Hallo iedereen,

Hier mijn verhaal over mijn liefdesverdriet.

4 jaar geleden had ik me ingeschreven op een gay dating site. Ikzelf ben lesbisch en was op zoek naar een leuke vrouw. Zij sprak mij aan want ze vond mijn profiel wel leuk en wilde me beter leren kennen. Zo gezegd zo gedaan en we hadden leuk contact. Zij wilde daten maar ik had het idee dat ze niet mijn type was maar wilde haar een kans geven. Net een week voordat we zouden daten kwam ik iemand tegen die ik leuk vond en zij wilde daten. Ik was niet verliefd maar het klikte leuk, dus had ik de date met haar gecanceld en haar eerlijk verteld dat ik iemand ontmoet had.

Dat vond ze jammer maar ze wilde graag vrienden blijven. Dit hebben we ook gedaan. We zijn via de chat in deze 4 jaar hele goede vriendinnen geworden. We hadden elkaar nooit gezien maar ze vertelde mij alles en ik haar. Als ze verdrietig was vroeg ze of ik met haar kon chatten en dan kon ze haar hele verhaal bij mij kwijt en andersom. Ik weet zelfs dingen van haar die haar beste vriendinnen nog niet eens weten. We hadden het over alles, liefde, seks, grappige dingen, we troosten elkaar. Vaak duurde die chatsessies uren! Ik zag haar al die tijd als een goede vriendin die ik gek genoeg nog nooit ontmoet had (ook al woont ze 40 minuten maar bij mij vandaan). Ik vond het wel prima zo.

Een paar maanden geleden had ik problemen met mijn vriendin, ze behandelde mij totaal niet goed en ik was kapot van verdriet iederes keer. Ik kon het niet meer. Zij heeft me opgepept, naar me geluisterd. Toen mijn vriendin weer eens in de kroeg zat zonder iets te laten horen terwijl ik met griep in bed lag, was zij er wel. Ze bleef de hele avond met mij op de chat om me te troosten en me op te vrolijken.

Opeens zei ze dat ze mij wel eens zou willen ontmoeten na al die jaren. Ik heb daar even over getwijfeld, was bang dat dan de magie weg zou zijn. Maar ik dacht is wel eens geinig om te zien wie ze in het echt is en het was goed voor als afleiding. Misschien klikt het wel even goed in het echt en kunnen we hele goede vrienden worden.

Ik sprak met haar af in een cafe en ik herkende haar gelijk van de foto's. We kletsen en lachten heel wat af en het was net zo vertrouwd als in de chat. Ze vroeg even later of ik mee ging naar haar huis, dat hebben we gedaan en daar verder gekletst tot 4 uur s'nachts en we hadden om 8 uur s'avonds afgesproken! Na die avond zaten we iedere dag te sms-en. Kreeg lieve berichtjes of ik lekker geslapen had en ze wenste me weltrusten en zij dat ik veel beter verdiende dan die stomme muts.

Vervolgens zagen we elkaar ieder weekend. Gingen we allemaal leuke dingen doen en na de 3e afspraak was het raak. Ik was tot over mijn oren smoorverliefd! Heb me nog nooit zo gevoeld bij iemand. Voel me zo fijn als ik bij haar ben, als ik haar niet zag miste ik haar. Het klopte gewoon allemaal. Heb toen ook mijn relatie beindigd. Ik dacht dat het wederzijds was. Ze had me zelfs gevraagd of ik met haar uit eten wilde op valentijnsdag. We hadden zoveel gekletst dat we bijna niets gegeten hadden en de serveerster vroeg of het wel lekker was. Iederes keer als we samen waren lachte ze en voelde ze zich op der gemak en werd het weer tot diep in de nacht. Ze zei opeens dat we misschien maar friends with benefits moesten gaan worden. Hier heb ik niet op geantwoord want ik klapte dicht.

