Vertwijfeling

afbeelding van Climb

Net fietste ik terug naar huis en belde ik mijn vriendin. Het was fijn om te spreken, we babbelde als vroeger. Ze zei ik dat het gesprek de lucht voor haar geklaard heeft. Ik heb duidelijk gezegt dat ik het nodig heb dat ze lief tegen me is. En zich niet afreageert op mij. Dat vond zij ook. Ik voel me vreemd. Eerst bijna uit, nu weer het gevoel dat het misschien wel kan.

Ik blijf schrijven, ook om zelf een beeld te hebben over hoe het is. Vertwijfeling is wat ik voel. Ik weet het niet meer.

afbeelding van Moessie

8baan

Climb,
Ik vind je nickname ineens niet kloppen. Klimmen, is z?ɬ©lf een richting geven aan het omhooggaan, naar een bepaald doel. Jij, lieve jongen zit in een emotionele achtbaan. Soms zit je vooraan en weet je ?ɬ©cht niet hoe hard je gaat, en of je de daling invliegt en welke kant je opsuist. Soms zit je achteraan en kun je aan het eerste bakje al zien welke zwiep je voor de kiezen krijgt, en kun je het iets beter aan..

Ik herken dit zo, uit mijn vorige relatie. Je raakt doorelkaar geschud. Of je nou voor-of achterin zit, en ik heb je blogs gelezen, je raakt er compleet van in de war.
Natuurlijk weet je het op een gegeven moment niet meer. Je v?ɬ?elt immers dat het morgen alweer anders kan zijn. Door iets kleins, door iets wat jij goed bedoeld maar negatief wordt opgevat, of door iets cruciaals; iets groots.

Ik lees dat jij je al best heel lang opoffert omwille van de liefde. Liefde zou je moeten dragen, maar jij draagt de liefde alleen. Zij is vanuit haar eigen ongelukkigheid afhankelijk van jouw liefde en aandacht, jij bent inmiddels afhankelijk van haar liefde en aandacht omdat je w?ɬ©?ɬ©t dat je tekortgeschoten wordt. Door haar, maar ook door jezelf.
Dit liefde en aandacht verhaal gebeurd allang niet meer om de juiste redenen, maar vanwege een patroon die jullie samen in stand houden.

Jullie stellen elkaar verantwoordelijk voor het 'goede'gevoel. Terwijl in een harmonieuze situatie dit volkomen automatisch en onvoorwaardelijk moet gebeuren. Maar eerst ben je verantwoordelijk voor je eigen geluk.
Ga uitzoeken voor jouzelf wat dat inhoudt; jouw geluk.
Vanuit deze situatie kunnen jullie ekaar uitputten. Dit houd niemand lang vol, hoor!

Als jij bij deze dame wil blijven, heb ik een dringend advies voor je. Stap uit die achtbaan, en probeer ergens dat PATROON te doorbreken. Ja, daar kan jij in je eentje mee beginnen. Echt waar.

Fijn dat jullie een goed gesprek hadden, en dat jullie het kunnen opbrengen lief te zijn tegen elkaar.
Zoek met elkaar naar de antwoorden, en stap eens samen in een bootje.. even kabbelen met het roer samen vast, dezelfde koers opwillen..... doe maar.

Kusje van Moes.

afbeelding van Boa

Mooi gezegd

Moessie,

sluit me volledig bij je aan...

8banen zijn gevaarlijk als ze te lang duren climb! Zeker als je zelf nooit even aan het stuur kunt zitten. Je bent eraan verslaafd, snap ik. Maar kijk uit...

Doeii,

Boa