Hallo Allemaal

Ik was een beetje aan het kijken,hoe ik om zou kunnen gaan met mijn verdriet,en kwam bij deze site uit.
Interessante site moet ik zeggen,had al wat verhalen gelezen,en dacht hier zit goed.
Mijn relatie is namelijk nu morgen precies 2 weken uit,nog heel vers moet ik zeggen.
Maar het verdriet is onbeschrijvenlijk.
Ik had 2 jaar een relatie met een turkse jongen,en na 2 jaar zei die ineens in een sms tegen me dat ie geen zin meer in me had,ik natuurlijk erg boos en verward,en denkend hoe durft hij in een sms het met me uit te maken,ik dacht die draait misschien wel weer bij,maar nana een paar dagen niks gehoord meer te hebben begon ik me steeds ongemakkelijker te voelen,en smsde hem,van waarom ineens?
Zijn enigste antwoord was,ja heb geen zin meer.
Dus ik wilde meer weten want het voelde gewoon rot,ik wilde meer weten,en smsde hem,maar reageerde totaal niet meer op mijn smsjes.Dus afgelopen dinsdag belde ik hem,en vroeg of ie z,n kleren nog terugwilde,want ik had nog kleren liggen van hem,en ik zei ook dat ik heel boos was.op de manier hoe die me gedumpt had,zo gevoelloos.
Hij zei ja wat moet ik dan,zegt ie ineens van ja ga verder met je leven,we hadden toch geen toekomst,dat weet jij ook,je bent een mooie meid en er zijn genoeg mannen in de wereld.En toen vertelde die ook doodleuk dat ie al een week een ander had,een turks meisje,en daar was ie serieus mee,hij was daar verliefd op geworden en vond haar erg leuk.
Ik zei toen en het is net anderhalve week uit tussen ons,en nu al serieus?
Hij zei ja maar heb haar pas leren kennen nadat het uit was tussen ons,en vind haar gewoon erg leuk.
Nou dat was dus echt een klap voor mij,want 1 dag voordat het uitging zei die nog dat ie van me hield.
Nou die avond heeft ie nog z,n kleren opgehaalt,en dat ging ook heel gevoelloos,hij heeft niet eens gezegd sorry of weet ik veel wat.Nee hij gaf mijn spullen en ik de zijne,en ging na 2 min weer weg.
Verder heb ik niks meer van hem gehoord,hij zei nog wel dat ie de volgende dag zijn nummer zou veranderen
maar heb hem gister in de nacht nog anoniem over laten gaan,z,n nummer heeft ie nog.
Hij zei ook nog tegen mij verander jou nummer ook maar,ik dacht even een sprankje hoop,en dat ie dat zei omdat ik ie mij dan ook kon bellen.Maar toen zei die ja ik zeg dat niet zodat je hoop krijgt.
Nou hier zit ik dus dan gebroken,en verdrietig,ik eet al dagen slecht,of lig alleen maar de hele dag in bed,s,nachts word ik wakker en moet ik spugen van de stress.de hele dag zit hij in me hoofd.
Hopend dat ie mij gaat missen en me belt.
Terwijl ik aan de andere kant denk ik wil hem niet eens meer terug,nawat ie me geflikt heeft
Ik weet het echt niet meer,Ik maak me eigen ziek met me gedachtes over hem.
Ik zit ook al 3 jaar aan de anti depressiev.as.
Maar ja ik voel me gewoon ingeruild,en denk ook echt wel dat hij al eerder contact had met dat meisje.
Ik voel een hoop op dit moment,boosheid,verdriet,verwardheid alles wat je maar kunt noemen wat met pijn te maken heeft.
En hij?hij gaat doodleuk verder met z,n leven.

Gr een doodongelukkig vlindertje