Wat een leuk avondje stappen moest worden is vroegtijdig geëindigd. Het was gezellig en ik leerde wat mensen kennen. Gezellig kletsen en een drankje en dansen maar ineens moest ik aan hem denken.
Ik had hem gisteren nog gesproken maar op dat moment deed het me niet zoveel. Nu kwam alles ineens over me heen. Waar het Door kwam weet ik niet. Ik kon daar midden in de kroeg wel staan huilen. Niet gedaan natuurlijk maar de gezelligheid was er ook af. Het resultaat: ik ben naar huis gegaan en lig nu in bed alles van me af te schrijven.
Verdriet en boosheid is wat ik nu voel. Waarom is mijn zelfvertrouwen weg waarom ben ik vrij snel achter elkaar op zo'n manier behandeld. Ik snap het niet en ik denk ook niet dat ik het ooit zal snappen. Ik ga maar slapen. Even nergens over na hoeven denken
Hoi Lein, Wat jij hebt is
Hoi Lein,
Wat jij hebt is zeer herkenbaar. Ik denk dat het goed is dat je naar huis bent gegaan. Heb zelf gemerkt dat je jezelf het verdriet af en toe moet toe laten. Ik heb ook 1 keer mijn ex gesproken nadat het uit was en dat ging redelijk. De dag daarna kwam de emotiegolf weer. Dat is de reden dat ik nu alles vermijd. Toch verhelpt dit het probleem ook niet... Je schuift het voor je uit. Heel veel sterkte
ik denk dat het ook goed is
ik denk dat het ook goed is geweest dat ik naar huis ben gegaan.
ik werd even goed aan de situatie herinnerd. Daar heb je in de kroeg niks aan.
Ik denk dat alles vermijden niet eens zo verkeerd is. Elke keer de confrontatie aan gaan met je ex lijkt me ook niet al te prettig
gr Lein
Hoi Lein
Ja, soms kan dat gevoel door iets naar boven komen in het liefdesverdriet.
Opeens voel je je alleen in de drukte, denk je weer aan iets wat je hoog zit.
Je hebt het ook gezellig gehad zeg je en dat is mooi meegenomen.
Je had dat nare gevoel ook thuis kunnen krijgen als je niet was gegaan.
Het is allemaal nog zo vers en door deze face moet je heen om jezelf weer terug te vinden. Het is nog allemaal een plaats aan het zoeken in gedachten, in het brein, gedachten die emotioneel soms hoog kunnen oplopen.
Dat je eerder naar huis ging is toch ook goed, volgende keer zie je wel weer.
Zou het geen toeval kunnen zijn dat het achter elkaar gebeurd is?
Het doet natuurlijk zeer en je probeert er een verklaring voor te vinden.
Soms lopen de dingen zo door gevoelens.
Alleen in diepe slaap voel je het liefdesverdriet niet.
Slaap lekker!
Sterkte!
soms zou ik willen dat ik
soms zou ik willen dat ik dagen achter elkaar zou slapen en als ik dan wakker wordt dat alles over is.
Dat zou erg prettig zijn maar helaas niet de realiteit.
Dus dit zal waarschijnlijk nog wel vaker voorkomen. We hopen er het beste maar op
gr Lein
Hai Lein, Ja die " coma" is
Hai Lein,
Ja die " coma" is heerlijk herkenbaar, na x maanden wakker worden en je bent " klaar" . Helaas helaas en we moeten er zonodig mee geconfronteerd worden.
Het zal wisselen , juist als je denkt dat t beter gaat komt wee zo,n golf...tot je merkt ...heeh..t gaat echt een stuk beter...wanneer , hoe ...? Geen idee...mijn week ging voorspoedig , had mezelf goed in de hand , toen moest ik zonodig ff met dr gaan koffie drinken ....dat deed me veel meer dan ik dacht...toch is het goed om door te maken...het besef komt dan iig wat het doet en hoe je het wilt.
Dat zal voor jou niet andes zijn, worden de geraniums groter en mooier als je de hele dag naa ze kijkt....
Je mag je emotie voelen hoor, gun jezelf dat moment, daarna pak je jezelf weer op... Komt goed !
Als ik t zo lees weet je aardig goed wat je wilt, mooi toch...
Ja jammer he dat zo'n coma
Ja jammer he dat zo'n coma niet bestaat dan had ik me er graag aan over gegeven .
Jammer dat je na een goede week, de week minder hebt af kunnen sluiten. Is er voor jou meer duidelijk geworden na het koffiedrinken met haar?
Hoi lieve Lein
Pffffft, het zijn altijd wel klappen, he. Relatiebreuken zijn nooit fijn. Terwijl je dapper probeert jezelf op de been te houden, sluipt het verdriet van achter toch weer op je af, en het verdriet pakt je als je er geen zin, er geen erg in hebt...
Hele grote knuffel voor jou!
Het heeft allemaal nog geen plek gevonden. De kwaadheid, het verdriet, de angst. Het zit nog veel te dicht aan de oppervlakte. Het komt er ineens weer uit, als je het helemaal niet wil..... Geef jezelf even de tijd, om dit allemaal te verwerken. Wees voorzichtig met jezelf, wees lief voor jezelf.
