker, maar wat kan ik ermee?? Vertel me dat eens! Dit heeft niets te maken met weglopen, die pijn zal heus geleidelijk wegvloeien. Hoe ik dat weet? Omdat ik in het verleden als meermaals ldvd heb moeten ondergaan, dikwijls nog pijnlijker dan nu. Maar de ervaring leert dat die pijn echt wel zal verdwijnen EN dat er heus wel iemand zal komen waardoor mijn vorige "liefde" in het niets zal verdwijnen. Daarom dat ik ook zei dat ik tijdens mijn vakantie met vrienden ben weg gegaan naar een kroeg, ben aan de praat gegaan met een mooie vrouw. Ok, ik zocht ook niets verder maar ik besefte wel op het eigenste moment dat ik met haar aan het praten was, dat ik niet meer dacht aan die afwijzing en dat zij, met alle respect, perfect te "vervangen" was (met alle respect voor haar). Alles is relatief.
Ik negeer mijn gevoel zeker niet, ik weet dathet er is, maar ik kan er niets mee. Ik zou graag ooit willen trouwen en kids hebben, en uit gesprekken was al gebleken dat zij dat mij niet kon geven. En jah, ooit wil zij weer naar thailand gaan, wat kan ik in godsnaam daar gaan doen of zoeken?. Dus wat ik zei van :" hup next" is zeker niet slecht bedoelt naar haar toe, maar het is een vorm van realiteit, niet blijven stilstaan. En het heeft zeker niets te maken met mijn gevoel voor haar te negeren.
haha, nog veel te leren
Prachtig in te zien dat er nog zoveel te leren valt bij mensen.
Tweede alinea, antwoorden: ja, ja, ja, ja... Wat heeft dit met waardigheid of respect te maken? Jij denkt nog steeds dat ik mijzelf pijn doe met het idee, das niet waar.
Hoe voelt liefde voor jou? Word je daar blij van? Dans je op een wolk als je liefde ervaart? Ik denk dat je ja gaat zeggen...
Is dat gevoel dan een onprettig gevoel, nee, zeker niet. Wanneer wordt het onprettig, wanneer je gaat DENKEN iets met dat gevoel te moeten doen!!!! Want daar kom jij in het verhaal. Jij denkt diegene iets te moeten geven, en jij denkt van diegene iets te krijgen, omdat jij voelt dat er liefde in het spel is. En voor jou is het beeld, bij liefde horen twee mensen samen te zijn (en dan meestal met de gedachte om seks te kunnen hebben). Maar dat is geen liefde, ik zeg het nogmaals dat is BEZITSDRANG. Iemand nodig hebben voor.... In jouw geval waarschijnlijk: kinderen.
Voor mij geldt LIEFDE is LIEFDE, dat voel je of je voelt het niet. En als je het voelt is het het diepste en mooiste gevoel wat er bestaat, waarom zou ik mijzelf tekort doen zonder dit gevoel!!!!
Ervaring leert je dat de pijn verdwijnt, nee nee, hij geraakt op de achtergrond om in een volgende situatie weer terug te komen. Dat is namelijk jouw ERVARING. Zie je dat het telkens weer terugkomt, alleen bij een andere vrouw. Net zo lang tot je je gevoel niet meer negeert!
Liefde, en dan bedoel ik in
Liefde, en dan bedoel ik in termen van verliefdheid, is een zalig gevoel. Jah, MAAR niet als je afgewezen wordt. Dan zit je met een gevoel waar je niets mee kan, en kan soms een belemmering zijn in je doen en laten. De liefde waar jij over spreekt is gewone liefde: liefde voor ouders, vrienden enz. Maar daar heb ik het niet over. Tuurlijk zijn verliefde gevoelens een beetje vorm van bezitsdrang, maar wat is daar verkeerds mee? Als het zo niet was waren er ook geen koppels.
Het is voor mij eigenlijk heel evident dat als je liefde voelt voor iemand, dat je daar iets mee kan. Tuurlijk wilde ik dat het wederzijds was, tuurlijk wil ik dat het dan uigroeit tot meer, een mooi groeiproces. Maar als je daarin wordt ontkend.....tja dan houdt het op. En sex is voor mij geen drijfveer. Jah het is leuk, maar is geen motivatie voor me.
En nee, IK NEGEER MIJN GEVOEL NIET. Vandaar mn vraag: WAT KAN IK IN GODSNAAM MET DIT GEVOEL DOEN????Ik weet dat het er ook is, maar het is nu gewoon zinloos, nutteloos enz. Als je afgewezen wordt is het gevoel nutteloos, je kan er niets mee. Dat noem ik realiteit.
