Vandaag een duidelijke mindere dag... Ik wist dat het zo zou gaan, met ups en downs. Ene dag oke, andere dag zwaar K*T. Ik kan wel janken, maar ik doe het niet.. Ik wil hem zo graag contacten, maar ik doe het niet. Het is een gevecht....
Soms krijg ik zelfs wat verbitterde gedachtes, dat liefde altijd klote is, altijd pijn, dat ik er niet meer aan moet beginnen etc etc. En dat terwijl ik altijd zo'n optimistisch persoontje ben. A

Ik heb ook niets van hem gehoord, en had er stiekem wel een beetje op gehoopt.... Maar ja, wat heb ik eraan om met hem te praten, daarmee is het probleem ook niet opgelost. Dat zal het vast alleen maar moeilijker maken.
Maar ik mis hem gewoon!!! Auw!

Volgens mij ik ook veels te streng voor mezelf... Want zodra ik pijn en verdriet krijg, wil ik het allemaal ombuigen naar wat ik niet meer ga missen.. Ik moet sterk zijn, maar zo voel ik me nu helemaal niet.

Ik hoop dat deze dag snel voorbij gaat..... Vanavond met vriendinnetjes afgesproken. Ik had eigenlijk afgezegd, maar ik doe het maar gewoon en moet gewoon de afleiding zoeken. Alleen maar zitten en hangen op de bank in mijn up is ook niet alles!

Sterke vandaag allemaal!