Het gaat steeds met stapjes beter. En steeds komen er terugvalletjes. Maar het gaat steeds beter, en er komen minder terugvallen. Dan ben je het een plekje aan het geven. En dat ben je aan het doen.
Lieve Lein, ik wens je toch een heel fijne zondag toe!
Waterman
Dat het nog geen plek heeft
Dat het nog geen plek heeft gevonden is duidelijk. Anders zou ik wel verder kunnen met mijn leven. Gevoelens wisselen elkaar nog te snel af. En als ik eerlijk ben naar mezelf is het niet 1 maar 2 klappen die ik nu aan het verwerken ben. Ik ben te snel van de ene in de andere relatie gestapt. Mijn eigen schuld, ik was niet op zoek, het overkwam me.
Nu zal ik met de gevolgen moeten dealen.
Het komt goed, dat weet ik zeker.
grote knuffel terug
Hoi Lein
verdriet hierover is niet erg, he! We are all human, het is allemaal te begrijpen. En dat je fouten maakt, en wilde dat je het anders gedaan had..... Beter, slimmer..... Dat is terugkijken... Nu ben je weer wat wijzer. Sadder but wiser. En ook dat heeft voordelen, al zie je dat misschien niet. Als we alles toch eens van te voren wisten, he!!!
Meissie......
Waterman
Het is inderdaad allemaal te
Het is inderdaad allemaal te begrijpen, maar ook ik wil weer gelukkig zijn. Ik weet dat dit niet een twee drie kan, maar ik ben dit gevoel meer dan beu.
Wijzer ben ik zeker, maar het gevoel is me toen overkomen en ik kan niet garanderen dat ik de volgende keer het anders zal doen. Ik hecht veel waarden aan mijn gevoel. vertrouw erop dat mijn gevoel klopt. Hierdoor ga ik mijn verstand nog weleens voorbij. Of dit nu verkeerd is of niet, ik denk dat er in deze niet gesproken kan worden tussen verkeerd of niet. Ik zal toch af gaan op wat mijn gevoel me zegt, dus zal misschien nog een keer dezelfde fout maken. Ben ik dan wijzer geworden, ja ik weet in ieder geval hoe ik in elkaar zit hahaha.
Liefs en knuffel lein
Aan onrustige Lein
Ik weet dat dit niet een twee drie kan, maar ik ben dit gevoel meer dan beu.
Lein, geef jezelf even de tijd dit te verwerken. Je bent hier niet zomaar overheen, dit zijn ingrijpende procesjes. Maar je kunt ze niet vermijden.
maar ook ik wil weer gelukkig zijn
Echt, dat komt weer... Maar je kan het niet afdwingen. Je kunt niet zeggen: Nu ben ik weer gelukkig. Er moet eerst even wat puin geruimd worden. Dat kost tijd, energie..... Maar dat gaat echt weer lukken. Echt waar!
Je slaat precies de spijker
Je slaat precies de spijker op z'n kop. In dit geval ben ik inderdaad erg onrustig en wil dat alles zo snel mogelijk goed is.
Als ik reëel ben weet ik dat het tijd nodig heeft.
Dat het energie kost ben ik me erg van bewust. Nachten slecht slapen eist zijn tol dus vandaag maar een dagje op de bank filmpjes kijken.
# Inzicht
En als ik eerlijk ben naar mezelf is het niet 1 maar 2 klappen die ik nu aan het verwerken ben. Ik ben te snel van de ene in de andere relatie gestapt.
Goed dat je dat stuk zelfinzicht nu (al) bij jezelf onder ogen kan en durft te zien.
Niet om hier vanaf de zijlijn even het gevoel wat je voor je ex had ter discussie te stellen. Echter op basis van wat je in je eerste blog hebt beschreven zou je jezelf de vraag kunnen stellen of jullie niet op basis van de heftigheid van het verdriet wat beiden hadden op dat moment hadden een vorm van troost, steun, verbondenheid en een soort van gemeenschappelijk belang (ex-en van elkaars ex-en was het toch?) bij elkaar hebben gevonden.
Jammer dat er niet eerder eerder op dat stukje is ingezoomd in reacties op je blog. Mooier voor jezelf dat je daar nu zelf weet te komen.
Mijn eigen schuld, ik was niet op zoek, het overkwam me.
De schuld daarin bij jezelf of je ex leggen heeft zo weinig zin. Het zijn gevoelens en situaties die voor kunnen komen. Je bent zeker niet de eerste n absoluut niet de laatste die het overkomen is.
bedankt voor je eerlijkheid.
bedankt voor je eerlijkheid.
Het gevoel was zeker echt. Ik denk alleen dat als we elkaar op een ander moment hadden getroffen het anders was gelopen. Nu hebben we ons inderdaad erin gestort zonder de breuk van onze eerdere relatie te verwerken. Dit kan, achteraf gezien, ook niet lang stand houden, is mijn mening. Het gaat mij vooral om te manier waarop hij alles heeft gedaan. Binnen een dag iemand ontmoet en een relatie aangaan met haar en mij aan de kant zetten. Dat is wat mij vooral het meeste raakt/pijn doet.
