Er zijn momenteel 0 gebruikers en 10 gasten online.
Vandaag was het weer een werkdagje...heel druk geweest met de kids, doet me wel goed hoor..is fijne afleiding die vrolijke kleutertjes..zich van geen kwaad bewust.
Werd vanaochtend om 4 uur wakker ( verbaasde me al dat ik kon slapen)en meteen voelde ik me zo verrot...alsof je dan vanuit dromenland terugvalt in de harde werkelijkheid.
Moest echt huilen en voelde me zo alleen en miste hem zo erg.
Maar heb soms ook het gevoel dat ik verdoofd ben...voel je heel raar...kan niet hele dag huilen of boos zijn, ik weet niet wat ik voel.
Het lijkt allemaal zo onwerkelijk, alsof het nog niet helemaal tot me doordringt of zo.....
Ik weet het niet......?
yep
Mischien helpt het maar je bent niet de enigste,ik heb de eerst weken slaapillen gehad want dacht dat ik gek werd ,kon niet slapen,en als je dan slaapt dan alleen maar dromen over je ex.
Het ene moment ben je superkwaad en dan weer machteloos en verdrietig.
Schrijf lekker van je af het is zo fijn om te weten dat je niet alleen staat, we komen er allemaal doorheen ,let maar op!!!
Sterkte en KEEP YOUR HEAD UP!!
Het is zo dat je verschillend
Het is zo dat je verschillende fases doormaakt met het verwerken van je verlies. De eerste fase is ontkenning, doorgaan met je leven zoals je het gewend bent. Heb ik ook gehad, deed net alsof hij een paar dagen voor zijn werk in het buitenland zat. Op een gegeven moment stort je terug op aarde en besef je dus dat het echt over is. Je wordt kwaad, verdrietig en nog zoveel meer. Dit is dus de tweede fase. Als ik het goed heb kom je daarna in de acceptatiefase, je accepteerd steeds meer dat het over is en kunt het een plaatsje gaan geven. Wanneer deze fase eindelijk aangebroken is weet ik niet (helaas) dat verschil van persoon tot persoon. Laat al je emoties de vrije loop dan komt het op een gegeven moment allemaal weer goed. Heel veel sterkte meid.
hoi
je zei iets wat me echt raakte en precies zoasl ik het voel...heb gewoon het gevoel dat hij weekje op vakantie is en dat daarna alles weer gewoon doorgaat...en ik zeg tegen mezelf dat dat niet zo is, dat hete hct over is..,maar ljikt wel alsof mijn gevoel dat niet accepteerd.Ik wil ook niet terug storten op aarde....nou ja...het helpt echt super veel dat ik weet dat jullie dit ook hebben gehad en dat we elkaar kunnen steunen en dat het echt aallemaal wel beter word.
liefs B
Hoi pindapuk,lieve meid.
Hoi pindapuk,
lieve meid..het is net wat tweety22 zegt. Je moet, net zoals wij hier allemaal, door bepaalde fasen heen. Tis erg verdrietig en afschuwelijk. Als je boos bent of verdrietig, schrijf het van je af. Of ga iets anders doen. Het gat in je hart gaat hier niet sneller mee weg. Maar sommige dingen helpen je om door te gaan. Voor jezelf:-)
Wij snappen hoe liefdesverdriet voelt en wat voor impact dat heeft. Heel, heel veel..! Heel veel sterkte en wij zijn hier om ieder die het maar wil, te helpen. We moeten elkaar steunen. Zo kunnen we zelf ook weer door gaan. Een ander helpen is jezelf helpen:-)
Sterkte!