Hoi allemaal,
Sinds eind augustus dit jaar zit ik in spanje voor stage, ik maakte me totaal geen zorgen over mijn relatie(4 jaar)toen ik vertrok, ik stond sterk in mijn schoenen en was ervan overtuigd dat we na 4 maanden gewoon weer verder zouden gaan waar we gebleven waren, dit blijkt helaas niet het geval. Al vanaf het moment dat ik vertrok hoorde ik amper van hem, meerdere malen gaf ik aan dat ik behoefte had aan meer contact omdat het me onzeker maakte over onze relatie maar er veranderde niks....
eind oktober (op de helft van mijn stage) kwam mijn inmiddels ex op bezoek en we hadden een paar fijne dagen. Toch had ik intuitief het gevoel dat er iets aan de hand was en hier heb ik dan ook meerdere malen naar gevraagd maar hij zei dat dit niet het geval was. omdat mijn intuitie het eigenlijk nooit bij het verkeerde eind heeft komt het erop neer dat ik uiteindelijk in zijn telefoon heb gekeken en het bleek dat ik gelijk had. In een gesprek tussen hem en een 'vriendin' (die achteraf ook meer was dan een gewone vriendin) las ik dat hij verliefd was op een ander. Ik confronteerde hem hier direct mee en hij zei dat het een opvlieging was van 2 dagen en dat het voor hem een soort test was om te kijken of hij iets anders wilde of dat hij bij mij wilde blijven.
ik heb het in eerste instantie toen uitgemaakt. Na 5 uur lang gepraat te hebben besloot ik hem toch nog een kans te geven maar wel met de voorwaarde niet vreemd te gaan en vanaf dat moment voldoende contact met me te onderhouden. Omdat hij in voorgaande jaren wel eens een misstap had begaan wist ik niet helemaal zeker of hij de kans wel waard was maar ik wilde het toch proberen, het zit in mijn karakter dat ik nooit opgeef voordat ik zeker weet dat ik alles geprobeerd heb.
In de laatste 2 maanden veranderde er echter niets, ik voelde me waardeloos en had spijt dat ik hem die kans had gegeven. Nog een aantal keer confronteerde ik hem ermee dat hij me verwaarloosde en dan kreeg ik als reactie dat ik irritant was. Uiteindelijk was ik ten einde raad en wilde een gesprek met hem aan gaan, na lang zeuren stemde hij toe te skypen op een afgesproken tijd.
Ik was erg toe aan dit gesprek en zat al achter mijn laptop te wachten maar een half uur later nog steeds geen teken van leven dus appte ik hem dat hij me weer vergeten was en dat het niet meer hoefde waarop hij antwoordde dat hij toch niks te melden had dus dat het hem wel goed uit kwam.
Hiervan werd ik erg verdrietig, ik deed zo hard mijn best en hij leek er allemaal niks om te geven. Ik belde zijn mobiel en hij drukte me weg. Toen heb ik de beslissing genomen om het te eindigen, ik had geen zin meer om me zo waardeloos te voelen.
2 dagen hoorde ik niks tot dat hij me midden in de nacht ineens huilend opbelde. Hij had verder niks te melden dus ik heb hem gezegd dat hij een brief kon schrijven/mailen. dat zou hij de volgende dag doen maar het is nu een week later en ik hem nog steeds niks gehoord. ik ben er nu klaar mee. ik ga door met mijn leven maar de manier waarop dit allemaal is gebeurd doet me erg veel pijn. over 11 dagen ben ik weer thuis en moet ik het normale leven weer oppakken. ik ben angstig en schaam me want zo ongeveer het hele dorp weet dat hij me (blijkbaar 6 a 7 keer heeft bedrogen) en ik was degene die daar als laatste pas achter kwam...
mijn laatste 2 weken hier besteed ik dus sip, alleen, in mijn kamer, niet wetend wat ik met mezelf aanmoet. Ik kan niet bij iemand terecht met mijn verhaal en via whatsapp/skype is toch anders. Ik baal enorm want ik keek erg uit naar deze buitenlandse stage maar de gehele tijd heb ik me rot gevoeld doordat ik me zo verwaarloosd voelde door iemand die zoveel voor me betekende. Mijn hele toekomst ziet er anders uit, eigenlijk zou ik na terugkomst met hem gaan samenwonen. Ook zal ik een deel van mijn vriendengroep verliezen ook al waren het al vrienden van ons beiden voordat we een relatie kregen.. Ik twijfel ook nog erg of ik hem bij terugkomst nog eens onder ogen moet komen om het te kunnen afsluiten want ik heb het gevoel dat ik er zoals het nu gegaan is geen punt achter kan zetten, wat is jullie idee hierover?
Kortom, I need some cheering up, reacties/tips voor verwerking zijn erg welkom!
@breakeven
Jeetje, zit je daar sip te zijn...zou zo anders behoren te zijn.
Heftig voor je, toch zou ik mijn gedachten een ander zwaai proberen te geven.
Kijk naar de handelingen naar jou toe, wat zijn die nog...is dit nog een relatie, liefdevol, liefde?
Niet leuk voor jou, trek je conclusies. En maak daar werk van voor JEZELF!
Je intuïtie weet wel wat te doen. Luister daar maar weer naar.
Dan doe je het goed.
Sterkte!
hoi lieverd, wat maakt dat
hoi lieverd, wat maakt dat jij het gevoel hebt dat je er geen punt achter kunt zetten?
Duidelijker kan het niet zijn, hij behandelt jou echt totaal niet netjes. Wat zou je daar nog mee moeten? Als ik jou was, zou ik helemaal niet meer met hem praten, kijk naar zijn gedrag en accepteer dit niet! Geef naar hem het signaal af: wie mij zo behandelt, krijgt geen minuut meer van mijn tijd!
Enne waarom zou jij je schamen, hij heeft jou bedrogen dus hij moet zich schamen! Hoofd omhoog rug recht borst vooruit als je aankomt, jij hebt niks verkeerds gedaan.
Anderhalf jaar terug zat ik in een relatie met een enorme eikel, ik ben toen tegen het einde daarvan naar een vriendin in het buitenland geweest. Er was een geweldig diner midden op straat, heerlijk eten super sfeer. En ik? Ik was alleen maar verdrietig... tot op de dag van vandaag heb ik spijt dat ik mijn ex die dagen heb laten verknallen. Probeer jezelf even een duw te geven om toch nog wat van die 2 weken te maken! Niet op je kamer gaan zitten sippen. Later zul je denken, heb ik me zo gevoeld om zo iemand??