Ik begrijp jou niet: wat voor NUT heeft het om met je afgewezen persoon om te blijven gaan???? Mijn ldvdpijn bij mn vorige ex'en is idd verdwenen. Je geeft het tijd, je kan het na een tijd plaats geven en dan ga je verder.
geen PIJN
Nee, dat klopt, je begrijpt me niet! En daarom ervaar jij pijn en ik niet.
Je zou je kunnen afvragen waarom jij zo op iemand reageert, waarom heb jij het gevoel dat je voelt?
Nu ga ik je iets vertellen waar je waarschijnlijk nog nooit aan gedacht hebt, maar dat is logisch. Je vraagt nu, wat kan ik in godsnaam met het gevoel doen? De enige manier om daarachter te komen is het gevoel te doorleven!
Ik vermoed namelijk niet dat je liefde voelt, maar een gevoel interpreteert alsof het liefde is!!! Liefde voor een ouder of vrienden is liefde, waarom is dat anders dan de liefde voor iemand waar je een relatie mee zou hebben. Er bestaat maar 1 soort liefde voor mij!
En het antwoord vind je door het gevoel te doorleven, laat het aanwezig zijn in je maar ga er niets mee doen. Wanneer je iets aanwezig laat, maar er geen actie op onderneemt, laat je het gevoel daar waar het zit en leer je uiteindelijk het gevoel interpreteren en dan kom je vaak tot een andere conclusie dan je in eerste instantie zou denken.
"Als je afgewezen wordt is het gevoel nutteloos".... AU!!!!
En toch heb jij dat gevoel...... Voel je jezelf al zinloos, nutteloos worden?
Voor jou bestaat er dan meer 1 optie, weg met dat gevoel! Hoe realistisch is dat, als dat gevoel van jou is.
Is de persoon veranderd doordat deze jou heeft afgewezen? Voor mij is die persoon nog steeds dezelfde, de afwijzing is niet iets persoonlijks, het is een antwoord op een vraag of zij er iets mee wil doen... Dat wil ze niet, maar hierdoor is de persoon toch niet anders geworden. Ik vond die persoon voor die vraag geweldig en na de vraag was dat niet veranderd. Als ik die persoon graag zie, waarom zou ik dat dan gaan ontlopen. Tenslotte heeft ze niet gezegd, Sorry Jamor, maar door deze vraag wil ik je niet meer in mijn leven hebben.
Jamor
Tuurlijk voel ik pijn, maar weet ook dat dit vergankelijk is. De pijn is vooral als ik alleen ben, teveel kan nadenken ( wat ook niet altijd goed is)maar eenmaal met vrienden gaat het gewoon goed. Maar ik wil die pijn niet meer voeden, pijn ebt echt wel weg. Je gelooft me niet, maar de pijn uit mijn vorige relaties en afwijzingen zijn echt wel verdwenen. Alles heeft een plaats gekregen en als ik aan die situaties van toen denk.....het doet me niets meer. Zo weet ik nu al voor 100% dat dat ook nu zo zal zijn.
Begrijp me niet verkeerd jamor, maar het bestaan van 1 soort liefde vind ik een "zweverige" verklaring. Je hebt liefde tussen vrienden en liefde tussen partners. Dat is mijn visie. Zij blijft voor mij ook diezelfde persoon. Haar antwoord op mijn vraag was negatief, en jah, zij zou ook gewoon vrienden blijven. (Zij is aziatisch en daar denken ze heel anders over dergelijk zaken, een beetje zoals jij denkt). Maar dit klopt gewoon niet in mijn manier van denken. Ik denk dat velen onderons mij 100% gelijk zouden geven, zoals Hortensia op een van mijn vorige reacties.
Ja, ik ben ervan overtuigd dat als het niet wederzijds is, ben je nul komma nul met dat gevoel, en ja, dat klinkt bezitterig. Je hebt iemand graag en wil graag haar/hem bij je, en dan heb ik het niet over sex. Vraag het maar aan die x aantal miljard mensen op deze planeet, zij kunnen het enkel bevestigen.
En nee ik geef grif toe dat ik niet 100% liefde voelde, daarvoor was het allemaal te kort. Maar het doet geen afbreuk hoe ik nu met de situatie moet omgaan.
