verjaardag dochter

afbeelding van chrisd

Gisteren de verjaardag van mijn dochter gevierd. Er hing een gespannen sfeer en niemand wist goed wat te zeggen. Het was heel erg raar om een verjaardag te vieren met alleen mijn familie.

Ik ben er achter gekomen dat mijn (ex)vriendin J. bij mijn andere ex is geweest op de verjaardag van mijn dochter zelf. Ze had haar moeder meegenomen en allemaal cadeautjes meegenomen van de andere familie leden. Haar andere zussen enz..
Mijn ex S. (waar ik dus mijn dochter bij heb) heeft J. zelfs voorgesteld om als ze daar behoefte aan had om mijn dochter te bellen... Tjeezzzz er is niets ergers dan twee exen bij elkaar te hebben BAH.
J. heeft geen traan gelaten toen ze weggegaan is. Het bevreemd mij allemaal omdat ze zo'n goede band met mijn dochter had. J. had afscheid willen nemen van mijn dochter maar heeft geen woord gezegd.

Ik heb het gevoel dat ik uitgescheten ben. Dat ze me nu al vergeten is na twee weken. Iedereen heeft goed bedoelde adviezen. Maar helaas spreken ze elkaar allemaal tegen. De ene zegt schrijf haar een brief de ander zeg laat haar maar met rust. Ik word heen en weer geslingerd tussen hoop en vrees. Wat moet ik nou doen. Misschien moet ik er maar een poll van maken Knipoog

In haar schuur staan nog allemaal dingen van mij en mijn dochter. Ik heb nog een sleutel maar weet niet goed wat te doen. Moet ik het daar zo weghalen? De sleutel dan door de brievenbus schuiven? Dat heeft zij ook gedaan met de reserve sleutels van mijn auto.
Of moet ik het laten staan en dan afwachten of ze contact opneemt om het weg te komen halen?

Vanmorgen een afspraak gemaakt met de huisarts kijken of hij iets voor mij heeft voor mijn zenuwen. Ik ben gewoon kapot van verdriet. Slaap slecht, lig alleen maar te woekeren en dingen te overpeinzen.
Was er maar iemand die met J. hierover kon praten en een goed woordje voor me kon doen.
Ze heeft mijn moeder verteld door de telefoon dat ik een ontzettend lieve jongen ben met een enorm probleem.

Is er niets in de handel die je gedachten uit kan schakelen en op een soort van auto pilot verder kan?
Misschien moet ik het maar uitvinden zou wel een beste handel in zijn..

afbeelding van xBroken

@chrisd

Je zit echt in een moeilijke situatie ik snap je twijfels en dat je nou niet precies weet wat je wilt doen, maar als ik je advies kan geven dan is het luister niet naar anderen probeer achter te halen wat je zelf wilt, anders zul je er uiteindelijk spijt van krijgen..
Wat zegt je gevoel even je spullen halen en snel wegwezen of heb je juist behoefte om meer..

Ik probeer hem zelf op het moment los te laten, ik denk dat hij nog gevoelens voor mij heeft alleen dat door andere redenen hij niet verder met mij wilt, maar soms dan kan ik niet meer dan moet ik iets kwijt tegen hem meestal schrijf ik het dan op en soms verstuur ik het naar hem, ja het doet pijn vooral omdat ik niet de reactie terug krijg die ik graag zou willen, alleen weet ik hierdoor dat als ik er over een tijdje op terug kijk ik er geen spijt van zal hebben omdat ik gedaan heb wat ik kon, en het lucht bij mij ook enorm op. Dat is mijn manier van verwerken ik hoop dat je er iets aan hebt.
Sterkte,

afbeelding van panic

jarige dochter

Hai Chrisd,
Ik ken jouw verhaal niet goed genoeg om daar verder op te reageren. Ik kom zelf eigenlijk nauwelijks nog op de site, al lees ik zo af en toe wel iets. Ik begrijp dat je je uitgescheten voelt en dat jij het gevoel hebt dat je ex zomaar verder kan.
Een deel wat mij aansprak was het verhaal over je dochter. Allereerst wil ik je nog feliciteren met haar verjaardag!
Ik heb begrip voor jouw nare gevoel over dat jouw ex J bij je ex S geweest is (moeder van je kind) en dat zij nu contact hebben. De situatie is anders, neem ik aan. Want bij mij is mijn ex de "foute". Maar ik moet je vertellen dat ook ik sinds de breuk met mijn ex, contact heb met de moeder van hun dochter (moeder van mijn stiefdochter dus). Dus ja, ik ben er zo een Knipoog
Afscheid van mijn "stiefdochter" (zo'n rot woord) heb ik al wel eerder genomen bij de moeder van mijn ex. Het is gewoon ook als stiefmoeder of vader een klotesituatie. Je geeft toch om zo'n meisje, je bent er van gaan houden , en dan moet je afscheid nemen. En dat afscheid zal rigoreuzer zijn dan wanneer het om "echte" ouders gaat. Dat is ook logisch omdat je tenslotte niet een ouder an sich bent, maar "slechts" een aanhangsel.
Ik kan en zal niks oordelen over jouw ex. Maar ik ga er van uit dat haar gevoelens voor jouw dochter oprecht zijn, en dat gaat echt verder dan een vriendschapsrelatie. Het maakt het allemaal moeilijker.
Ik heb mijn stiefdochter na dat afscheid niet meer gezien, maar wel via haar moeder en via email wat contact gehad. Redelijk oppervlakkig, en niks wat over de ex gaat.
Haar moeder en ik hebben min of meer besloten dat hoe dat contact tussen die dochter en mij ook verloopt, dat dat iets is wat tussen ons is. Dus als ik er genoeg van heb, of zij, dan is het klaar. Het uitgangspunt is uiteraard wel de dochter. Ik praat bewust niet over haar vader, niet in de zin van mijden, maar wel in de zin van over luchtige zaken praten.
Zij wordt bijna 10 en begrijpt meer van de wereld dan wij vaak door hebben. Als ik rigoreus uit haar leven zou stappen, zou dat ook een effect op haar hebben op de lange termijn. Ik vind wel dat ik afstand moet nemen, omdat zij inmiddels allang een andere stiefmoeder heeft (binnen een maand nadat het met mij uit was).

Ik wil je toch adviseren om jouw eigen gevoelens hierover tav je ex wat opzij te zetten. Geef je dochter de ruimte. Als jouw beide exen enig moreel besef hebben, dan zullen ze jouw dochter niet ergens in betrekken. Ik doe dat dus niet, en de moeder van mijn ex stiefdochter (Glimlach nog erger woord) ook niet.
Het gaat om haar. Ik verwerk mijn verdriet wel. Ik ben volwassen en kan meer zaken overzien. Een kind niet. Die kijkt anders naar deze wereld.
Ik wil je verder nog veel sterkte wensen!
Groetjes, Panic