Verliefd op het verlangen?

afbeelding van bodhi

Ben ik verliefd op het verlangen? Mijn verhaal, 10 maanden geleden heb ik na een lange periode van single zijn en veel daten besloten om alleen op wereldreis te gaan. En wie kom ik twwe dagen daarna tegen, mijn meisje, wilde niet verliefd worden, zij ook niet en we werden het toch. Na bijna drie maanden samen ben ik gegaan, volledig met mijn hart van haar bij me. Ze is me op komen zoeken en een heerlijke tijd gehad samen. Daarna weer veel contact en we misten elkaar enorm, hield het niet meer vol en besloten om eerder naar huis te gaan. Op het moment dat ze dat hoorde is bij haar de knop omgegaan, kreeg berichtjes dat ze nog niet toe was aan relatie, dat het gevoel minder was etc. Ik hield nog voor mezelf dat dat begrijpelijk is na zon tijd, bij thuiskomst was de klik er niet, maar we zijn gelijk een weekend weg geweest en de liefde laaide van beide kanten volledig op. Dit hebben we bijna twee weken volgehouden en daarna werd het weer minder. Ik wist dat er iets niet klopte en ben geheel tegen mijn natuur in haar mail gaan lezen en toen las ik dingen die ik niet had willen lezen, ze was in haar hoofd bezig met iemand anders! Dezelfde dag is ze bij me gekomen en heeft er een punt achter gezet, heb haar niet geconfronteerd met wat ik wist, alleen gevraagd of er iemand anders was, dat ontkende ze. Ben een uur later naar zijn huis gereden en haar auto stond bij hem en dan ga je kapot! Moet elke dag langs hun beide huizen en ze zijn volgens mij nu de afgelopen twee weken iedere nacht bijelkaar. Zij is gelukkig en ik ga kapot van verdriet! Snap dat we in een lastige relatie zaten, maar dit had me toch bespaard kunnen blijven?
Waarom huil ik iedere dag, waarom denk ik 24 uur per dag aan haar, hoe ze sex hebben, hoe ze lief tegen hem doet, wat voor smsen en mailtjes ze elkaar sturen.. weet dat ik de knop om moet draaien maar dat lukt niet..het klopt gewoon niet!!!

afbeelding van mrbean

mrbean @bodhi oneerlijk

Ja, verliefd op het verlangen, wie heeft dat niet? Vooral in het begin van een relatie ervaren we dat ultieme verliefdheidsgevoel, wanneer de relatie wat langer duurt wordt dat minder en gaat het over naar vriendschap en verbondenheid, dan komen andere hormonen erbij kijken. Op zich menselijk allemaal, maar waar ik altijd aan stoor is dat mensen zomaar overstappen zonder eerst goed af te sluiten, ze zou eerlijk tegen je moeten zijn, dan geeft dat jou de kans om het goed af te sluiten. Nu is ook het vertrouwen geschaad, wat achteraf gezien veel erger is dan alleen de breuk. Mensen hebben altijd een keus, ook een keus om het goed af te sluiten, op een open en eerlijke manier. Haar confronteren heeft weinig zin meer, ze is al oneerlijk geweest, maar het geeft haar wel de kans om excuses aan te bieden? Blijkbaar is ze puur egoïstisch bezig, alleen bezig met haar eigen plezier, totaal geen oog voor het leed dat ze heeft veroorzaakt. Het voelt als verraad. Ja, verliefd op het verlangen, dat geldt ook voor haar, zij springt van de ene naar de andere, om dat gevoel vast te houden. Maar het zijn jouw zaken niet meer, het loslaten is net als afkicken, het gaat heel lang duren en kost enorm veel moeite, pijn en verdriet. Daarnaast geeft het jou ook het inzicht dat jij de pijn die dit verraad heeft veroorzaakt niemand zou willen toewensen.
Het begin ligt nu bij jezelf, jij zit met de gevoelens die de breuk heeft veroorzaakt, alleen jijzelf bent daar verantwoordelijk voor, alleen jijzelf kan die gevoelens veranderen, dat vergt veel tijd en geduld. Aan de omstandigheden kun je namelijk niet meer veranderen.

Veel sterkte en wijsheid!

Mr Bean