Er zijn momenteel 0 gebruikers en 13 gasten online.
Van steen?
Veel blogs hier gaan over conflicten, ruzies, haat, manipulatie.
Contact tussen twee mensen. Weliswaar negatief, maar er is nog contact.
Zelf lijk ik het tegenovergestelde mee te maken: mijn ex communiceert/reageert helemaal NIET.
Totaal gevoelloos komt hij over.
Het boeit hem niet. Of nou ja, zo voelt het voor mij.
Acht jaar worden weggegooid en genegeerd.
Hoe het met mij gaat wordt ook niet gevraagd.
Ik vind het verwarrend en pijnlijk.
AUW 
- drbibber's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van drbibber
Recente blogs
- No. 22 San Diego Place rallies very last Boise Country 27-16
- #Woof: Huskies Decide on Up Michigan LB Go
- How considerably does it selling price towards seize a rookie out of the portal?
- Activity THREAD: Miami Hurricanes at Temple Owls
- K-Nation Slate: 7. 3. 12
- Even more and further more, Dabo seems
- Spring Freshman Emphasize: ASU Soccer QB Jaden Rashada
- Nooit gedacht dat dit nu mijn leven zou zijn
- 2023 NFL Mock Draft: What would certainly a brewing Lamar Jackson move indicate for Round 1?
- Afgewezen door vrouw na maandenlang versierd te zijn geweest
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (25)
- Juli 2003 (12)
- Augustus 2003 (24)
@ Drbibber
Het is een harde gewaarwording om inderdaad na zo'n lange tijd te worden doodgezwegen.
Zonder te willen generaliseren, het kan zijn 'methode' zijn omdat hij de confrontatie niet meer aan wil of kan.
Of het interesseert hem inderdaad niets meer, persoonlijk denk ik echter dat hij het verwerken stomweg overslaat, alles omtrent de relatie in een 'doosje' stopt, en heel ver weg stopt...
Vluchtgedrag vertoond, omdat hij er niet mee kan dealen..
Dit alles gezegd hebbende, ik weet uit ervaring hoe pijnlijk dit kan zijn, echter, vraag jezelf af, heb je liever ruzie, of 'rust' ondanks dat deze rust je min of meer wordt opgedrongen...
Blijf trouw aan je eigen, observeer je eigen pijn, en je weg hierin, die tenslotte belangrijker is dan de zijne, ook al voelt dit niet altijd zo....
Jester.
@ jester met muziek achtergrond van het leven is mooi
Zo belangrijk die rust! En probeer erboven te staan, niet te afhankelijk zijn van haar gedrag. Niets of niemand mag tussen jou en je innerlijke rust komen, alleen wanneer het iets van toegevoegde waarde heeft. Dus positief. Inderdaad ik kan soms gek worden hoe mensen met me omgaan. Ligt het werkelijk aan mij dat ik niet meer loyaliteit mag verwachten na al die jaren of na alles wat ik heb gedaan en/of gegeven, Het zegt wat over mij. Want ja, ik ben geweldig, niet even makkelijk, maar de moeite waard. Omring je met mensen die de moeite waard zijn en houd heel veel van jezelf als dit niet het geval is, wel het geval is en/of je dit op het moment niet hebt.
O o makkelijker gezegd dan gedaan... (maar wel essentieel)
@ JJ
De zo broodnodige 'rust' 'kreeg' ik gratis en voor niets na het laatste mailtje ergens in september vorig jaar
Dus, de afhankelijkheid tov haar is al tijden geen issue meer voor mij.
Wel is er helaas een groot hiaat tussen mij en mijn innerlijke rust.
Dit is echter in geen geval gerelateerd aan haar 'menselijke' aanwezigheid, maar heeft alles te maken met de connectie die ik nog altijd heb met haar op het gebied waar je weinig tot geen controle over kan uitoefenen, de ziel.
Hierop kunnen we geen enkele invloed uitoefenen, indien dit wel het geval zou zijn, zou de wereld een stuk prettiger aanvoelen voor mensen die zich daar verbonden mee voelen, en zelfs voor de mensen die dat niet of nauwelijks ervaren...
Het is net als het weer, ook hier hebben we geen enkele invloed op (ondanks dat er hele kuddes wetenschappers wel proberen 'controle' over uit te oefenen, maar dit is een ander topic.)
