De laatste twee weken is er zoveel gebeurd, dat ik erg behoefte heb om even mijn verhaal hier kwijt te kunnen. Mensen uit mijn omgeving hebben nu toch wel zoiets van "goh, zit je nou nog steeds met hem?" Waardoor ik er niet meer echt over durf te praten.

Tot twee weken geleden voelde ik mezelf best wel weer behoorlijk goed, alles ging zijn gangetje, ik had nl al drie maanden niks gehoord, wat me prima beviel.
Tot vorige week donderdag, even mijn mailtjes checken,en ja hoor, alsof ik het aanvoelde, een mailtje van hem. Na drie hele maanden!! Ben er erg van geschrokken, alleen al zijn naam in mijn mailbox raakte ik al zowat van in de paniek.

In zijn mailtje beschreef hij dat hij mij nog altijd miste, nog van me hield, nog dagelijks aan mij dacht, en ik ondanks alles wat er gebeurd was , toch zijn ware liefde bleek te zijn.
Alles had ik verwacht wat er in zou staan, behalve dit!! Het raakte me enorm diep, heb gehuild, gehuild en nog eens gehuild. Bijna weer kreeg ik hoop na 7 maanden,ik dacht alleen aan onze mooie maanden samen, ons geluk, ik vergat even hoe lelijk hij mij behandeld had, hoeveel leugens en bedrog er bij is komen kijken toen het uit ging, en ik erachter kwam dat hij degene was die vreemdging.

Ineens een liefdevol mailtje vol met mooie woorden, wat moest ik ermee?? Wat wilde hij? Had hij zijn vriendin niet meer waar hij toen mee verder ging?

Ik besloot om al die vragen maar gewoon in een mailtje terug te sturen. Bleek dat hij toch nog steeds een vriendin had, maar nog gewoon dagelijks aan mij dacht. Zijn vriendin was mooi, lief, maar geen ware liefde. Bij dat mailtje besefte ik , dit moet ik niet doen, stop met mailen, stop met contact hebben, dat hij mij zulke liefdevolle dingen mailde terwijl zijn vriendin gewoon thuis zat, deed me weer denken aan hoe hij mij op die manier ook beleugend had. Hij was dus niet veranderd.

Nu een week later, heb ik hem een goede mail gestuurd, een mail die niet al te lief was om eerlijk te zijn, maar wel een keiharde waarheid vertolkte. Het moest voor mijn gevoel, voordat hij weer op mijn gevoel in zou spelen. Velen op deze site weten ook wel wat er toen in die tijd allemaal afgespeeld heeft, en zullen het vast met me eens zijn dat ik nu voor mezelf moet kiezen.

Dat heb ik er dus ook in gezet. Had nl het idee, als ik niet hard zou zijn, hij mij zou blijven mailen, als een soort zelfbescherming heb ik dus per direct het contact weer verbroken.

Het verdriet is nu wel weer even in volle hevigheid terug! Ik ga daar nu weer volop aan werken, zodat ik straks het zonnetje weer zie schijnen!

Liefs missy!