Verbroken relatie

afbeelding van Shak

Na 7 jaar is mijn relatie met mijn vriendin vorige maand stukgelopen. Zelf ben ik altijd een ingetogen persoon geweest en had nooit gedacht dat ik een vriendin zou krijgen. Toen ik op 16 jarige leeftijd eigenlijk voor het eerst echt goed kon opschieten met een meisje, hoopte ik steeds dat we wat zouden krijgen. Na ongeveer 2 maanden vroeg ze of we een relatie konden krijgen en dat gebeurde ook.

Ze was altijd een rustig, lief en aardig meisje. Ik vertrouwde haar voor 100 procent en ze zei me vaak dat we voor altijd bij elkaar zouden blijven. Ze praatte verder ook nooit snel met andere mensen en ik wist zeker dat we samen oud zouden worden. Ik dacht zelfs soms dat ze meer van mij hield dan ik van haar.

Vaak leek onze relatie een sprookje en we paste perfect bij elkaar. Natuurlijk hadden we ruzies, maar altijd wilde ze dat het snel goed kwam. Maar na de laatste ruzie was de wil om het goed te maken opeens verdwenen bij haar. De ruzies gingen nooit over grote dingen dus dit kwam dan ook als een schok bij me binnen. Ze bleef maar zeggen dat het niet meer ging en ik leerde na 7jaar een andere kant van haar kennen. Weken lang heb ik geprobeerd om het goed te maken, maar steeds wilde ze niet luisteren.
Nu blijkt dat ze al een week na onze breuk een andere relatie heeft. Ik blijf me zelf maar gek maken met vragen als: was ze vreemd gegaan, kende ze die jongen al langer, waarom gaat ze wel met iemand die ze zo kort kent en niet met iemand die je jaren kent? Heeft ze ooit iets om me gegeven of heeft ze al die tijd gelogen? Ze kon zelf moeilijk alleen zijn, dus heeft ze daarom zo snel een ander, maar waarom bleef ze dan niet bij mij?
Nu ligt ze elke week naast hem en ben ik alleen. We waren elkaar eerste liefde maar dat lijkt ze vergeten te zijn. Ze doet alsof ik niemand meer ben en negeert me.
Mijn vertrouwen en ego is diep beschadigd. Als betrouwbare meisjes als zij al bij me weg gaan, hoe moet ik dan ooit nog iemand vertrouwen. Ga ik nog iemand anders vinden?

afbeelding van Binas

@ Shak

Veel vragen, waarvan ik mij kan voorstellen dat je die stelt, maar die niet realistisch zijn. Het zijn vragen die voort komen uit angst en verdriet. Vragen die jezelf gek maken.
Ze heeft 7 jaar van je gehouden, een hele lange tijd. Wees dankbaar dat je zoiets moois hebt mee gemaakt met een lief betrouwbaar meisje.

Als een relatie uit gaat, lijkt de persoon waar je een relatie mee had te veranderen. Meestal veranderd zij of hij niet, alleen wel naar jou. Dit omdat de relatie over is en je dan een ander standpunt inneemt. Dat is vaak niet om te kwetsen, maar om duidelijk te zijn. Het is hard dat zij al snel een ander heeft, heel naar. Maar dat neemt niet weg dat zij 7 jaar wel veel van je gehouden heeft. Het is geen leugen geweest, gevoelens gaan nu eenmaal over.
Het is je eerste echte liefde, hoe vaak komt het nog voor dat je vanaf zo’n jonge leeftijd een partner vind waar je de rest van je leven bij blijft? Je gaat door verschillende levensfasen met elkaar, daardoor misschien uit elkaar gegroeid?
Als je nog vragen hebt, stel die haar. Hopelijk staat zij er open voor, maar respecteer ook haar keuze dat het over is en hou het bij eenmalig nog je vragen laten beantwoorden zodat je voor jezelf helderheid en duidelijkheid hebt. Ga vooral niet zelf invullen, want vanuit het verdriet waar je nu in zit, zal je altijd het negatieve kiezen, wat vaak niet de realiteit is.

Het vertrouwen die je in haar had, hou deze. Ga het nu niet anders maken. Ze is nog steeds te vertrouwen. Naarmate je wat ouder wordt zal je merken dat woorden als: “Ik blijf voor altijd bij je.” Niet reëel kunnen zijn, maar op het moment dat zij dat uitsprak heeft zij dat ongetwijfeld heel erg gemeend!! Hoe mooi is dat? Hopelijk zal je dit ook zo kunnen gaan zien, het heeft niks met vertrouwen beschamen te maken. En dat zij nu een ander heeft, heb je haar gevraagd of dat tijdens jullie relatie al speelde? Als ze nee zegt, neem dat dan ook aan.
Het klinkt hard, maar soms speelt een relatie uit maken bij de ander al veel en veel langer en komt het voor jou als donderslag bij heldere hemel. Dat is dan een reden dat zij al snel met iemand anders kan zijn, of omdat ze vlucht. Maar dat is niet meer jou probleem. Als zij vlucht, komt haar verdriet ooit nog weleens. Ook zij moet een keer tijd hebben en nemen om afscheid te nemen van wat jullie hadden.
Maar probeer de focus op jezelf te leggen en wie weet te leren en te groeien van dit verdriet.