Ligt het aan jou: interessante vraag, zonder al te veel willen uitweiden over een dergelijk thema, is er de algemene 'regel': (verbeter de wereld, begin bij jezelf)
Wat zoveel inhoud dat het niet per definitie zo is dat het aan jou ligt, maar wel aan je verwachtingspatronen tov anderen.
Hier zou je eens een balletje over kunnen opgooien en eens kijken wat daar aan reacties uitrolt...
Primair is het wel belangrijk dat je gaat herkennen wat en waar deze verwachtingen tav anderen vandaan komen, en dit vervolgens te erkennen als iets wat bij jouw als persoon hoort, maar niet per definitie bij anderen...
Zoveel mensen, zoveel eigenschappen en verschillen, dat gelijkgestemden nu eenmaal 'zeldzaam' zijn binnen je 'bereikbare' /direct zichtbare wereld.
Zomaar een ideetje: probeer het allemaal iets minder te bedenken, maar ga meer naar je intuïtie 'luisteren' en wie weet wordt je nog verrast door de heldere invalshoeken die je dan ontvangt vanuit deze eigenschap die één ieder bezit, maar in veel (heel veel) gevallen overschaduwd wordt door het denken, het verstand wat truukjes met je uithaalt op bijna iedere gevoel wat je primair ervaart, of kan ervaren...
Laat het denken 'los' gebruik het als gereedschap, 'zie' dat je meer bent dan wat je over jezelf denkt...
In dat opzicht bestaan wonderen wel degelijk, en kan je helpen je 'criteria' of wensen wat bij te stellen naar een meer acceptabel niveau ipv de 'eisen' die je nu misschien stelt tov anderen, waarbij ik overigens niet beweer dat je 'eisen' stelt, misschien alleen voor jezelf...
Wees dan als dit zo is, wat milder voor jezelf...
Jester.
Dribbelt
Het is voor beide partijen goed om geen kontakt te hebben.
De 30 dagen regel word weleens geroepen.
Het is echt loslaten, afkicken.
Heel pijnlijk.
Maar geen kontakt helpt je om het te verwerken.
En soms heel soms krijgt ex berouw.
Maar wil jij iemand terug die nu bij een ander is!
Jij bent toch meer waard dan dat..
En wat hij doet..
Vluchten of niet vluchten.
Het is over..
En dat is zo pijnlijk
Wees lief voor jezelf zoek geen kontakt met je ex.
Je maakt het voor jezelf dan nog pijnlijker.
Liefs en sterkte met verwerken
mariah
Afkicken, maar...
Geen contact kan goed zijn, en het geeft in zekere zin inderdaad rust.
Maar wij moeten nog zaken regelen,
zoals het huis verkopen.
En hij laat mij alles alleen opknappen.
Dat is niet fair.
Dribber
Zakelijke dingen moeten geregeld worden.
Deed jij het altijd, nam jij altijd alle verantwoordelijkheid op je schouders.
Mariah
Wat als ........
En hij laat mij alles alleen opknappen.
Wat zou er gebeuren als jij zou stoppen met de verantwoordelijkheid voor het opknappen en verkopen van het huis in je eentje blijft dragen ........ ?
Dan zou er hoogstens een verschuiving plaats kunnen gaan vinden dat het niet meer alleen jouw zorg is maar een gezamenlijke zorg wordt.
Mits jij voor jezelf besloten hebt dat je hier vanaf wil zijn, de boel wil afronden en zoveel mogelijk afstand wil van hem en verder kunnen gaan met je leven. Dan zou het de moeite waarde voor jezelf kunnen zijn om alles alleen op je schouders te dragen. Maar dat komt niet overeen met het 'unfair' gevoel wat je nu hebt.
Daarnaast zou het ook helemaal niet erg kunnen zijn als 'alles' nu even stil zou vallen. In emotie kunnen er (financiële ) beslissingen worden genomen waar je later nog jezelf van kan gaan afvragen of het wel zo een goede beslissing is geweest die eerder genomen was.
