Kan dat? Kun je verdriet hebben om het einde van een liefdesrelatie en tegelijk verliefd en blij zijn met iemand anders?

Ik heb verschillende mensen op deze site daar al verschillende dingen over zien schrijven. Sommigen vertellen hoe onbegrijpelijk het is om te zien hoe hun ex zegt te rouwen om het einde van hun relatie maar intussen al wel doodleuk iets met een ander begonnen is. De ene blogger vindt het echt onmogelijk en twijfelt aan de oprechtheid van het verdriet (of zelfs aan de hele relatie die ze hadden) of aan de werkelijke reden van de nieuwe relatie van hun ex; andere bloggers voelen zich er vooral verward over, maar nemen aan dat het wel zal kunnen, kennelijk.
Weer andere schrijvers hier hebben het zelf wel eens meegemaakt - nog met je ex in je hoofd lopen en toch ineens in een nieuwe liefde verzeild raken. Hoe verwarrend en beangstigend dat kan zijn.

Is het eigenlijk mogelijk om verdriet te verwerken als je verliefd bent? Of wordt het verdriet aan de kant geduwd? Komt er een terugslag als de eerste vlinders in de buik weg zijn?
Is het eigenlijk wel mogelijk om je te hechten als je liefdesverdriet hebt? Kan de verliefdheid zijn bindende werk in de nieuwe relatie wel doen, of betekent een eventuele terugslag per se crisis in die nieuwe relatie?

Wie wil hier iets over kwijt?