Heel veel sterkte met alles.
Binas

afbeelding van Shak

Bedankt voor je reactie. Ik

Bedankt voor je reactie. Ik probeer te begrijpen wat je bedoeld en het kan daadwerkelijk zo zijn dat we uit elkaar zijn gegroeid, maar we hebben altijd gezegd dat we voor elkaar zouden vechten. Het kwam totaal onverwacht voor mij. Ik deelde echt alles met haar en bij veel wat ik deed dacht ik alleen aan haar. Toen we bij elkaar waren leek ze zo gelukkig, elke keer weer. En telkens als we ruzie hadden wilde ze nooit dat we de relatie verbraken.
Nu ze echt weg is besef ik pas hoeveel ik van haar hield. Het lijkt alsof ik niet zonder haar kan, alles wat ik leuk vond is nu ontzettend saai. Ik heb nergens zin in en wil alleen haar. Het erge is nog dat ze werkelijk niets met me te maken wil hebben. Ik heb alles geprobeerd om haar te spreken maar ze wil dat gewoon niet. Misschien is ze bang dat haar nieuwe vriend het niet goed vind? Maar als ze zoveel om me had gegeven, zou ze me toch niet laten stikken en in de steek laten. Ze doet alsof ze niets om me geeft en al die jaren is vergeten. Terwijl ik zeker weet dat ze van me heeft gehouden.
Het enige waaraan ik denk is dat ze nu alles wat ze bij mij deed en zei nu bij hem doet. Ze is ook niet iemand die snel weg zal gaan bij iemand, dus ze praat nu vast over een huis en kinderen en trouwen met hem. alles waar wij ooit van droomde. Wanneer ik haar zie loopt ze me gewoon voorbij. Hoe kan zo een lief meisje in een harteloos iemand veranderen ? En het klopt idd dat de eerste liefdes het niet voor altijd volhouden, maar houden eerste liefdes het wel 7jaar vol? We dachten altijd dat wij de uitzondering waren.
Ik heb nog nooit een gebroken hart gekent, dus ik hoop dan ook dat ik hier sterker uit zal komen.

afbeelding van Binas

@ Shak

Alles wat je je nu afvraagt hoort bij een gebroken hart. Je zal er nooit een antwoord op krijgen en moet je ook niet willen. Probeer het gevoel dat je met haar had, vast te houden en dankbaar te zijn voor wat je met haar hebt mogen delen. 7 jaar op zo’n jonge leeftijd is een hele lange tijd. Bijzonder.
Het is nu eenmaal zo dat gevoelens over kunnen gaan en zij zal zich waarschijnlijk geen houding naar je weten te geven, aangezien jij haar graag terug wil en zij wil dat niet. Dus reageert zij afstandelijk, dat doet ze vast niet met reden om jou te kwetsen. Het is hoogstwaarschijnlijk haar onwetendheid, hoe het voelt om een gebroken hart te hebben. Zij staat er anders in dan jij, voor haar is er een proces aan vooraf gegaan voordat zij het uit maakte. Voor jou was er geen vuiltje aan de lucht en komt het als donderslag bij heldere hemel. Dat zijn twee totaal verschillende processen.

Het gevoel wat je nu hebt is normaal, het is vreselijk maar normaal. Je wilt alles met haar doen, het houden van lijkt ineens heviger omdat het gemis er bij komt, herinneringen worden nog mooier omdat het niet meer tastbaar is. Bij jou gaat het houden van niet zomaar over helaas. Was er maar een aan/uit knopje op zulke momenten. Je moet er doorheen en het beste wat je kan doen, hoe moeilijk en onnatuurlijk dat ook aanvoelt is haar met rust laten. Haar niet opzoeken op social media, whatsapp, of wat dan ook. Neem afstand.
Focus je op jezelf, dan kom je er hoe dan ook sterker uit. Het kost alleen tijd, heel erg veel tijd. Helaas.

Heel veel sterkte,
Binas

afbeelding van Shak

De momenten die ik met haar

De momenten die ik met haar had en de herinneringen zijn inderdaad nu mooier omdat ik haar zo erg mis. Was ze maar vreemdgegaan, dan was de liefde misschien nog niet voorbij. Als ze me eerder had gezegd dat het gevoel misschien minder was zou ik nog meer me best hebben gedaan. De laatste tijd werd het meer vanzelfsprekend, maar nu ze weg is kan ik haar niet vergeten.
Ik heb alle contact verbroken en ervoor gezorgd dat ze me nooit meer zal spreken. Sinds een week is daarom de hoop dat het ooit nog goed komt weg. Maar ik krijg haar niet uit mijn gedachten. Ik droom letterlijk elke nacht over haar en in die dromen komt het altijd goed en voel ik me zo gelukkig. Als ik wakker wordt blijft ze de rest van de dag door me hoofd zweven. Ik probeer me volledig op me school te storten, ga sporten, praat en zie vrienden, maar ze blijft nooit lang uit mijn gedachten. Hoelang gaat het duren voordat ik haar vergeten ben? Hoe krijg ik haar uit mijn hoofd? Iemand tips...