Vanavond..

afbeelding van Marloes

Vanavond weer een dip.. na toch wel twee weken best goed gevoelt te hebben.
Miste hem ineens zo erg. was gewoon lekker bezig en ineens zat ik te huilen.
Ik ben alleen. Helemaal alleen. Ja ik weet het heb jullie nog;) maar toch alleen.
Zie het gewoon niet meer zitten. Twijfel zo aan mezelf.. ook aan de liefde die hij voor me had.. daardoor nog weer meer aan mezelf.

afbeelding van Ron038

Marloes, Niet aan jezelf t

Marloes,

Niet aan jezelf twijfelen. Aan de rest mag je soms twijfelen, maar niet aan jezelf.
Je bent ook een sterke meid. Iedereen krijgt een terugslag, ook al is het een tijdje goed gegaan. DIe komt voor mij ook, echt waar.
Dan zal ik ook weer een dip hebben, maar daar kom je dan wel weer overheen.
Dat hoort bij het verwerkingsproces. Slijten, huilen, je geweldig voelen en de andere keer waardeloos.
Het hoort er allemaal bij.

Kop he, hang on!!
Wees trots op jezelf, je bent er tot nu toe doorheen gegaan.
Het maakt je straks allemaal sterker.

Ron
x

afbeelding van Marloes

Dankjewel Ron, Ben ook we

Dankjewel Ron,

Ben ook wel trots op mezelf, had al niet verwacht dat ik zo ver als nu zou komen in het begin.
Maarjah wat doe je dan als je s'avonds uit de douche komt en hij niet meer staat te wachten? als ik in bed ga liggen en hem niet meer uit zie kleden en naast me komen liggen?

Die kleine dingen die ik dacht allang vergeten te zijn komen dan ineens weer op. Ik weet het en ik onderga ze ook maar gewoon, huilen eventjes en vast als dit dipje overgaat gaat het weer een stukje betern..

afbeelding van Alexandra

yep

wilde dat ik het niet herkende...
heb het allang niet meer zo erg dan veel van hier, maar is zeker nog niet weg
heb een week vakantie gehad en deze week weer aan het werk geweest
vermoeiende week, veel overwerken, en alles weer op poten zetten
en vooral nu na weer een erg lange dag slaat ook bij mij dat depri gevoel toe
langs zijn flat geweest om een briefje in de bus te doen, dat ik nog wat zaken volgende week wil afhandelen
helaas dat gevoel van twijfelen aan jezelf heb ik ook heel erg sterk
heb al te vaak verkering gehad
het gevoel dat je niets waard kan zijn, omdat je eigenlijk aan de kant gezet bent
en in mijn geval heb ik het wel uitgemaakt, maar dat was juist omdat ik te makkelijk terzijde werd geschoven
we komen er wel weer doorheen
weet niet hoe en weet niet wanneer, maar je hebt dat gevoel niet alleen, het zal er wel bijhoren, en zal ook heus wel weer wegtrekken
XXX Alexandra

afbeelding van beerke

kop omhoog

Lieve Marloes

Ik herken het, en onkennen heeft geen enkele zin.
Maar probeer (ik probeer het ook) kop omhoog en verder, niet laten hangen.
Je bent veel waard, meer dan je nu misschien denkt.
Het voelt rot, maar dat rottige gevoel gaat weg.
Straks straal je als nooit tevoren.
Ik weet niet of je Ruud van de eerste Big Brother nog kent.
Die zei eens dat bij eenzaamheid en verdriet knuffelen helpt.
Nou ken ik je niet persoonlijk en weet ik niet waar je woont.
Maar dan nog, hier komt een virtuele knuffel naar je toe, om je te laten zien dat we je steunen.

groetjes en sterkte
Beerke

afbeelding van Marloes

Dankjeweel:) Kop omhoog l

Dankjeweel:)

Kop omhoog lukt me ook heel vaak hoor.. Maar soms word ie echt te zwaar en moet ik hem wel even laten hangen..
Ik kan niet wachten op het moment dat ik zonder hem kan. dat ik zelf weer gewoon gelukkig ben.
Dankjwel voor de virtuele knuffel:) knuffelen helpt inderdaad. maar gewoon lieve woorden alleen al ook!!

Xje

afbeelding van Anoniem

Ga nooit aan jezzelf twijfele

Ga nooit aan jezzelf twijfelen!!! Je laat iemand anders toch niet bepalen wat je waard bent??? Zoals bij zovelen hier op de site is het zoooooooooo duidelijk dat ze het gewoon niet kunnen, of iig niet met ons. Heeft niks te maken met jouw waarde als persoon. Wacht maar af tot je iemand anders tegenkomt die wel ziet wat je waard bent. Al die sukkels lopen gewoon met hun ogen dicht!