Daarom dat ik zei dat ik me nu meer bewust voel van mijn eigen "ik". Ik draag verantwoordelijkheid hoe ik ermee moet omgaan. Ik wil verder gaan en wil me concentreren op mn toekomst. Als ik met haar zou blijven omgaan.....het zou enkel negatief uitwerken. En jah, ik wijs haar die vriendschap af, ik vertik het om haar weer te contacteren, ja ik kies ervoor om vooruit te kijken. Zij gaat niet iets constructief zijn als ik haar blijf zien met heel die resem van verliefde emoties. Zelfbehoud noemen ze dat. Raar maar waar, ik put er kracht uit, wetende dat de bal in mijn kamp ligt en dat IK degene ben die een keuze moet maken. De keuze dat ik met die bal net niets doe, haar weiger te contcteren en echt voor mezelf nu kan kiezen. En ik weet dat zij, net zoals anderen op een moment gewoon een detail uit mn leven zal zijn.
Liefde en halve liefde hihi
De pijn voel je als je alleen bent en vooral als je aan het denken bent... Zit de pijn dan niet voornamelijk in je hoofd?
Hmmmm ik voel niet 100% liefde. Wat is dan halve Liefde?
Was het niet dat ik hiervoor al zei dat je misschien deels iets anders ziet dan liefde...
Het is mooi dat je steeds meer bewust van jezelf wordt. Probeer dat je hele leven vol te houden. Hiermee groei je! En al die voorgaande relaties zijn allemaal voor jouw potentiële groei. Il kan slechts zeggen dat je misschien soms wat hardleers zal zijn, verneem ik uit je woorden. Maar die les zal je misschien nog wel een keer tegenkomen. ????
Succes iig!
Doorsijpeldende frustratie
Als ik dit zo een beetje volg vraag ik mij af of er onder die maskerade van vriendelijke goed luisterende gentleman niet een ontzettend gefrustreerd rechtlijnig (of star) mens schuil gaat die nu met veel kracht en standaard LVDV-slogans zijn recente teleurstelling probeert te verwerken.
Niet lullig bedoeld maar de frustratie die door je reacties heen sijpelt spettert letterlijk van het beeldscherm af.
Maar zeer waarschijnlijk zal je gaan roepen dat het niet zo is.
Hi torn Ik deel je mening
Hi torn
Ik deel je mening niet, maar wat had je gedacht. Maar voel je gerust vrij om te zeggen hoe ik het WEL zou moeten aanpakken, hoe jij het ziet en ermee zou omgaan.
Groetjes
d
@Dirk30# zoeken en vinden
Misschien kun je eens voor jezelf een aantal zaken op een rij gaan zetten....? pak de kernwoorden die voor jou spelen maar eens . \Wat wil je hiermee gaan doen ? het zo laten of zou je liever zien dat je anders hierin komt te staan? wil je iets veranderen nu . Wil je altijd verwachtingen hebben van een ander of kun je ook voor jezelf kiezen en het loslaten . De meeste mensen zijn nu eenmaal passanten op je pad, Iedereen laat daarbij een voetstap achter. Wil je die allemaal in gips gieten en als relikwie aan de muur hangen om bij elke blik erop jezelf af te vragen , maar wat als ......
Wil je op de grond gaan liggen spartelen en schreeuwen Waarom neemt men geen contact met me op !!'Waarom komt het altijd van mijn kant ? nou misschien ligt het er te dik bovenop dat mensen gillend weglopen ....geen idee . Maar waarom is het relevant ...? ze doen het niet , nou klaar dan , dan maar niet, misschien moet je het niet eens willen , wat hadden ze jou te bieden dan eigenlijk dat het zo n impact op je heeft.....blijkbaar niets, anders waren ze er nog wel geweest . Teveel verwachtingen schept teleurstelling en als je daarbij ook nog gaat zitten denken en kijken of je gevoel bevestigd gaat worden ," ze jou ook weer in de steek laten en niks meer laten horen" dan zoek je in feite die bevestiging ook ....
Hallo Hortensia Haha bij mij
Hallo Hortensia
Haha bij mij weten lopen de mensen niet gillend weg hoor van me. Heb nu ook wel geleerd om geen verwachtingen meer te hebben....alleen het is het aard van het beestje zeg maar. Maar goed, ik ga het proberen want die verwachtingen kwetsen alleen maar. Zeker als je als die bullshit moet horen dat ze je een toffe kerel vinden en ze jouw vriend zijn en klaar voor je staan enz om dan uiteindelijk er niets meer van te vernemen. Misschien ben ik altijd wat te naief geweest en mss te goedgelovig. In ieder geval ik voel me nu goed en wil geen stap meer achteruit zetten, dus voor mij de no-contact rule. Ik wil weer vooruit kijken en mss, heel mss komt die ene wel plots in mn leven, maar ook hier geen verwachtingen omtrent.
