Vandaag is het weer de 25ste... mijn vrouw en ik zouden nu 5 jaar en 7 maanden precies bij elkaar zijn geweest...
Ik haat de 25ste! Over niet al te lange tijd (4 november) zouden we nog maar een jaar getrouwd zijn geweest.
Mijn trouwring zit weer opgeborgen in het doosje waarin ze gekocht zijn, samen met onze trouwfoto's ligt hij nu in de lade. Iedere keer als ik in die lade kijk wil ik naar onze foto's kijken, maar ik kan het niet!
We hebben zelfs een filmpje van ons trouwen, daar kan ik al helemaal niet naar kijken! Dan zie ik weer hoe intens gelukkig we op dat moment waren en wordt het intense verdriet waarmee ik nu zit alleen maar sterker en sterker...
Voor ik haar had heb ik nooit geweten dat je zo veel van iemand kan houden en er zal ook nooit meer iemand komen van wie ik weer zo veel kan houden. Zij was mijn wederhelft, we wisten altijd van elkaar precies wat we dachten en waren het bijna over alles altijd eens... behalve over de bee?ɬØndiging van onze relatie... daarover zijn we het absoluut noet eens! Alles zal ik in het werk blijven stellen om haar hart opnieuw te veroveren, of het gaat lukken? Geen idee... maar dan heb ik misschien over een tijdje er wel een beter gevoel over...