Ik denk dat hij zichzelf ook nog wel gaat tegenkomen, want ik ben nu aan het verwerken met flinke tegenslagen, maar hij heeft zich nu alweer in een andere relatie gestort.
Ik heb best veel zelfinzicht, alleen is dat nu wat vertroebeld door heel de situatie. Het is vooral nu mijn zelfvertrouwen en onzekerheid en die verwarde gevoelens die me belemmeren verder te gaan.
En zoals ik al eerder zei, ik kan niet zeggen dat ik in een volgende situatie anders zal reageren. Gevoelens zijn dan toch vaak sterker.
gr Lein
@Lein: Gevaarlijke valkuiltjes.
Ik denk dat hij zichzelf ook nog wel gaat tegenkomen, want ik ben nu aan het verwerken met flinke tegenslagen, maar hij heeft zich nu alweer in een andere relatie gestort.
Dit is een zeer verleidelijke gedachte om kracht uit te willen halen en troost in te willen vinden,.....met wat gevaarlijke valkuiltjes;
In je onderbewustzijn kan je met de ander en zijn/haar doen of laten bezig blijven i.p.v je op jezelf te richten.
En wat als de relatie langer gaat duren of succces voller gaat worden dan jij in gedachten hebt? Ga je het dan op jezelf betrekken , als zijnde 'ik was niet goed genoeg voor hem' wat dan weer zijn effect kan hebben op jouw zelfbeeld en eigenwaarde?
Zit de pijn niet, op basis van je eerste blog even terug te hebben gelezen, er ook een beetje in dat hij te kennen heeft gegeven niet dezelfde verliefde gevoelens voor jou te hebben gehad zoals jij die had ? Dat er voor, achteraf gezien, niet meer dan een (oprecht?) vriendschaps- of verbondsgevoel op basis van herkenning in verdriet heeft gezeten , maar die pijnlijk voor jou, niet verder gaat of meer is geweest dan dat?
Ja en het is altijd pijnlijk als iemand vandaag tegen je zegt niet toe te zijn aan een relatie, en de week daarop de mededeling verliefde gevoelens te hebben voor een ander. Maakt dat iemand dan een verkeerd mens gedurende een fase waarin je beiden door het verdriet je gevoelens en behoeftes niet helemaal helder hebt? Of wil dat zeggen dat hij die keuzes doelbewust van tevoren zo had ingepland om jou daarmee te kwetsen?
Ik denk dat het veel mensen, als ik eerlijk naar mijzelf kijk en goed luister/lees naar ervaringen, wel eens beiden kanten op overkomen is.
Ik heb er niet bij stil
Ik heb er niet bij stil willen staan dat dit inderdaad valkuiltjes zijn. Ik niet me inderdaad op mezelf gaan richten en niet meer met hem bezig te zijn.
Dat is Alleen makkelijker gezegd dan gedaan
Bedankt voor je reactie
@Lein
Ik snap heel goed, vanuit eigen ervaring, dat het allemaal makkelijker gezegd is dan gedaan.
Onbewust ervan waar je mogelijke huidige behoeftes op dit moment kunnen liggen, namelijk bevestiging van jouw gevoel, snap ik dat je er nog niet bij stil hebt gestaan dat er in dat soort gedachtes valkuiltjes kunnen
liggen.
Maar daarmee spreek ik even vanuit eigen ervaring en waar, gelukkig voor mij, niet altijd aan voldaan werd.
Sterkte!!
Hoi Lei & Waterman, Je
Hoi Lei & Waterman,
Je omschrijft het heel goed hier. Bij mij is het ruim 5 maanden geleden en ga 2 stappen vooruit en 1 achteruit. Dat is normaal heb ik begrepen. Toch ben ik vandaag wel van slag. Gisteravond naar verjaardag geweest (vorig jaar met haar nog) en toen zag ik ons nog samen staan. Toen niet wetende dat ik er dit jaar alleen zou staan. Ik hoor van iedereen dat ik beter verdien en dat ik een leuke vent ben en veel te goed voor haar ben geweest. Misschien is dat wel zo maar deed het uit liefde omdat ik van haar hielt. Helaas anders gelopen en deze zondag maar snel vergeten maar wat is liefdesverdriet erg zeg.......
Gr Christiaan
Liefdesverdriet is inderdaad
Liefdesverdriet is inderdaad erg en veel dingen om je heen doen je aan hem (in mijn geval) of haar denken en dat is nog lastiger.
Jij hebt toen gedaan wat goed voelde voor je. Geef jezelf niet de schuld dat je te goed was voor haar en je beter verdiende. Op dat moment voelde het goed en dat je liefdesverdriet hebt is toch een teken dat je van haar gehouden hebt.
Deze zondag is ook voor mij erg klote dus ik weet precies hoe jij je voelt
Liefs lein
Christiaan, Lein
Allebei heel veel sterkte!!!! Hou jezelf op de been, wees je eigen beste vriend(in)! Je bent dat waard. Echt!