Dat heb ik gedaan
De tactiek 'niets doen' heb ik een half jaar uitgeprobeerd. Hij zou dingen regelen en gaan klussen hadden we afgesproken bij de advocaat, maar heeft dat niet gedaan. Ik heb toen besloten om zelf maar actie te ondernemen, want anders zit ik over vijf jaar nog in deze situatie, en zo kan ik niet verder met mijn leven.
Je zou dus kunnen zeggen dat ik zelf verantwoordelijk ben voor deze 'weg', maar dat maakt het niet minder pijnlijk. En dat wilde ik even uiten hier.
Hoi DrBibber
Ik snap dat het pijnlijk is, ook al erken je een eigen rol hierin. Wil je eigenlijk nog wat van hem? Of wil je gewoon 'normaal contact'? Of zou je willen dat dit allemaal teruggedraaid werd?
Als je 'gewoon normaal contact' wilt, dan zou ik daar even mee wachten. Even vieren dat dit allemaal afgesloten gaat worden (de fles champagne, weet je nog?), even de opluchting voelen dat je de zaak opgeruimd hebt (de fles champagne, weet je nog?) en even op zoek naar een stabielere positie waar hij geen grote rol meer speelt (weer die fles champagne
).
En daarna, als dingen een beetje gesetteld zijn, dan maar weer eens kijken of met hem een soort gesprek mogelijk is..........
Eerst rust zoeken, hoor, en een basis van acceptatie van de situatie zoals die nu is. Dan verder kijken............
Sterkte!!!!!!
Waterman
Bedankt voor jullie
Bedankt voor jullie reacties!
Het enige wat ik momenteel graag zou zien is enige betrokkenheid rondom de zakelijke afwikkeling. Of (en op welke manier) we contact zullen houden in de toekomst daar ben ik nog niet uit. En dat is prima hoor, laat het maar even.
Maar al zijn spullen staan nog in het appartement, en het moet zo leeg mogelijk zijn voor de foto's op Funda, en voor de potentiele kopers die straks hopelijk langskomen. Zelfs dat regelt hij niet. Ik zou ze haast gewoon op straat willen zetten, maar zo zit ik niet in elkaar. Vrijdag komt de makelaar langs. Dat wilde hij ook volledig op mij afschuiven maar daarvan heb ik gezegd dat het onacceptabel is (en bovendien, we hebben zijn handtekening nodig).
Wat betreft de champagne, die gaat zondag open want dan zijn we klaar met klussen en poetsen!!!!
@ Drbibber
Geef hem een deadline: als hij zijn spullen niet ophaalt, geef je aan dat je het hele spul naar de kringloop brengt, heeft iemand anders er iets aan, want blijkbaar heeft hij ze niet meer nodig...
Als hij zich niet als volwassene kan gedragen, is het aan jou om het daar te laten waar dit gedrag thuishoort, bij hem..
Zomaar een ideetje hoor...
ik vind dat wel een goede.
ik vind dat wel een goede. Heb ik uiteindelijk ook gedaan met spullen van mijn ex die hier nog stonden. Eerst gaf ik hem een datum, hij kwam gewoon niet opdagen - van hem weet ik dat het pure pesterij was, heel flauw ook pas daarna een berichtje om mij weer uit te lokken, sorry ik kon niet komen - volgende keer heb ik gezegd het staat dan en dan buiten op de stoep en als je het niet haalt blijft het buiten staan. We zijn veel te lief... ik snap dat jij het dan maar zelf bent gaan doen maar hij mag wel degelijk merken dat je niet gaat zitten wachten.
-
Beste drbibber,
Ik heb ook tegenovergestelde van de meeste mensen hoor.
Mijn (onze) 5 jaar wordt ook weg gegooit, uit het niets, waarvan een jaar samen gewoond te hebben. Hij doet ook alsof het hem niks meer interesseerd. Hij negeert mij dan niet. Maar we laten elkaar beide met rust. Maar ik heb verder dan ook geen ruzie en hij is niet boos op mij. Al ben ik dat wel een beetje naar hem.
Aan mij wordt ook niet gevraagd hoe het met mij gaat. Iedereen rent naar hem toe, want dat is blijkbaar veel fijner, dan iemand die in de put zit.
Het is ook heel verwarrend en pijnlijk. En wetend, dat je er niks aan kunt doen.. maakt het nog het moeilijkst..
Ik voel zeker met je mee. En heel veel stertke...
