Hé diep, ben je wel eerder boos of woedend geweest dan? Als je zo vernederd wordt dan lijkt mij dat een normale reactie, althans voor mij dan. Daarna word ik pas verdrietig, misschien is die boosheid wel een soort zelfverdedigingsmechanisme. Anders zou ik van binnen kapot gaan? Misschien moet je juist wel je emoties uiten, of je boosheid. En jezelf weer sterk maken, daarbij kan boosheid wel helpen denk ik.
Doe je jezelf niet aan, pak jezelf op, wees lief voor jezelf, want hij zal dat zeker niet meer doen. Ergens met een lichtpuntje beginnen, doe het ook voor je dochter, want als je haar gelukkig ziet door jouw positiviteit dan is er geen houden meer aan, dan fleuren jullie allebei op. Dat heeft bij ons gewerkt, doe leuke dingen met je dochter, maak plezier en lach veel, kinderen vinden niet zozeer de situatie pijnlijk, maar eerder de reacties van volwassenen daarop.
Uiteraard mag je verdrietig zijn af en toe, maar laat dat verdriet jullie leventje niet helemaal vergallen, het leven gaat immers door, ook zonder hem.
Jezelf afvragen waarom hij niet beseft dat ze hem mist, dat moet je jezelf ook niet meer aandoen. Het waarom heb ik allang verleerd, ik heb geleerd de realiteit te accepteren, hoe hard die ook is, dat mijn ex op dit moment puur egoïstistisch bezig is, hoe ongelooflijk het ook is, en dat ik mijzelf en de kids moet beschermen tegen deze vreemdeling, ze is zichzelf niet meer zeg maar. Dat moet je nu ook doen, de beste manier om het te verwerken is om te laten zien dat je ook gelukkig bent, samen, met je dochter, ZONDER hem. Dat zal jou sterker en zelfverzekerder maken.

En wat ik kan, kunnen velen hier ook, eigenlijk iedereen, zodra je jouw knopje hebt gevonden in jouw hoofd om voortaan vanuit liefde en positiviteit te leven, meer daarop te focussen, meer de zegeningen te tellen dan alleen te letten op de negatieve dingen, als een kind eigenlijk. Tegenwoordig in een hippe term heet het mindfulness. Het is niet gemakkelijk, ik heb dat lang geleden voor mijn huwelijk al gevonden, maar soms raak ik dat knopje ook kwijt hoor, ik blijf tenslotte een mens Maar als je eenmaal dat knopje hebt gevonden, dan weet je tenminste dat er een knopje bestaat.

Veel sterkte, en ga op zoek naar dat knopje, op zoek naar jezelf?

Mr Bean