Grts
Dirk
Idd Jamor Ik heb mss nog veel
Idd Jamor
Ik heb mss nog veel te leren. Ik heb nu vooral geleerd om er op een volwassen manier mee om te gaan. Vroeger zou ik heb gewoon hebben blijven proberen bij haar. Ik heb dit ooit gedaan in een lang verleden en uiteindelijk is dit uitgedraaid in onbegrip, ruzie en uiteindelijk had ze een afkeer van me. Dit wil ik nooit meer meemaken!!
Daarom laat ik de situatie zoals ze nu is, een neutrale situatie zeg maar. Ik probeer mijn blik wat te verruimen en mijn aandacht ook op andere mensen te richten. Ondertussen ook wat tot inzicht gekomen dat andere mensen, en jah ook vrouwen, mij ook wel interessant vinden.
Fatalistisch denken
Aber natürlich deel je mijn mening niet. Ik omschrijf je ook niet zomaar tussen aanhalingsteken als star.
Het gaat mij ook niet om het gelijk, ik beschrijf wat ik in je reacties denk te lezen.
Ik voel mij niet geroepen om jou te gaan vertellen hoe je iets wel of vooral niet zou moeten doen.
Jij mag haar de boom in wensen, haar afrekenen op 'woorden zonder daden, Aziatische cultuur/gewoontes of haar zelfs herleiden tot niets.
Jouw weg, jouw wijze. Als dat jouw manier van omgaan met teleurstelling en helpt, prima toch!
Alleen denk ik dat je het met die fatalistische en wat zure inslag na een teleurstelling het emotioneel ontzettend ingewikkeld voor jezelf maakt. Maar dat is mijn bescheiden mening.
En in grote lijnen geloof ook ik in een vorm van liefde (naast 'houden van' en 'geven om') en kijk ik niet anders dan jamor tegen dit soort situaties aan die naast relaties in het leven tegenkomt. En hem begrijp je al niet en interpreteer je op de verkeerde manier, laat staan dat je mij dan zou begrijpen. En nee, ik ben geen zweverig type en heb ook geen (mannelijke ) Aziatische kenmerken.
ik begrijp teleurstelling wel, ben alleen van mening dat je er wat relativerender voor jezelf (en een ander) mee om zou kunnen gaan. Al die frustraties en dat fatalistische denken leidt tot niets. Heb je alleen maar last en de potentiële volgende 'next' zeer waarschijnlijk ook.
Hallo Torn, Fatalistisch
Hallo Torn,
Fatalistisch denken? Ik begrijp niet goed wat zelfbehoud en jezelf beschermen heeft te maken met fatalistisch denken?
Hoe zou ik dan deze teleurstellende ervaring dan wat relativerender kunnen maken? Juist wel met haar blijven omgaan dan? Doen alsof er niets gebeurd is?
Het valt me eigenlijk op, en dat is zeker geen kritiek, dat eigenlijk weinig mensen mijn manier van denken bijvallen of begrijpen.
Oogjes toe en snaveltjes toe, nu het bed in want ben moe.
zou dat iets zeggen
"het valt me eigenlijk op dat weinig mensen mijn manier van denken bijvallen of begrijpen". Dat zegt vlg mij meer iets over jou dan over ons. Misschien zou je de gegeven adviezen dan toch als bruikbaar kunnen beschouwen. Want als jezelf zegt er op een volwassen manier mee om te gaan en je weinig bijval krijgt,....
Het laatste wat ik er nog over wil zeggen is dat zelfbehoud en jezelf beschermen goede en bruikbare methodes zijn om iets op een volwassen manier op te lossen. Maar wanneer je aan zelfbehoud en zelfbescherming doet mag je geen oordeel vergen over wat de ander doet. Dat zou een uiting van woede of frustratie zijn en dat past niet bij iemand die zichzelf beschermt tegen een ander persoon. Diegene zou ongeacht wat de ander doet, gewoon doorgaan met ZIJN leven.
Nogmaals succes!
Bedankt. Dat laatste doe ik
Bedankt. Dat laatste doe ik echter wel. Doorgaan met leven en praten met andere mensen. Ik voel me echt oprecht beter. Mss de methode waarop is voor sommige bedenkelijk, maar ik blijf bij mn stelling:" Daden zeggen meer dan woorden." Ik heb niets meer van haar gehoord dus weet ik eigenlijk al hoe ze echt over me denkt en moet ik zeker niet die eerste stap zetten om met haar nog eens weg te gaan. En jammer genoeg gebeurt dit bij mij altijd bij net diegene die ik graag heb, zoeens een initiatief van de andere kant, zou leuk zijn. Hoedanook, bedankt jamor voor je hulp.
