En het temperament ?

Of course. .....Neem daar het gegeven bij dat als er een lijk in de kast blijkt te zitten wat er ineens uitkomt vallen het zelden bij dat ene lijk blijft. Vaak blijkt er achter dat ene lijk nog een kerkhof of mortuarium achter aan te komen. Picture all those dead bodies dropping all over the place.....

Maar,.....het blijven wel de lijken van een ander die in de kast zaten. De (levens)kunst is om het je niet eigen te gaan maken dat een ander lijken in de kast bleek te hebben zitten. Het is niet van jou. Je kan alleen maar dealen met het gegeven dat jij er op dat moment met die persoon mee geconfronteerd wordt.

Wat jij nu lijkt te doen, het je eigen maken, creëert dat je al gaat lijden voor de vrees van het lijden. Waardoor je van je kern laat wegdrijven en het mooie van het leven wat ieder mens nodig heeft niet ziet of kan ontvangen. Is natuurlijk even mijn beeld, corrigeer mij gerust als het anders is.

En dat zou zonde zijn omdat ik inmiddels weet, net als enkele andere op het forum, dat daar bij Hort onder dat overlevingsmechanisme een prachtige en zuivere kern zit.

Ik vergelijk het maar even met een schitterende bloem of lelie die niet durft te gaan bloeien en dicht in de knop blijft zitten omdat het wel eens zou kunnen gaan regenen. Daardoor het broodnodige zonlicht (thnx girl ) in de kern ontbeert om echt te kunnen schitteren en de kleuren te laten zien.

Ben ik nog te volgen ?

Nou ik toch bezig ben wil ik hier nog even op inhaken:
Een beetje lezer en buddy weet waar jij mee te maken hebt gehad en doorheen bent gegaan( of nog gaat in je verwerking). Ik bekijk je vermogen tot relativering, objectieve betrokkenheid en de humor die je in je reacties op blogs van andere plaatst ook altijd met enig respect en bewondering. Zelden of nooit zie ik iets van je eigen ervaringen daarin terugkomen. Alleen altijd heel summier in je eigen blogs, wat je vervolgens heel knap direct relateert aan waar jij in het nu tegen aanloopt door bij jezelf naar binnen te kijken. Knap......

Alleen als het zoals nu toevallig bij mij opkomt of ik stuur het nummer zelf wel eens terug aan het einde van een app-conversatie of ik zet het nummer keihard aan wanneer mijn kleine alter-ego met bad-eendjes aan het spelen is.

Ik weet het ik schrijf nu in raadsels....