Hoi Satif,

Puur vanaf de zijlijn geroepen (en dus zonder de emoties erbij) zou ik zeggen dat je jezelf dan even eroverheen moet tillen en vooruit met de geit, dat middagje voor lief nemen en er samen heen gaan. Maar zoals gezegd, dat is zonder de emoties die daar dan bij komen kijken, en vanaf de zijlijn roep je dat makkelijk.

Als ik je verhaal lees, dan heb je het er zo te zien nog heel erg moeilijk mee. Nu weet ik niet op welke basis je het er precies moeilijk mee hebt natuurlijk. Vanuit m’n eigen ervaring weet ik dat ik het in het met name in het begin er ook heel moeilijk mee had, maar tegelijkertijd ook geen enkel probleem had om samen ergens in een ruimte te zijn of iets dergelijks. Dat kan bij jou natuurlijk heel anders liggen. Als jij weet van jezelf dat als je de komende weken last hebt van een middagje samen ergens te zijn, dan kan je je natuurlijk sterk af gaan vragen of het dan wel slim is om samen ergens te gaan verschijnen.

Wat je misschien kan doen is je de twee situaties proberen voor te stellen. De ene situatie is als je niet gaat, en de andere situatie is als je wel gaat. Wat gebeurt er met je als je niet gaat? En hoe voel je je daar dan bij? En als je wel gaat? Dat zijn feitelijk je twee opties natuurlijk; veel meer keuze dan dat is er niet en daar gaat het dus om.

Dan het tweede deel van je vraag, namelijk tips om je er makkelijker te voelen. Tja, heel kort gezegd: nee, die zijn er niet echt. Daarvoor is het allemaal iets te persoonlijk om iets nuttigs te roepen denk ik. Wel kan je proberen je aandacht met name op de jarige te vestigen, maar veel meer dan dat kan je vrees ik niet doen. En zelfs dat zal je waarschijnlijk niet gaan redden. Het vervelende aan gedachten is dat ze volledig hun eigen gang gaan in dat opzicht. Jezelf corrigeren, weer op het “rechte” pad brengen en opnieuw proberen is dan het enige dat je kan doen als je gedachten afdwalen, maar in zekere zin ben je dan eigenlijk al wel te laat…

Maar om even een wat duidelijker beeld van de situatie te krijgen, wat is precies de situatie? Kwam de vraag of je met haar mee wilde gaan van je ex af? Of was dat meer een hypothetische uitspraak in de zin van “ik had liever jou erbij gehad dan m’n vriend” of iets dergelijks? Want daar kan een wereld van verschil in zitten natuurlijk. Voor hetzelfde geldt loop jij nu te malen over wat je moet doen etc terwijl het totaal niet van toepassing is omdat je ex toch niet met je daar naartoe wil, of zelf heeft besloten om niet te gaan of iets dergelijks. Wat ik bedoel is dat je je pas druk moet gaan maken om iets op het moment dat het ook zinvol is om je er druk over te maken. Je druk maken om iets wat misschien niet eens speelt is zinloos. Dus misschien dat je daar eest eens duidelijkheid voor jezelf in kan scheppen als je die duidelijkheid nog niet hebt? Stap voor stap nemen dus.