Verdriet word boosheid en verontwaarding

afbeelding van hdvries86

Hey mensen,

Dit weekend helaas weer veel aan mijn ex gedacht ondanks dat ik het ontzettend druk heb gehad. Het verdriet begint nu langzamerhand plaats te maken voor boosheid. Ik weet dat ik veel dingen fout heb gedaan maar verder hadden we het heel fijn samen.

Waarom heb jij onze droom kapot gemaakt en besloten om alleen verder te gaan? Ik vind het ook heel erg dat iemand zomaar de hele toekomst van iemand kan omgooien zonder ook maar terug te kijken. Ze wil nooit meer met mij spreken en dat doet pijn, heel veel pijn. Ondanks de ruzie's die wij hebben gehad vind ik niet dat ik dit verdien.

Ze weet maar half hoeveel ik van haar hou en om haar heb gegeven. Het is jammer dat mensen zo snel alle schepen achter zich verbranden en zo snel doorgaan alsof er niets is gebeurd.

Het gevoel kan niet ineens na een paar ruzie's weg zijn en ik vind het heel erg dat ze zo radicaal een beslissing heeft genomen. We hadden ook kunnen praten en kijken of we eruit konden komen maar ze voelde zichzelf niet lekker meer in haar vel bij mij. Ik heb en had nog meer keihard daar aan willen werken. Helaas geeft ze mij die kans niet meer en keert ze mij compleet de rug toe.

Ik snap het gewoon niet dat mensen zo snel het vertrouwen in iemand kwijtraken en er niet meer voor willen vechten. We waren net bezig met sparen voor de toekomst. Aan het denken voor trouwen en we hadden net samen geklust.

Soms dan snap ik het gewoon niet meer. Het ging deze week langzaamaan beter maar begin nu ziek te worden en slaat het harder in dan ooit.

Groeten,

Henk

afbeelding van Chrisz

Maar dat weet je dus niet...

Maar dat weet je dus niet... Je weet niet hoe moeilijk zij het ermee heeft! Misschien wel erg moeiijk, maar houdt ze zichzelf voor dat het beter is zo. Dat doe ik nu ook... terwijl ik ervan overtuigd ben dat mijn ex denkt dat het mij ook allemaal af gaat. Ik weet dat zeker omdat hij het, elke keer als hij het uitmaakte, weer terugkwam en zei dat hij zeker wist dat ik: op een datingsite stond ingeschreven, 'gewoon' met vrienden afspraak alsof er niks gebeurd was, ofwel... gewoon door ging met mijn leven. Hij zou hier 'ns moeten lezen! Verdrietig Sja... ik probéér het natuurlijk wel! Ik doe mijn best en snap niet dat hij niet snapt dat je niet meer verdriet hebt als je je nergens toe kan zetten en het liefst in bed zou blijven met de dekens over je hoofd - zoals hij deed (en misschien nu ook doet, dat weet ik dus niet).

Zou het je helpen als zij er (ook) kapot van zou zijn? Het doet namelijk niks af aan de situatie...

afbeelding van Jonge studente

Van dit soort gevoel en

Van dit soort gevoel en ongeloof heb ik ook een enorme last; ook enkele ruzie en hop, het gevoel is weg... Er is geen toekomst meer. Dit terwijl bij mij de ruzies nog gingen over zijn gedrag en niet het mijne. Een mens zou dan zijn moeite doen om het beter te maken denk je dan. Maar nee hij wil niet meer.

Natuurlijk heb ik hierbij fouten gemaakt door niet te zien welke moeite hij wel deed en door niet duidelijk te communiceren naar hem toe, maar of ik nu mijn fouten toegeef of niet. Het wordt niet meer geapprecieerd. Er is nu ineens toch niets meer aan te doen volgens hem... Heel frustrerend allemaal.