Ja joh, ga ff lekker op vakantie met je nieuwe liefde
Geen tijd, energie en geld voor ons huis. Wel lekker een paar dagen naar Antwerpen!
GGRRRRRRRR!!!!!!!
tja je bent niet de enige
En sterker nog ik wens haar veel plezier
Ik heb haar succes gewenst
Ik heb haar succes gewenst via mijn ex, want oh boy she's gonna need it!
@dribber
Ja ook hier, ik heb dat net zo ervaren als jij.
Steen.......Muur.......negeren.
Ik vind het te hard, meedogenloos...ik heb dat nooit gedaan, bleef altijd vriendelijk bij andere.
Kijk, spreek je het nog af samen, maar ook niks van dat...keihard, alsof het niks is, verwerk dat maar, dat komt uiteindelijk ook wel goed hoor...toch met meer bijverschijnselen (bij mij), gewoon keihard.
Ga het maar goed verwerken, denk maar, jij bent zo niet en wordt gelukkig, je doel!
Het gaat over...op een dag denk je, hey... het is een stuk vager...echt.
Stekte en liefs!
Hij komt zo langs
Om de tafel met ex en makelaar……
Wordt vervolgd
Hou je sterk!!!!!
Vandaag, morgen,.... volgende week!!!
Opheldering
Het gesprek met de makelaar ging goed.
Het huis is na twee weken bikkelen bijna klaar voor de verkoop.
Na afloop bleef ex nog even hangen.
Ik vroeg hem of hij nu happy is, want dit is wat hij wilde.
De hond kwam niet mee,
die zat bij de nieuwe geliefde
Ik vroeg hoe zit het nu tussen jullie?
Wanneer is het begonnen?
Je hield eerst heel lang vol dat je van me af wilde om alleen te zijn.
Omdat je in een crisis zat en ruimte nodig had.
Nu blijkt het al een hele poos aan de gang te zijn.
Je ging al met haar om toen wij nog samen waren en de boel probeerden uit te vogelen.
In die tijd heb je gevoelens voor haar gekregen.
Ik had al een voorgevoel dat er iets niet klopte.
Dus je hebt, zelfs nadat ik er al eerder naar vroeg, keihard gelogen.
Ik vroeg waarom, want dat heb ik niet verdiend.
Jij was bang dat ik de scheiding zou gaan vertragen.
Nou ja!
Alsof ik een totaal onredelijke psycho zou gaan worden!
Dan ken je me dus echt niet.
Ik verdien mijn eigen geld en ben volledig financieel onafhankelijk.
Ik zou nooit onredelijke eisen stellen.
Je dacht dus WEER alleen maar aan jezelf.
De scheiding moest en zou er snel doorheen gaan zodat jij weer vrij zou zijn.
Maar boos, ja dat ben ik wel.
Ik voel me gedumpt en compleet ingewisseld voor een ander.
Alsof ik de afgelopen acht jaar niet in je leven was.
En lief en leed met je gedeeld heb.
Ik ben niets dan goed en loyaal voor je geweest..
Hoe kan je nou van de ene in de andere relatie stappen?
Ben ik al uit je hart, uit je hoofd?
Je gaf verder niet echt antwoorden op mijn vragen.
Haalde alleen je schouder op zei: ik kan er niets meer aan doen, het is zoals het is.
Ik vind dat toch zo laf…
Neem pdv verantwoordelijkheid voor je daden!
Je kan dan ziek zijn, maar dat neemt niet weg dat je zelf een beslissing hebt gemaakt.
Met grootse gevolgen voor ons beiden.
Altijd als ik je ergens op aanspreek zeg je: ja je hebt gelijk, ik ben lui/een loser/een eikel/etc.
En dan zijn we uitgepraat.
Ik voel me compleet gefrustreerd.
En vandaag spookte het ineens door mijn hoofd: je hebt haar toch niet uitgenodigd in ONS huis?
Ik wil bijna het bed uit het raam gooien……
Bah.
Lieve DrBibber,
Wat kan ik het goed snappen, dat jij kwaad bent! Je in de steek gelaten, en bedonderd! En dan ook nog niet een een enigszins acceptabele uitleg erbij! Een volkomen onmogelijkheid aan de andere kant om hierover te communiceren...... Geen wonder dat je erg gefrustreerd bent. En daar geen enkele uitweg voor vindt. Want het object van jouw woede reageert niet. En verandert niet. Het heeft nu dus allemaal geen zin!