Ze is heel onzeker over zichzelf en ik vrolijkte haar dan op. Als ze pijn had in haar rug gaf ik haar een massage, heb voor haar gekookt en ze was een keer met griep toch naar mij thuis toegekomen en ze was echt flink ziek. Heb ik haar verzorgd. Heeft ze bij mij in bed gelegen, vroeg ze of ik erbij kwam liggen onder de dekens en lag ik lekker tegen der aan terwijl we een romantische film aan het kijken waren. Zelf werd ze ook heel beschermend naar mij toe, zo wilde ze me niet alleen laten op de parkeerplaats want ze was bang dat mij iets zou overkomen, terwijl de auto een paar meter verder op stond. Om maar een voorbeeldje te noemen.

Heb haar uiteindelijk verteld wat ik voor haar voelde. Helaas is het niet wederzijds. Ze zei dat ze zo graag verliefd op mij wilde worden, dat ze daar echt haar best voor aan het doen was omdat ze mij als de ideale partner ziet. Ze vertrouwd vrouwen bijna niet meer want al haar exen bedrogen en gebruikte haar en mocht ze haarzelf niet zijn. Maar bij mij voelde ze zich zo vertrouwd en ik had alles wat ze zocht in een vrouw. Ze vind me aantrekkelijk en zou best het bed met mij kunnen delen. Maar ze voelt het bij mij niet en daar baalt ze van. Helaas voor mij heeft ze dat gevoel wel bij een andere vrouw. Ze is nu met haar aan het daten, ik ga er stiekem kapot van.

Ik hou zo ontzettend veel van haar dat ik tegen haar heb gezegd dat ik hoop dat het wat gaat worden want ik wil dat ze gelukkig is en als dat met haar is en niet met mij dan is dat maar zo. Heb ook gezegd dat die vrouw goed moet zijn voor haar anders kan ze bij mij op het matje komen. Want ze verdient alleen het allerbeste.

Zij wil mij niet kwijt als vriendin want ze is heel veel om mij gaan geven en ze is heel beschermend over me. Ze vind het verschrikkelijk dat ze mij pijn doet en heeft wel 10x sorry gezegd maar ik neem haar niets kwalijk. Het is zoals het is.

Ik wil haar ook niet kwijt als vriendin maar ik weet niet hoe ik hiermee moet omgaan. Heb gezegd dat ik even afstand neem maar dat ik haar echt niet zomaar laat gaan, dat ze daar niet bang voor hoeft te zijn. Ik wil er uiteindelijk weer voor haar kunnen zijn en leuke dingen doen met haar en haar opvangen als het minder gaat. Ze weet dat ze bij mij met alles terecht kan en dat doet ze ook. Als het iets word tussen haar en die meid dan moet ik gewoon denken dat ik blij mag zijn dat we vrienden zijn en er voor haar zijn als ze me nodig heeft. Ik weet zeker dat als die meid niet goed voor haar zal zijn dat ik de eerste ben bij wie ze troost zoekt.

Ik hoop gewoon dat ze ooit hetzelfde voor mij gaat voelen en dat ze dan voor mij gaat kiezen. Ik kan niet anders doen dan haar laten zien hoeveel ze voor mij betekend en haar steunen door dik en dun. Dan zal ze misschien vroeg of laat gevoelens krijgen voor mij. Dit is ook gebeurd met 2 van haar exen. Daar was ze eerst bevriend mee terwijl hun verliefd waren en dat wist ze en uiteindelijk had ze zich nog nooit zo gevoeld bij iemand, maar hun hebben haar uiteindelijk ook het hardste gekwetst. Ik zou haar die dingen nooit aandoen maar ik hoop dat ik die kans ook ga krijgen. Het is het wachten in ieder geval waard als dat zo zou zijn.

Ik weet niet wat ik moet doen. Is alle hoop voor mij verkeken? Of is dit een gevalletje van de aanhouder wint en moet ik voor haar blijven vechten en gewoon haar vriendin blijven. Moet ik haar uit mijn leven zetten wat ik niet wil maar dat dit misschien het beste voor mij is. Wat denken jullie? Zou het kunnen dat ze het nu niet voelt maar het wel kan gaan voelen als we langer met elkaar omgaan. (we gaan nu 2 maanden met elkaar om) Sorry lang verhaal.