Niet raar
Er word hier een beetje gedaan alsof jouw manier van omgaan met liefdesverdriet choquerend is.
Ik heb mensen veel ergere dingen zien doen. Van expres staan zoenen met een ander voor het gezicht van hun ex, tot aanpappen met een goede vriend/vriendin van de ex.
Het enige wat ik hier lees is dat jij je kut voelt omdat je bent afgewezen. LOGISCH.
En dat je op zo'n moment boos bent op je ex? LOGISCH.
En zoals je al zegt, je neemt geen contact meer op en je gaat verder totdat het slijt.
Wat doe je hier fout? In mijn ogen niets.
Mindfuck
Hier maar even anders wordt het onoverzichtelijk:
Kip of het ei verhaal? Wat wil je daarmee bedoelen? Gewoon een maatregel van me om er bovenop te geraken.
Zij zoekt toch geen contact met jou, of wel? Dat is wat ik bedoel met de kip of het ei.
Volgens mij heb je voor die 'maatregel' van je twee essentiële dingen nodig die in jouw situatie ontbraken:
een verbroken relatie en één (of twee) ex-partner(s ) die niet kan loslaten. net zoals die zogenaamde bal die in jouw kamp ligt? Welke bal? Er is geen bal, dit is wat het is en daar heb je mee te dealen. Als je enige zelfspot bezat zou je de humor kunnen inzien van de mindfuck die je nu op jezelf toepast omdat je moeite lijkt te hebben met acceptatie/afwijzing.
Niemand heeft hier beweerd dat jij het contact met haar zou moeten aanhouden of met haar bevriend zou moeten blijven. Dat is iets wat jij zelf keer op keer aanhaalt. Je werd erop gewezen dat er in je schrijven boosheid en frustratie door sluimerde t.o.v de vrouw die jouw gevoelens niet deelde. Vervolgens ben je gepikeerd dat zij, ondanks dat zij haar vriendschap aanbood, niet uit haar zelf contact met je opnam. Je gaf aan best nog iets met haar te willen gaan drinken en met haar in gesprek te willen gaan, maar te "chicken te zijn om tegen een afwijzing aan te lopen. Vervolgens ben je nu iedere keer als je weer vertelt hoeveel beter jij je nu voelt weer een 'rant' over haar aan het loslaten en ga je lopen zeuren als een drammende kleuter als je niet bevestigd wordt in je gevoel of in je gelijk wordt gesteld.
Zoals ik al eerder schreef, mij maakt het geen fuck uit hoe jij iets verwerkt, wat je daarvoor nodig of het de rest van je leven met je meedraagt als littekenweefsel je volgende relaties in. Het is wel zo prettig om op zijn minst te zorgen dat je goed interpreteert wat er er geschreven wordt. Mensen nemen tenslotte de tijd en moeite op te reageren op je verhaal, ook al staat het je misschien niet aan wat er geschreven wordt.
Het is anders gelopen dan jij gehoopt had, haal je schouders op, lach erom, dat zijn nou eenmaal dingen die gebeuren in het leven.
Je hebt gelijk, we gaan
Je hebt gelijk, we gaan verder en lachen erom. Het zal slijten en op een dag komt iemand anders in mijn leven. Mss tilde ik idd te zwaar aan de afwijzing. Ik heb ook geaccpeteerd dat het niet meer goed komt. Maar dat is ok, ik aanvaard het en er is zelfs een zekere last van mn schouders, die hoop weet je wel. Mijn taak is nu om vooruit te gaan en andere mensen te ontmoeten. Mss ben ik wel niet voor een relatie gemaakt, dat kan ook. Mss moet ik dd wat luchtiger door het leven stappen. Het komt heus wel goed met me, daar heb ik vertrouwen in.
Einde Topic
Bedankt voor jullie inputs. Sommige waren hard en confronterend maar daarvoor niet onterecht. Ik was idd in de fout gegaan in het prolle begin.
Zonder in details te treden, ik heb eindelijk eens een definitieve einde gemaakt aan deze hangende situatie want ik wil weer vooruit kunnen kijken en lachen.
Daarom een einde aan dit topic.
Tx
Einde verhaal!
Re:
Torniquet (geen typefout) ook goed? Lijkt me toepasselijker...