Vandaag weer een beetje terugslag gehad. De derde kitten is overleden (na twee weken waarin het er sterk en gezond uitzag).
Daardoor was ik een beetje erg prikkelbaar en gestressed geworden (ben nou eenmaal een kittenfreak).
De twee die op mijn kamer bij me zitten met de computer hadden er in de week dat ik er niet was een enorme bende van gemaakt. En IK kreeg te horen van de huiseigenaar dat IK dat maar op moest ruimen.
Mooit niet. Dat doen die twee maar. Zij hebben de bende gemaakt, dus ruimen ze het zelf ook maar op.
Ruzie hierdoor natuurlijk, en hij bracht haar naam naar voren in een kwaaie bui, terwijl hij wist hoe het ervoor stond.
Na een scheldpartij, ik naar boven, weer denkend aan haar. Jankend op bed gaan liggen, en eventjes een oogje toegeknepen.
Nahja. Misschien gaat het morgen beter.
Helaas, maar die momenten
Helaas, maar die momenten horen er net zo erg bij als de goede die je vorige week had... en je troost is dat je weet dat er binnenkort weer een beter moment zal zijn!
Hou je goed!
Mike
Every moment marked with aparations of your soul...