Mijn psycholoog zei het vorige week al. Je hebt volgens mij verlatingsangst. Na veel getwijfel en nagedacht te hebben, denk ik dat ik mezelf inderdaad onder die categorie kan plaatsen. Ik heb veel dingen opgezocht en gelezen over verlatingsangst en veel symptomen komen mij bekend voor.
Toen de relatie nog een relatie genoemd kon worden, werd ik gek in mijn kop als mijn vriendin een moment voor haarzelf wilde, als ze met vrienden wat ging doen of als ze eerder weg ging dan gepland. Ik dacht dat ze me niet meer wilde, dat ze niet meer van me hield. En toch elke keer als ze één van die dingen deed, bleef ik vragen wat ze aan het doen was, met wie ze dat deed en hoe ze dat deed. Ik moest elk detail weten. Niks mocht mij ontgaan.
Herkennen jullie dit? En zo ja, wat hebben jullie gedaan om deze verlatingsangst te overwinnen?
Zelf eigen dingen
Zelf eigen dingen ondernemen.
Meditatie en rustgevende oefeningen.
Uitspreken naar vrienden en tot de kern proberen te komen.
De kracht van het nu is een fijn boek hiervoor.
De kern bespreken met je partner.
Knuff
Het is mijn partner niet
Het is mijn partner niet meer, maar ik wil haar wel terug..
ik snap precies wat je
ik snap precies wat je bedoeld , ik heb het zelf ook en het is ontzettend irritant voor jezelf maar ook voor mensen om je heen. Mijn toenmalige vriend werd ook gek van me. Ik ben me gaan afvragen waarom ik zo was en wss ligt het aan je intuitie, ik vertrouwde mijn ex niet helemaal en ik probeer door hulp er van af te komen.
Misschien dat het met een volgende relatie wel goed zal gaan. Dat hoop ik althans voor mezelf en voor jou natuurlijk ook als jij ook z'on zelfde situatie hebt als ik.
groetjes
brunette
Ik ook
Ik had het ook heel erg bij mijn ex je psygoloog kan je er toch bij helpen om er vanaf te helpen
Ik heb het nog steeds ben bang dat ik in me volgende relatie ook weer last van krijg het heeft ook me vorige relatie naar de knoppen geholpen.
Denk ik
Veel sterkte ermee