Wees kwaad, wees ontzettend kwaad! Wees verdrietig, ontzettend verdrietig..... Effetjes..... Maar raap jezelf ook weer op. Laat dit achter je! Dit stuk van je leven... Dit hoofdstuk... Sluit het af, stop het weg, en neem er afstand van. Zodat er weer rust komt. Voor verwerking. En ruimte voor nieuwe dingen. Voor jou. En je de frustratie achter je kan laten...... En misschien ooit eens met hem hier over praten......
Ik snap dat het veeeeeeel te vroeg is om hier over te praten. Maar voor je eigen bestwil, laat dit achter je. Ga je op de toekomst richten. Langzaam op de toekomst gaan richten. Voor jezelf......
De fles champagne, he..... Als je dit achter je kunt laten!
Liefs
Waterman
Ik weet 't...
I know, I know, I know….
Geen contact. Dat is beter.
Ik neem het me steeds voor. Maar ja, dan blijf ik met de frustratie zitten.
Ik moet het gewoon af en toe kunnen ventileren.
Hij mag best weten dat het niet okee is wat hij doet.
Ook al weet ik ook heus wel dat het helemaal niet gaat veranderen.
Soms kan ik niet anders dan het uiten naar hem toe, anders ontplof ik als een snelkookpan (eens gehoord van mijn psycholoog).
*haalt diep adem en gaat in bad*
Het huis is nu bijna klaar.
Nog één dag poetsen met vrienden.
(en champagne drinken)
De makelaar denkt dat het binnen vier weken weg is.
Ik hoop 't.
Dan trek ik hier de deur achter me dicht en ga ik verder met mijn leven.
Want dat is de hoogste tijd!
I know, I know, I know,
Ontploffen als een snelkookpan is ook niet goed, he!
Scheld hem anders hier maar helemaal verrot, he! Wij kunnen wel wat hebben.....
Niet ontploffen als een snelkookpan, hoor!
Ik ben héél blij met het
Ik ben héél blij met het forum en jullie reacties. Heel fijn deze steun.
XXX
O ja, hij maakte ook nog een
O ja, hij maakte ook nog een opmerking over ons huwelijk.
Dat het alleen maar ellende was.
En voor ons beiden "zeer traumatiserend".
HUH? Pardon?
Ik begrijp niet waarom hij dit zei.
Okee, het was niet makkelijk, maar dit gaat wel heel ver.
Is dit misschien typerend voor een borderliner?
Dit is inderdaad niet eerlijk
Dit is inderdaad niet eerlijk van hem en niet netjes. Maar als hij bang was dat jij de scheiding zou uitstellen waarom denk je dan dat hij alleen aan zichzelf denkt? Juist niet toch? Ik denk dat hij juist wantrouwend was en erg bang..bang dat je tegen zou werken. Tuurlijk ben jij geen psycho, maar iemand met borderline is erg wantrouwend.
Neemt niet weg dat hij absoluut zelf verantwoordelijk is voor zijn dingen!
Geen contact is beter
Het komt zo op jou over maar geloof mij het doet hem wel wat,alleen hij kiest deze manier om het te verwerken, dat doet jou pijn want jij had liever nog contact gehad .maar geloof mij geen contact is beter dan contact .ik kan er inkomen dat het voelt alsof je 8jaar heb weggegooid .zo voel ik het óók.liefde is gewoon klote als het misgaat je hebt het niet in de hand ,liefde is 1 van de weinige dingen waar je geen controle over heb, het overkomt je en er zijn 2 mensen voor nodig.
Er waren in mijn relatie gezamenlijk vrienden, die hebben mij nu laten vallen en dat is pijnlijk het komt er ook nog eens bij.maar hey weet je je weet nu wel wie echte vrienden zijn en wie niet.
Hoi SR, Wat naar dat je
Hoi SR,
Wat naar dat je behalve je partner ook nog vrienden moet verliezen.
Maar het gelijk, het cliché is helaas waar: in zulke tijden leer je je echte vrienden kennen.
Heel veel sterkte!