Vandaag is de dag aangekomen, dat mijn ex naar een andere stad verhuist.
Hij gaat daar samenwonen met 2 vrienden. Heerlijk in het centrum.
En ik..

Ik ben super onrustig. Ik voel me nog meer in de steek gelaten.
Achterlaten in de stad waar wij samen ooit zo gelukkig waren.

We hebben gisteren weer even wat sms contact gehad.
Hij schreef dat hij ook met zeer gemixte gevoelens weg gaat.
En dat als het niet bevalt, hij zo weer terug is.

Hij gaat 'ons stadje' missen. Hij gaat mij missen.
En geeft aan dat dit misschien even goed is voor ons.
Maar er is geen ons meer! Hij heeft nu keihard gekozen voor zichzelf.

Waarom vind ik dit zo erg? Wat maakt het uit waar hij woont?
We zijn uit elkaar. Toch knaagt het. Het maakt me gek!

Over 2 weken gaan we voor het eerst na elkaar 2 maanden niet te hebben gezien wat drinken.
Daar kijk ik gek genoeg nog wel naar uit. In zijn nieuwe stad? In mijn stad?
Waar gaan we het over hebben... ik weet het niet.

Maar ik moest dit even van mijn hart vandaag..
Ik ben blij als dit weekend voorbij is. En de normale werkweek begint.
En ik langzaam kan gaan wennen, aan dat dit onze stad niet meer is.

Liefs, Julia